سلام نو _ سرویس گردشگری: منطقه "سیاه کوه" و "پارک ملی کویر" یکی از قدیمی ترین مناطق تحت حفاظت در ایران است. این منطقه در جنوب گرمسار و حد فاصل کویر مرکزی ایران و دریاچه نمک واقع شده است. با اینکه نام این پارک را کویر گذاشته اند لیکن بخش های وسیعی از آن حالت بیابانی دارد و دارای رستنی های فراوان است.
در ضمن پارک کویر دارای چشمه ها و نهرهایی است. از جمله آنها می توان به چشمه سفیدآب در نزدیکی محیط بانی سفید آب، چشمه آبشار نمکی در نزدیکی ملک آباد و چشمه سیاه کوه در نزدیکی محیط بانی سیاه کوه اشاره کرد.
پارک ملی کویر، تنها پارک ملی در ایران است که به گفته سازمان محیط زیست در آن هیچ گونه سکونتگاه انسانی، معدنی و پروانه چرای دام وجود ندارد.
پارک ملی کویر به ثبت یونسکو رسیده است.
آشنایی با پارک ملی کویر
حتماً با شنیدن اسم پارک ملی کویر تصاویری از کویر و مناطق بیابانی در خیال شما نقش میبندد. اما این تضمین را به شما میدهیم که بازدید از این پارک بیابانی و درعینحال دارای رویشهای متنوع و فراوان و گونههای کمیاب حیوانات تصوراتتان را کاملاً برهم زده و شما را به وجد میآورد.
میتوان گفت تقریباً ۶۰ درصد از مساحت کل کشور را مناطق بیابانی و خشک در برگرفته است. در تصور خیلیها زمینهای سرسبز و وجود مراتع و گیاهان، نمادی از حیات در طبیعت هستند. درحالیکه برخلاف تصور عامه مردم اگر نگاه و سیر و سفری به مناطق کویری داشته باشیم متوجه زندگی و جنب و جوش شبانهروزی در آن خواهیم شد.
بیابانگردی تنها یک تفریح نیست. گشتوگذاری هیجانانگیز و تأملبرانگیز برای علاقهمندان به آرامش و تفکر است.
هدف شما از طبیعتگردی هرچه که باشد، از دیدن گونههای نادر تا تماشای مکانهای بکر و دست نخوردهی کویر، همواره چیزی برای ارائه به شما دارد.
ایران بهشت گردشگران است در سراسر کشور عزیزمان چیزهایی برای تماشا و لذت بردن وجود دارد. بسیار خوشحالیم که قسمتهای وسیعی از دشتها و بیابانها و دیگر مناطق طبیعی به صورت رسمی جز مناطق حفاظتشده درآمدهاند و از آنها نگهداری و حراست میشود.
پارک ملی کویر بزرگترین و قدیمیترین منطقه اکولوژی تحت حفاظت در ایران است. بخش عظیم مسافت این منطقه که به دلیل حیات جانوری متنوع خود در گذشته به آفریقای کوچک مشهور بوده، در شهرستان گرمسار واقع شده است و جزء جاهای دیدنی سمنان محسوب میشود.
سایر بخشهای آن نیز در استانهای تهران، قم و اصفهان قرار گرفته است. این پارک شبه جزیرهای بین دریاچه نمک کویر، ریگ کویر مرکزی و کویر گرمسار است که هزار هکتار مسافت دارد.
در سال ۱۳۶۱ با توجه به شرایط اقتصادی، اجتماعی و امکانات موجود این منطقه به دو بخش عمده تقسیم شد. ۴۲۰ هزار هکتار آن پارک ملی را تشکیل میدهد که شامل سیاه کوه، نخجیر، سفیدآب و تمامی ارتفاعات و تپه ماهورها و دشتهای مجاور آن است.
مدیریت این بخش را، اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان بر عهده دارد و ۲۵۰ هزار هکتار آن منطقه حفاظتشده شامل دشتهای مکوش، سیاه پرده، پرده زرده، ارتفاعات دوازده امام و نره خر کوه میشود. مدیریت این قسمت نیز بر عهده اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران است.
پارک ملی کویر تنها پارک ملی ایران محسوب میشود که فاقد هرگونه سکونتگاه انسانی است و چرای دام در این منطقه مجاز نیست.
دسترسی به پارک ملی کویر
برای رفتن به این پارک چندین مسیر در پیش رو دارید که می توانید از بین آن ها با توجه به موقعیتتان مناسب ترین را انتخاب کنید.
یک روش این است که مسیر آسفالتی ورامین پیشوا را به سمت ایستگاه راه آهن ابردژ پیش بگیرید و بعد از عبور از جاده ی شنی قلعه بلند و عسگر آباد به پاسگاه محیط بانی مبارکیه برسید و بعد از آن هم وارد پارک ملی کویر می شوید.
راه دیگر این است که اول به شهر گرمسار بروید و به سمت جنوب بروید، با عبور از جاده ی سنگفرش شده به پاسگاه محیط بانی سیاه کوه می رسید.
اگر دوست دارید تا ترکیبی ناب از حیات وحش و گونه های مختلف گیاهی ببینید باید از پارک ملی کویر دیدن کنید، جایی که از استپ های کم آب ایران و منطقه های بیابانی ایران محسوب می شود. در این پارک می توان گونه های مختلف جانوری مثل کل، بز، میش وحشی، یوزپلنگ ایرانی، یوزپلنگ آسیایی، گرگ، کفتار، ۲ نوع روباه مختلف، شغال و نوعی گربه ی منحصر بفرد را دید دراقع به اندازه ای تنوع جانوری در این منطقه زیاد است که به آفریقای کوچک ایران مشهور شده است.
البته تعداد حیواناتی که امروزه در این پارک زیست می کنند به نسبت گذشته کمتر شده است با این حال امروزه ۳۴ گونه ی مختلف پستاندار، ۱۵۵ گونه پرنده، ۱۵۵ گونه پرنده و ۳۴ گونه خزنده زیست می کند.
پارک ملی کویر دارای اقلیم خشک و بیابانی است و بیشتر بارندگی آن در ماههای آبان تا اردیبهشت ماه صورت میگیرد. متوسط میزان سالیانه باران در منطقه ۱۵۰ میلیمتر است. معمولا گرمای شدید از اوایل خرداد تا پایان مهر در منطقه ادامه دارد.
دریاچه نمک که تنها دریاچهای است که در جوار پارک قرار دارد، یکی از بزرگترین شورهزارهای ایران است. این دریاچه حالت مثلثی دارد که رأس آن در شمال قرار گرفته و وسعت آبگیر دریاچه حدود ۲۵۰۰ کیلومتر مربع و مرز غربی پارک ملی کویر را تشکیل میدهد.
آب این دریاچه بسیار شور است و در هنگام غروب از قله سیاه کوه منظره بسیار زیبایی دارد. دریاچه نمک حوزه آبگیر بسیاری از رودخانههای مرکزی ایران است و اطراف آن باتلاقهای زیادی وجود دارد.
هر چند هیچ نوع آبزی در آب این دریاچه وجود ندارد، زمستانها تعداد قابل توجهی از پرندگان مهاجر آبزی به این دریاچه و رودهای اطراف آن روی میآورند. سالها پیش، تابستانها نیز تعدادی فلامینگو در نواحی جنوبی آن دیده میشد.
نظر شما