سلام نو _ سرویس گردشگری: استان خوزستان از جمله استانهای زیبا و پرطرفدار در گردشگری ایران است. جدای از اماکن و جاهای دیدنی متعدد و منحصر به فرد در شهرهای گوناگون، این استان از جهت طبیعی متشکل از دو منطقه کوهستانی و جلگهای است. البته لازم به ذکر است که اکثر مناطق این استان جلگهای بوده که موجب پیدایش طبیعتی بکر و فوقالعاده سرسبز در بسیاری از نقاط آن شده است.
پناهگاه آرامبخش زراس در خوزستان
زراس؛ جاذبهای که از طبیعت بکر و کمتر شناختهشده خوزستان برمیآید، بر دل مینشیند و آرامش خاصاش را در وجود هر بینندهای به جریان میاندازد. اینجا خوزستان است، سرزمین نخلهای سر به فلک کشیده؛ سرزمینی که به هوای شرجی و گرمای خشناش میشناسید.
اما این تنها یک روی سکه است، طبیعت خوزستان تنها به تالابها و نیزارهایش ختم نمیشود، وقت آن رسیده طبیعت آرام، رها و بخشنده خوزستان را به همگان نشان دهیم.
دهکده زراس را باید دید، در طبیعت بکرش، هوای دلانگیزش و در کنار زنان و مردان سختکوش و مهربانش باید گام برداشت. نگاه پرمهر و بیریای چوپانان، سیمای خندان کودکان را باید تجربه کرد.
باید دست بر سنگهای خانههای بیآلایشاش کشید، از مشک سیاه زن روستایی چند جرعهای آب نوشید و عطر و طعم خوش نان محلی را با تمام وجود حس کرد.
منطقه زراس از جاهای دیدنی استان خوزستان به شمار میرود و در ۲۵۰ کیلومتری شمال شرقی اهواز، ۱۴ کیلومتری جنوب شهر دهدز و ۳۹ کیلومتری سد کارون ۳ قرار دارد. با ۲۰۶ هکتار مساحت، این منطقه از شمال به ارتفاعات کوه گل و جاده ایذه-شهرکرد و از جنوب و غرب به حوزه آبریز سد کارون ۳ و روستای درب غریبی و از شرق به روستای زراس محدود میشود.
بهترین فصل برای بهره بردن از آبوهوای لطیف و طبیعت زیبای زراس بهار است. در بهار باید کفشها را از پا درآورد، دستان را از هم گشود، در میان جاده پنهان در چمنهایش دوید و به آوای طبیعت گوش سپرد. زمستانها، اما میشود دست نوازشگر سرما را بر سر طبیعت این سرزمین دنبال کرد و از ارتفاعات پوشیده از برف و دشتهای سفیدپوشش لذت برد و حتی تابستانها نیز به دور از گرمای طاقت فرسای سایر نقاط خوزستان چند صباحی را در اینجا به استراحت گذراند.
جاذبههای طبیعی و تاریخی دهکده زراس
جاذبه های دیدنی طبیعی
طبیعت فوق العاده جذاب و دیدنی دهکده زراس خوزستان با تصور ذهنی اغلب ما از این استان فاصله زیادی دارد و بسیاری برای توصیف زیبایی های آن واژه بهشت را بکار می برند.
از جمله دیدنی های طبیعی که باید در سفر به آن جا بروید دریاچه سد کارون ۳ است که در کنار روستا محلی خوش آب و هوا را شکل داده است و در کنار کوه های سربه فلک کشیده چشم اندازی خیره کننده را به نمایش گذاشته اند.
منطقه ای به نام بلوط بلند نیز ۲۲ کیلومتر با این جا فاصله دارد و اگر کمی رانندگی کنید به آن خواهید رسید.
اما آبشار شیوند ایذه روبروی دهکده زراس خوزستان قرار دارد و البته روستای شیوند نیز در نزدیکی است و یکی از دیدنی های اصلی منطقه به حساب می آید. هم جواری روستای شیوند با دریاچه پشت سد، رودخانه کارون، رشته کوه های زاگرس، جنگل های بلوط، رودخانه ها، آبراه ها، آبشارها، صخره ها و طبیعت بکر، این منطقه را به جایی فوق العاده زیبا تبدیل کرده می تواند تبدیل به قطب گردشگری منطقه شود.
کوه های مرتفع منگشت دارای قله هایی پربرف هستند و بر روی دامنه آن ها جنگل هایی بکر روییده است. باغ های میوه نیز در همین حوالی جا خوش کرده اند. مناطق پوشیده از درختان بلوط، منطقه تاراز، گلزار، دشت سوسن، تورک، کله، دوتو، دشت بزرگ و کوچک از دیگر دیدنی های طبیعی هستند.
آثار تاریخی
طاق طویله یا ارگ اتابکی مربوط به دوره ایلخانی و دوره تیموریان است و در ایذه، خیابان محمد رسولالله واقع شده و این اثر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. دارای معماری داخلی پیچیده و اعجاب انگیز است که متعلق به دوره اتابکان لر و حدود قرن هفتم هجری قمری است. بنایی در مرکز شهر کنونی که قلعه ای در زمان ایلخانان بوده و در دوره اتابکان نیز استفاده می شده است و دارای کاشی کاری های معرق، ترکیب آجر و کاشی، گچ بریهای رنگین و سازه های معماری منحصربه فرد در زمان خود است و متاسفانه آن گونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است.
نقش برجسته کول فره با قدمت چند هزارسال یکی از مهم ترین آثار تاریخی است که در چند کیلومتری جنوب غربی شهر باستانی ایذه واقع شده است و با نام کتیبه های سنگی کول فر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
سنگ نگارههای کول فره در تنگه ای در هفت کیلومتری شمال شرقی ایذه، شامل شش نقش برجسته متعلق به دوره ایلامیان است که با توجه به سنگ نبشته های به جا مانده و بقایایی از محل زندگی آن ها در گذشته های دور که در میان کوه ها باقی مانده است، مانند گورها، کانال آب، بقایای ساختمان و نقطه دیدبانی می توان گفت این محل عبادت گاه بوده است.
قلعه کژدم در اولین قرن ها دوران تاریخی بعد از اسلام ساخته شده است و محل دقیق قرار گیری آن شهرستان ایذه، بخش مرکزی، دهستان حومه شرقی و روستای خنگ اژدر و در بالا دست آثار باستانی خنگ اژدر است و در سال ۱۳۸۷ به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظرات