سلام نو _ سرویس گردشگری: شیراز شهر شعر و عطر بهارنارنج است. علاوه بر شهر باغ و ادب ایران، تخت جمشید بزرگ‌ترین و نام‌آورترین بنای تاریخی جهان نیز در نزدیکی این شهر قرار دارد. این شهر با تمام ویژگی‌های شهری و تاریخی‌اش، به‌تنهایی می‌تواند یکی از ارزشمندترین مناطق گردشگری ایران محسوب شود. شیراز یکی از مقاصد محبوب گردشگری برای گردشگران داخلی و خارجی است. در اردیبهشت ماه این شهر با شکوفه‌های بهارنارنجش به بهشتی زمینی تبدیل می‌شود. در ادامه به تعدادی از آرامگاه‌های دیدنی شیراز می‌پردازیم که چندان شهرتی ندارند.
آرامگاه‌های جالب و تماشایی شیراز
آرامگاه بی‌بی دختران
آرامگاه بی‌بی دختران که یکی از مقاصد مذهبی و جاهای دیدنی شیراز است، شمال مسجد مشیر قرار دارد و در زمان زندیه ساخته شده است. دستور ساخت بنا را زنی از سلاطین وقت صادر کرد. بنای مذکور بعدها بر اثر زلزله تخریب شد تا اینکه محمد قلی خان ایلخانی آن را بازسازی کرد. عمارت کنونی مربوط به دوره ایلخانی است. این آرامگاه در کوچه‌ای منشعب از خیابان شهید دستغیب، در پشت مسجد بیت‌العباس و در نزدیکی مسجد ایلخانی قرار گرفته است.
این اثر در تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۴۷ با شماره ثبت ۴۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آرامگاه شیخ روزبهان
شیخ روزبهان از عرفای بزرگ قرن ششم است و آرامگاه شیخ روزبهان از جاهای دیدنی شیراز به شمار می‌رود. هرچند آرامگاه در دوران معاصر ساخته شده است؛ قدمت مکان ساخت به حدود ۸۰۰ سال پیش بازمی‌گردد. محل آرامگاه شیخ در واقع مکانی است که روزی خانقاه شیخ روزبهان بوده است.
آرامگاه شیخ از جاهای دیدنی استان فارس در شیراز است و در انتهای خیابان لطفعلی‌خان زند در محله درب شیخ قرار دارد. برای دسترسی به این مجموعه باید خیابان شیخ روزبهان را تا انتهای آن طی کنید. در منتهی الیه سمت چپ، آرامگاه شیخ روزبهان واقع شده است.
مکان ساخت آرامگاه شیخ روزبهان، همان طور که پیشتر اشاره شد، محل خانقاه او بوده است که قدمتی بالغ بر ۸۰۰ سال داشت. در سال ۱۳۳۷ هجری شمسی، بنا توسط اداره میراث فرهنگی استان فارس مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت. در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی به سفارش انجمن آثار ملی روی قبر شیخ بنایی ساخته شد.
این آرامگاه در ۲۶ اسفند ۱۳۵۳ با شماره ۱۰۴۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
آرامگاه شاه شجاع
سالانه گردشگران زیادی، چه از داخل کشور و چه خارج، از این شهر شگفت‌انگیز دیدن می‌کنند. دیدنی‌های شیراز هیچ گردشگری را مایوس نمی‌کند و پر از جذابیت است. به‌خصوص این شهر میزبان آرامگاه افراد برجسته متعددی است که از این میان می‌توان به آرامگاه شاه شجاع اشاره کرد، مدفن کسی که خواص مردم نظیر حافظ شیرازی به مدح او پرداخته‌اند و عموم مردم از پایان دوره حکومتش حسرت خورده‌اند.
آرامگاه شاه شجاع از جاهای دیدنی شیراز است؛ اما شاید گردشگران زیادی از آن مطلع نباشند. این مقبره مدفن یکی از سلاطین آل مظفر است که با چهره‌ای زیبا، اخلاقی نیکو و استعداد ادبی‌اش محبوب مردم و شعرا بود. این آرامگاه در نزدیکی مجموعه هفت‌تنان قرار دارد.
در نزدیکی آرامگاه، بنایی آجری وجود دارد که در حال حاضر به‌عنوان کتابخانه آثار و مفاخر فرهنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. آرامگاه شاه شجاع در آذر ماه سال ۱۳۵۴ و در ذیل شماره ثبتی ۱۱۶۹/۷ در میان آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آرامگاه‌های دیدنی شیراز
آرامگاه بابا کوهی
آرامگاه بابا کوهی از جاهای دیدنی استان فارس در شیراز است و در دامنه کوهی از رشته کوه‌های شمالی شیراز قرار دارد. قدمت این آرامگاه به دوره آل بویه می‌رسد. کوهی که آرامگاه در آن واقع شده است به کوه بابا کوهی یا کوه صبوی، مشهور شده است.در این کوه دو غار وجود دارد که یکی در گذشته، محل زندگی یکی از عارفان بوده است و درون دیگری اکنون آرامگاه ابوعبدالله محمد بن عبدالله معروف به ابن باکویه قرار دارد.
در جلوی غار ایوانی قرار دارد که از سنگ و گچ ساخته شده است. در این ایوان قطعه سنگی موجود است که روی آن عبارتی نوشته و در پایان تاریخ ۱۲۳۵ ذکر شده است.
سنگ قبر بابا کوهی نخست توسط فرهادمیرزا معتمدالدوله والی فارس نصب شد. کتیبه‌ای زیر این سنگ قبر قرار دارد و روی آن عباراتی دیده می‌شود که در پایان تاریخ ۱۰۰۱ هجری قمری ذکر شده است. بالاتر از مقبره بابا کوهی، مقبره کوچک‌علی قرار دارد.
آرامگاه بابا کوهی در سال ۱۳۹۱ زیر نظر اداره اوقاف مرمت شد. گویا تصمیم بر آن بود تا این آرامگاه به امامزاده تبدیل شود. اما از آنجا که مقبره بابا کوهی در اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۲۸۵ ثبت ملی شده بود، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با این امر مخالفت کرد. در سال ۱۳۹۲ مرمت این مجموعه به پایان رسید.
آرامگاه علی‌بن حمزه
آرامگاه علی‌بن حمزه یکی از بناهای تاریخی و مذهبی و مکان های دیدنی شیراز است. این آرامگاه متعلق به «شاه میرعلی‌بن حمزه‌بن موسی کاظم»، نوه حضرت امام موسی کاظم (ع) است. آرامگاه علی بن حمزه در دوره دیلمیان و به‌دست امیر عضدالدوله دیلمی احداث و در دوره تیموریان بخش‌هایی از آن مرمت شد. بخشی دیگر از آن نیز در زمان پهلوی، توسط مرحوم حبیب الله جوکار و زیر نظر معمار آن دوره، آقای پیروانی تحت بازسازی قرار گرفت. ضریح منحصربه‌فرد این آرامگاه با خاتم کاری و قلمزنی نگاه هر ببینده‌ای را به خود جذب می‌کند و در ورودی آن با منبت‌کاری از دیگر زیبایی‌های این بقعه است.
نظر شما