سلام نو – سرویس سیاسی: حالا یک ماه بیشتر شده که برخی هواداران اعتدال‌گرایان و بعضی روزنامه‌های اصولگرا از احتمال حضور فعال حسن روحانی در انتخابات سخن می‌گویند.
هواداران اعتدال از اتحاد روحانی با علی لاریجانی حرف می‌زنند و اصولگراها از نقشه روحانی و لاریجانی برای فتح بهارستان پرده برداری می‌کنند. ادعایی که البته با واکنش پرکنایه علی لاریجانی همراه بود و رییس سابق مجلس با صراحت گفت که با ادامه شرایط فعلی سودای بهارستان را ندارد.
اما حسن روحانی چه؟ آیا رئیس جمهور سابق هم سودای سازمان دادن یارانش برای ورود به بهارستان را ندارد؟ دلش نمی‌خواهد لیستی بدهد و چون محمد خاتمی «تَکرار» کند؟
حسن روحانی؛ سیاستمداری واقع‌بین
احتمالا حسن روحانی- مثل بسیاری دیگر از اهالی سیاست- ذاتا بدش نمی‌آید لیستی بدهد و سهمی جدی از بهارستان داشته باشد، به خصوص بعد تخریب‌های دو سال گذشته شاید بدش نیاید که به رقبایش نشان دهد که «جوجه را آخر پاییز می‌شمارند.»
اما همیشه بین دلخواه و واقعیت فاصله وجود دارد و سیاست زمین واقعیت و محدودیت است و حس روحانی کسی است که این نکته را بهتر از هر کس دیگری می‌داند.
او امروز مثل بسیاری دیگر متوجه ضعف پایگاه مردمی دولت شده است و به خوبی می‌داند ابراهیم رئیسی و یارانش دیگر همان پایگاه حدودا ۱۶ میلیون نفری را هم ندارند، اما این را هم خوب می‌داند که ریزش آرای رئیسی آورده چندانی برای امثال حسن روحانی یا محمد خاتمی ندارد.
بخشی مهم یا حتی تمام سبد حسن روحانی از آنِ ۵۰ درصد مردمی است که در انتخابات ۱۴۰۰ حاضر نشده بودند. حسن روحانی و اصلاح طلبان به لطفِ مردمی برنده انتخابات‌ها می‌شدند که سال ۱۴۰۰ از صندوق رای کنار کشیدند. تا امروز هیچ تغییری رخ نداده که پایگاه رایی که حامی روحانی بود بخواهد دوباره به صندوق رای برگردد.
اگر مردم به صندوق رای امیدوار شوند تازه چالش اصلی حسن روحانی شروع می‌شود؛ کسب اعتماد مجدد مردم. حسن روحانی هر چه در دور اول ریاست جمهوری پای حرف‌هایش ایستاد در دور دوم پا پس کشید و امروز اوضاع خوبی ندارد. روحانی خوب می‌داند که ورودش به پاستور مدیون رد صلاحیت هاشمی و حمایت وی و خاتمی از او بود.
اگر چنین اتفاقی رخ نمی‌داد شیخ دیپلمات سبد رای زیر ده درصد داشت که با درخشش او در دوران انتخابات شاید با کمی رشد به بیش از ۱۰ درصد می‌رسید. در این شرایط حسن روحانی قطعا خود قصد ورود به بهارستان را ندارد و برای حمایت از یک لیست خاص نیز به شرایط بهتری نیاز دارد.
روحانی واقع‌بین‌تر و البته محافظه‌کارتر از آن است که در چنین بازی از پیش باخته‌ای وارد شود و بیش از این بهانه برای تخریب خود به دست مخالفانش بدهد.
بعد از تمام این‌ها حتی اگر روحانی با اقبال عمومی رو به رو شود به خوبی می‌داند که حمایتش از یک لیست تنها باعث سخت‌تر شدن کار اعضای آن در مجلس می‌شود.
در نتیجه باید گفت حسن روحانی در انتخابات مجلس شرکت نمی‌کند چون فعلا مردم و نظام هیچ‌کدام از حضور فعال او در انتخابات استقبال نخواهند کرد، پس او در بهترین حالت امروز منتظر تصمیم نظام و مردم برای مشارکت فعال در انتخابات است.
حسن روحانی دنبال چیست؟
پس با این اوصاف حسن روحانی دنبال چیست؟ چرا مشرق از جلسات شبانه او سخن می‌گوید و می‌نویسد: روحانی هرچند در ماههای اخیر سکوت کرده بود اما جلسات وی با برخی سران جریان اصلاحات و طیف میانه رو جریان اصولگرایی و همچنین جلسات وی با وزیران و استانداران دولت یازدهم و دوازدهم نشانه ای از برنامه ریزی پنهان وی و یارانش برای انتخابات پیش رو است. موضوعی که اخیرا افراد نزدیک به وی نیز به آن اذعان داشتند.
واقعیت این است که روحانی به طور طبیعی دنبال اثر گذاری بر فضای سیاسی و پاسخ به هجمه‌ها است، اما به خوبی می‌داند صرف جلسه با استانداران کفایت نمی‌کند.
در شرایط عادی احتمالا باید منتظر حضور کم رمق حزب اعتدال و توسعه، حزبی که روحانی رهبر معنوی و نوبخت و واعظی مهره‌های کلیدی آن در انتخابات هستند باشیم. تنها چیزی که می‌تواند باعث تغییر غیرمنتظره شرایط شود چراغ سبزی خاص از سوی نظام، اتفاقی خاصی در تعاملات دیپلماتیک یا موج اجتماعی بلند و قدرتمندی است که از اشتباهات دولت شکل بگیرد. اگر چنین شود آن وقت اوضاع غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود.
نظر شما