به گزارش سلام نو، ناصرالدین شاه در جلد سوم کتاب خاطرات سفر سوم فرنگستان خود به صراحت مینویسد با وجود اینکه در ترن آلمان که او را از برلین به سوی یکی از شهرهای آن کشور میبرده در انتظار آوردن سینی غذا بود اما مهمانداران یک بسته که عبارت از نان دراز لوله ای بوده وسط آن گوشت سرد قرار داشته به او تقدیم کرده و یک بطری شربت هم برای رفع تشنگی کنار آن بسته کوچک نان وگوشت به او داده اند و شاه از این غذای مختصر و محقر بسیار تعجب کرده است.
ساندویچ خوردن درایران متداول نبوده فقط قزاق هایی که جلوی در سفارتخانه ها و اماکن دولتی و خانه اعیان و اشراف کشیک میداده اند.
سر ظهر دیزی آبگوشت سربازخانه را که برای آنها میآورده اند ابتدا آب آن را در بادیه ای ریخته، نان سنگک در آن ترید کرده با قاشق یا دست می خورده اند.
سپس خود گوشت و سیب زمینی و نخود و لوبیا و لیموعمانی و گوجه فرنگی و پیاز داخل دیزی را با گوشت کوب محکم کوبیده آن را لای یک نان سنگک دو آتشه خشخاش زده بزرگ لوله کرده سرازیرکرده قطعات پیاز را هم با سر نیزه ریز کرده روی گوشت کوبیده ریخته، نان سنگ را به صورت لوله ای در آورده با لقمه های کله گربه ای نان و گوشت مزبور را که ادویه و دارچین زیادی هم روی آن میریخته اند، میخوردند.
نظر شما