سلام نو _ سرویس گردشگری: خانه طباطبایی ها حدود ۴۷۳۰ متر مربع وسعت دارد. این خانه دارای ۵ درگاه، ۴ میانسرا، ۴۰ اتاق اندرونی و بیرونی تابستانه و زمستانه، ۴ زیرزمین، آخور، ۲ سرداب، ۳ بادگیر و چندین باغچه با درختان انار و انجیر است.
آب موردنیاز خانه از ۲ قنات دولت‌آبادی و نصرآبادی فراهم می شده است.
پس از درگاه محور و هشتی، میانسرای اصلی به شکل یک چهارگوش کشیده از سنگ مرمر ساخته شده است، که در آن یک آب سنگ بزرگ با ۶ باغچه و درختان بلند جا دارد.
پیرامون این میانسرا، سازه های دیگری همچون شاه نشین، اتاق های بیرونی تابستانه و زمستانه، ایوان اندرونی و پشت آن نیز خود اندرونی قرار گرفته است.
خانه طباطبایی کاشان
معماری خانه طباطبایی ها کاشان شاهکار علی مریمی کاشانی، از معمار سرشناس آن زمان بوده است. همچنین افرادی مانند صنیع الملک کاشانی و شاگردش نیز در طراحی و گچ بری‌های این بنا نقش قابل توجهی داشته‌اند.
خانه طباطبایی‌ها شامل سه بخش اصلی اندرونی، بیرونی و بخش مختص خدمه است. بخش اندرونی دو حیاط و بخش‌های بیرونی و مختص خدمه هر کدام یک حیاط دارند. به علاوه این خانه دارای ۴۰ اتاق، چهار سرداب، سه بادگیر و دو رشته قنات است.
از درب خانه که وارد می‌شویم قدم به حیاط بزرگ و وسیعی می‌گذاریم که به حیاط بیرونی معروف است.
تالار بزرگ یا اتاق شاه نشین، به علاوه ایوان آینه و چندین اتاق در این حیاط قرار دارد.
اتاق شاه نشین تزیینات نقاشی و آینه کاری بی‌نظیری دارد که طبق شواهد طراحی و نظارت بر آن‌ها هنر دست استاد بزرگ وقت، صنیع الملک است.
گچ بری‌ها و آینه کاری‌های ایوان این اتاق بسیار زیبا و چشم نواز است. در طرفین اتاق نیز اتاق‌های گوشواره قرار دارند.
بخش اندرونی خانه که محل اقامت خانواده طباطبایی بود، نسبتا ساده‌تر از بخش بیرونی طراحی شده است.
این بخش دارای یک اتاق پنج دری است که در دو طرف آن حیاط وجود دارد. تعداد اتاق‌های بخش اندرونی بیشتر است و یک بخش پذیرایی بزرگ هم برای پذیرایی از مهمانان در نظر گرفته شده است.
همچنین سرداب‌هایی هم در این بخش تعبیه شده که بادگیرها و سایر عوامل به خنک ماندن آن‌ها بسیار کمک می‌کنند.
بخش سوم که مختص خدمه است شامل مطبخ، حیاط، چند اتاق و سرداب بوده و خدمه عمارت در این بخش زندگی می‌کردند.
نکته قابل ذکر در مورد معماری این خانه، رعایت اصل معماری اسلامی است.
در معماری اسلامی همواره قسمت بیرونی و درونی به گونه‌ای ساخته می‌شوند که قسمت اندرونی و داخل خانه هیچگونه دیدی از بیرون نداشته باشد.
این نکته در خانه طباطبایی ها کاشان نیز به خوبی رعایت شده است.
به علاوه بنای اصلی خانه چند متر پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده که علت آن حفظ تعادل دمای بنا در فصل‌های مختلف سال است.
با این کار دمای هوا در تابستان معتدل و خنک می‌ماند و در زمستان نیز از نفوذ سرمای بیش از حد به خانه جلوگیری می‌شود.
خانه طباطبایی کاشان آدرس
این خانه در محله سلطان احمد این شهر و در خیابان علوی قرار دارد. خانه طباطبایی ها در نزدیکی سایر جاهای دیدنی کاشان از جمله خانه تاریخی بروجردی و امامزاده سلطان امیر احمد واقع شده است.
آدرس : اصفهان، کاشان، خیابان علوی، کوی سلطان امیراحمد
زمان بازدید: شش ماه اول و دوم سال ۰۹:۰۰ الی ۱۷:۰۰
اگر مسافر کاشان هستید علاوه بر خانه طباطبایی ها، بازدید از خانه بروجردی‌ها، خانه عامری‌ها، خانه منوچهری، خانه تاریخی احسان و خانه راهب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. البته برخی از این خانه‌ها مانند خانه عامری‌ها و خانه راهب تبدیل به هتل شده است و شما امکان اقامت در آن‌ها را هم خواهید داشت.
شاه نشین خانه طباطبایی ها اتاقی است با یک ایوان بزرگ، تالار آینه، چند اتاق گوشواره، هفت در و یک آسمانه بلند که آذین بندی هایی همچون آینه کاری، گچ بری، نورگیر، نگارگری، مقرنس کاری، و همچنین پنجره هایی کنگره دار و شیشه رنگی و دو شیشه ای دارد.
در دو سوی شاه نشین دو میانسرای کوچک و همانند به ریخت هشتی و نیم هشتی، دارای آب سنگ هشت پهلو، با نگارگری و کارکرد نوردهی بیشتر به تالار آینه ساخته شده است.
سراهای پیرامون این هر دو بخش دو اشکوبه هستند. میانسرای کوچک خاوری پلکانی برای دسترسی به بهارخواب در اشکوب دوم و همچنین راهی به آخور دارد.
جانمایی خانه طباطبایی ها ۱۵ درجه در راستای شمالی جنوبی است.
این جانمایی کارکرد درخوری برای آفتاب گیری و سایه داری در زمستان و تابستان به بخش های تابستانه و زمستانه سازه فراهم آورده است.
طبق نظر مورخان و کارشناسان خانه طباطبایی‌ها اثری به جامانده از دوران قاجار است.
در سال ۱۲۵۰ هجری شمسی تاجری ثروتمند به نام حاج سید جعفر طباطبایی نطنزی عزم ساخت این بنا را کرد.
این فرد از تاجران بزرگ فرش بود و به همین دلیل در معماری و نقاشی‌ها و آینه کاری‌های ساختمان از نقش و نگار بی‌نظیر فرش نیز الهام گرفته شده است.
بیش از ۱۰ سال زمان برای طراحی و ساخت خانه صرف شد.
همچنین در سال ۱۳۷۳ هجری شمسی نیز این خانه مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت که تا سال ۱۳۷۶ طول کشید و بعد از آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
نظر شما