سلام نو – سرویس فرهنگ و هنر | مرتضی کوه‌مسکن: سریال رحیل برطبق اعلام قبلی شبکه سوم باید هر روز حول و حوش ساعت هشت و نیم شب پخش گردد ولی از ابتدای پخش بارها ساعت پخش آن تغییر کرد و در برخی شبها نیز به دلیل تداخل با فوتبال و والیبال و کشتی و... اصلا پخش نشد.
حفظ پیوستگی در یک سریال دنباله دار است که عامل پیگیری مخاطب می‌شود ولی درباره سریال رحیل آن قدر سریال را پس و پیش پخش کردند که برخی از مخاطبان ترجیح دادند سریال را در تلوبیون یا برخی سایت‌های دانلود ببینند. چرایی این امر هنوز اعلام نگشته ولی اینکه سیمافیلم در دوره جدید خود با مدیریت جوانی انرژیک به نام مهدی نقویان تلاش می‌کند در تعامل با تهیه کنندگان و کارگردانان توانمند سریال‌هایی کیفی همچون رحیل تولید کند ولی برخی با بی نظمی در پخش، دنبال دلزده کردن مخاطبان هستند، تیشه به ریشه زدن نیست؟؟
سریال رحیل از نظر داستانی سریال پیچیده و چندوجهی بود و در حیطه تصویر نیز سریال قابل قبولی بود. در سال های اخیر با رشد تکنولوژی دیجیتال کیفیت تصاویر و رنگها در سریال های تلویزیونی سوای معانی مفهومی و کیفیشان تبدیل به یک عنصر زیباشناسانه شده اند. در سریال تلویزیونی رحیل نیز چشم انداز بصری و رنگ های فیلم قابل بررسی است.
در صحنه های اندرونی با تنوع رنگی لباس زنان، نور پردازی های مورب از زوایای متفاوت بر چهره و صحنه کار باعث غنای تصویری شده است و تلفیق رنگ های سرد و گرم در لباس آقایان و بانوان باعث شده شاهد نوعی چشم‌نوازی بصری باشیم. رامین عباسی‌زاده تهیه‌کننده سریال که گویا خط داستانی اصلی را خود طراحی کرده سعی کرد همانند سریالهای قبلیش مثل احضار و پریدخت و او یک فرشته بود و... یک هارمونی بصری زیبا را برای روایت عجیب رحیل تدارک ببیند.
سریال رحیل در میان انبوه فیلمهای مینی‌مال این سالها و سریالهای پلتفرمی مملو از رنگ های سرد که عمدتا نیز در نازیباترین فضاهای خاکستری رنگ شهر فیلمبرداری میشوند، سعی دارد تراژدی داستانی خود را در قالبی زیبا ارائه دهد.
مجموعه رحیل در بحث پروداکشن و استفاده از هوش مصنوعی در بخش هایی از سریال نیز سریال روبه جلویی بوده. در دنیای امروز در دنیا کیفیت بصری و غنای تصویری یکی از ارکان مهم ارتباط گیری مخاطب و موفقیت است و حتی این دو مقوله ضعف های احتمالی سریالها را در بخش داستان و کارگردانی و حتی بازیگری پوشش داده اند.
در سریال رحیل در کنار قوت کارگردانی ، داستان و بازی های بازیگران نیز قابل قبول و سرتر از برخی سریالهای همرده بوده و اینها همه شانس سریال را در ماندگاری بالا برد.
ای کاش وقتی رسانه ملی چنین آثاری را تولید می‌کند برنامه زمانی ثابت برای پخش آنها هم درنظر گیرد تا مخاطب علاقمند حفظ شود و نه سرخورده. قدر محصول تان را بدانید آقایان مدیر رسانه ملی.
نظر شما