سلام نو – سرویس بین‌الملل: همین یک سال پیش بود که وقت ولودیمیر زلنسکی به عنوان چهره سال مجله تایم انتخاب شد، حالا اما آخرین گزارش تایم از تنهایی رییس جمهور سخن می‌گوید. مز وقت ولودیمیر زلنسکی رو به پایان است.
به نوشته سایمون شاستر در تایم آخرین دیدار زلنسکی از آمریکا آنطور که انتظار میرفت پیش نرفت. جلسات زلنسکی در کاخ سفید و پنتاگون با بیش از یک ساعت تأخیر و معطلی انجام شد و زمانی که سرانجام در ساعت ۶:۴۱ بعد از ظهر زلنسکی برای شروع سخنرانی خود رسید، آشفته به نظر می رسید. او به همسرش، بانوی اول اوکراین اولنا زلنسکا، تکیه کرده بود و چندان آماده نبود و در مقطعی هنگام اهدای مدال پس از سخنرانی، او از برگزارکننده خواست تا کارها را عجله کند.
او بعداً گفت که دلیل خستگی در آن شب صرفا فشار رهبری دوران جنگ نبود، بلکه نیاز مداوم به متقاعد کردن متحدان اوکراین نسبت به این مسئله بود که با کمک آنها، اوکراین می تواند در جنگ با روسیه پیروز شود. پیروز شود
زلنسکی می‌گوید: هیچکس مثل من به پیروزی ما اعتقاد ندارد. هیچ کس. به گفت زلنسکی القای این باور به متحدانشتمام قدرت و انرژی شما او را می‌گیرد.
واقعیت این است که همه چیز در حال سخت‌تر شدن است. با گذشت ۲۰ ماه از جنگ، حدود یک پنجم خاک اوکراین تحت اشغال روسیه باقی مانده است. ده ها هزار سرباز و غیرنظامی کشته شده اند و زلنسکی می تواند در طول سفرهای خود احساس کند که توجه جهانی به جنگ کاهش یافته است؛ درست مثل سطح حمایت بین المللی.
او به روزنامه‌نگار تایم می گوید: ترسناک ترین چیز این است که بخشی از جهان به جنگ اوکراین عادت کرده است. خستگی ناشی از جنگ مانند یک موج پیشروی می‌کند. شما آن را در ایالات متحده، در اروپا می بینید. و می بینیم که به محض اینکه کمی خسته می شوند، مثل تماشای یک نمایش تکراری می‌گویند: نمی توانم این را برای بار دهم تماشا کنم.
وضعیت افکاری عمومی هم چندان بهتر نیست. حمایت عمومی از کمک به اوکراین در ایالات متحده کاهش یافته است و سفر زلنسکی هیچ کمکی به احیای آن نکرد. بر اساس نظرسنجی رویترز که اندکی پس از خروج زلنسکی انجام شد، حدود ۴۱ درصد از آمریکایی‌ها از کنگره می‌خواهند تسلیحات بیشتری در اختیار کیف قرار دهد، این عدد در مقایسه با ۶۵ درصد در ژوئن، زمانی که اوکراین یک ضد حمله بزرگ را آغاز کرد، کاهشی چشم‌گیر داشته است.
این حمله با سرعتی طاقت‌فرسا و با تلفات عظیم پیش رفته است، در نتیجه متقاعد کردن شرکای اوکراین به این که پیروزی در دسترس استبرای زلنسکی دشوارتر شده است.
واقعیت این است که با شروع جنگ در اسرائیل، حتی حفظ توجه جهان به اوکراین به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. از یک سو اسرائیل و حمایت از آن تبدیل به اولویت اول شده و از سوی دیگر افکار عمومی جهان روی جنایت جنگی اسرائیل یا حمایت از آن متمرکز شده. واقعیت این است که حواس کسی به اوکراین نیست و در سایه همین حواس پرتی روسیه ضرباتی سختی به اوکراین زده است. حتی گفته شده برخی از محموله‌های نظامی آمریکایی که قرار بود به سمت اوکراین بروند به سمت سرزمین‌های اشغالی فرستاده شدند.
به نوشته تایم پس از سفر زلنسکی به واشنگتن، سایمون شاستر، روزنامه‌نگار تایم، رییس جمهور و تیمش را در بازگشت به کیف همراهی کرد تا شاید بفهمد تیم زلنسکی در برابر سیگنال هایی که به خصوص درباره مبارزه با فساد در دولت دریافت کرده چه واکنشی نشان می‌دهد.
شاستر می‌نویسد: در اولین روز اقامتم در کیف، از یکی از اعضای حلقه اصلی رییس جمهور اوکراین پرسیدم زلنسکی چه احساسی دارد. پاسخ او بدون لحظه‌ای درنگ این بود: عصبانی است!
خوش‌بینی غیر معمول زلنسکی، حس شوخ طبعی‌اش یا تمایلش به زنده‌کردن فضای یک جلسه در اتاق جنگ با کمی شوخی بی‌ادبانه، هیچ‌کدام تا سال دوم جنگ همه‌جانبه باقی نمانده است. یکی از اعضای قدیمی تیم زلنسکی می‌گوید: اکنون او وارد می‌شود، به‌روزرسانی‌ها را دریافت می‌کند، دستور می‌دهد و بیرون می‌رود.
یکی دیگر از اعضای تیم ریاست جمهوری زلنسکی به من می‌گوید که بیش از همه، زلنسکی احساس می کند متحدان غربی‌اش به اوخیانت کرده‌اند. آنها او را بدون ابزار لازم برای پیروزی در جنگ رها کرده‌اند و صرفا ابزار جان به در بردن را به او داده‌اند.
ندات
اما اعتقادات او تغییر نکرده است. با وجود شکست‌های اخیر در میدان جنگ، او قصد ندارد از جنگ دست بکشد یا برای هر نوع صلحی گام بردارد. برعکس، اعتقاد او به پیروزی نهایی اوکراین بر روسیه به شکلی مستحکم است که برخی از مشاوران او را نگران کرده است؛ زلنسکی خودش را در موقعیت مسیحایی می‌بیند. یکی از نزدیک ترین دستیارانش با ناراحتی به خبرنگار تایم می گوید: او خودش را فریب می دهد. ما انتخابی نداریم. ما برنده نیستیم اما اگر می‌توانید این را به او بگویید!
برخی از دستیاران او می گویند که سرسختی زلنسکی به تلاش های تیم آنها برای ارائه یک استراتژی و پیام جدید لطمه زده. ظاهرا در اتاق جنگ اوکراین یک موضوع تابو است: امکان مذاکره برای یک توافق صلح با روس ها. بر اساس نظرسنجی‌های اخیر، اکثر اوکراینی‌ها چنین اقدامی را رد می‌کنند، به‌ویژه اگر این اقدام مستلزم از دست دادن هر یک از سرزمین‌های اشغالی باشد.
زلنسکی حتی در برابر آتش بس موقت مقاومت می‌گوید. رییس جمهور به شاستر می گوید: «برای ما این به معنای باز گذاشتن این زخم برای نسل های آینده است. این کار شاید برخی از مردم را آرام کند، اما یک بمب رو به انفجار را فعال می‌کند.
در حال حاضر، زلنسکی قصد دارد آن طور که مد نظر اوکراین است در جنگ پیروز شود و برای رسیدن به آن تاکتیک‌ها را تغییر می دهد. اوکراینی ها با آگاهی از اینکه جریان تسلیحات غربی ممکن است به مرور زمان به پایان برسد، تولید پهپادها و موشک ها را افزایش داده اند که از آنها برای حمله به مسیرهای تدارکاتی روسیه، مراکز فرماندهی و انبارهای مهمات در پشت خطوط دشمن استفاده می کنند. در مقابل روس ها با بمباران های بیشتر علیه غیرنظامیان، حملات موشکی بیشتر علیه زیرساخت هایی که اوکراین برای گرم کردن خانه ها و روشن نگه داشتن چراغ ها در طول زمستان به آن نیاز دارد به این تحرکات پاسخ داده‌اند.
زلنسکی وضعیت فعلی را جنگ اراده‌ها توصیف می‌کند و می‌ترسد که اگر روس ها در اوکراین متوقف نشوند، جنگ به فراتر از مرزهای این کشور گسترش خواهد یافت. او می‌گوید: من مدت‌هاست که با این ترس زندگی کرده‌ام. جنگ جهانی سوم می‌تواند در اوکراین شروع شود، در اسرائیل ادامه یابد و از آنجا به آسیا ادامه پیدا کند و سپس به جای دیگری برسد.
این پیام او در واشنگتن بود: به اوکراین کمک کنید؛ قبل از گسترش جنگ و قبل از اینکه خیلی دیر شود، آن را متوقف کند.
در پایان سال گذشته، در سفر قبلی خود به واشنگتن، زلنسکی مورد استقبال قهرمانه قرار گرفت. کاخ سفید چند روز قبل از کریسمس یک جت نیروی هوایی ایالات متحده را فرستاد تا او را در شرق لهستان سوار کند و با اسکورت یک هواپیمای جاسوسی ناتو و یک جنگنده F-۱۵ ایگل او را به پایگاه مشترک اندروز در خارج از پایتخت ایالات متحده برساند. عصر همان روز، زلنسکی در جلسه مشترک کنگره حاضر شد و اعلام کرد که اوکراین روسیه را "در نبرد تسخیر افکار جهان" شکست داده است.
خبرنگار تایم می‌نویسد: با تماشای صحبت های او از بالکن، ۱۳ تشویق ایستاده را شمردم قبل از اینکه ردیابی را متوقف کنم. یکی از سناتورها به من گفت که نمی‌تواند زمانی را در سه دهه حضورش در کاپیتول هیل به یاد بیاورد که از یک رهبر خارجی چنین استقبال تحسین‌آمیزی شده باشد. تعداد کمی از جمهوری‌خواهان راست‌گرا از ایستادن یا تشویق برای زلنسکی خودداری کردند، اما آرای حمایت از او در طول سال گذشته دو حزبی و قاطع بود.
این بار فضا عوض شده بود. کمک به اوکراین در بحث بر سر بودجه فدرال به نقطه‌ای مشکل‌زا تبدیل شده بود. یکی از مشاوران سیاست خارجی زلنسکی از او خواست که سفر ماه سپتامبر لغو کند و هشدار داد که جو بسیار ناخوشایند است. رهبران کنگره اجازه ندادند که زلنسکی در کاپیتول هیل سخنرانی عمومی کند. دستیاران او سعی کردند یک گفت‌وگوی حضوری برای او در فاکس نیوز و مصاحبه ای با اپرا وینفری ترتیب دهند. هیچ کدام محقق نشد.
درعوض، صبح روز ۲۱ سپتامبر، زلنسکی قبل از رفتن به مجلس سنای قدیمبه طور خصوصی با کوین مک کارتی، رییس وقت مجلس نمایندگان، ملاقات کرد. اکثر منتقدان معمول زلنسکی در جلسه سکوت کردند. سناتور تد کروز با بیش از ۲۰ دقیقه تاخیر وارد جلسه شد. دموکرات‌ها به نوبه خود می‌خواستند بفهمند که جنگ به کجا می‌رود و اوکراین چقدر به حمایت ایالات متحده نیاز دارد. آنها مستقیماً از زلنسکی پرسیدند: اگر به شما کمک نکنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ زلنسکی جواب داد: اتفاقی که می افتد این است که ما بازنده خواهیم شد.
عملکرد زلنسکی تأثیر عمیقی بر برخی از قانونگذاران حاضر در جلسه گذاشت. آنگوس کینگ، یک سناتور مستقل از مین، رهبر اوکراین را به یاد می آورد که به مخاطبانش گفته بود: «شما پول می دهید. ما جانمان را می دهیم.» اما ظاهرا این کافی نبود. ده روز بعد، کنگره لایحه‌ای را برای جلوگیری موقت از تعطیلی دولت تصویب کرد. این لایحه شامل هیچ کمکی برای اوکراین نمی شد.
زمانی که زلنسکی به کیف بازگشت، سرمای اوایل پاییز شهر را فراگرفته بود. حملات روسیه به زیرساخت‌های اوکراینی به نیروگاه‌ها و بخش‌هایی از شبکه برق آسیب رسانده و شهر به طور بالقوه قادر به پاسخگویی به افزایش تقاضا در هنگام کاهش دما نیست.
سه نفر از مقامات ارشد مسئول رسیدگی به این مشکل به خبرنگار تایم گفتند که خاموشی ها احتمالاً در زمستان امسال شدیدتر خواهد بود و واکنش عمومی در اوکراین چندان خوشایند نخواهد بود. یکی از آنها می گوید: «سال گذشته مردم روس ها را مقصر دانستند. این بار آنها ما را به خاطر کم کاری برای آماده سازی امکانات سرزنش می کنند.»
سرما همچنین پیشروی های نظامی را دشوارتر می کند و خطوط مقدم را حداقل تا بهار مسدود می کند. اما زلنسکی از پذیرش این مسئله خودداری کرده است. او می گوید: «تجمیع جنگ برای من به معنای از دست دادن آن است.»
آن طور که به نظر می‌رسد رهبران سیاسی اوکراین انتظار پیشروی دارند و معتقدند نظامیان کاری جز حفظ سنگر نمی‌کنند. در مقابل نظامی‌ها می‌گویند که که توپخانه و تسلیحات لازم را ندارند. در واقع به نظر می‌رسد انتظارات دو طرف با هم تطابق ندارد.
در برخی از شاخه های ارتش، کمبود پرسنل حتی از کمبود اسلحه و مهمات شدیدتر شده است. یکی از دستیاران نزدیک زلنسکی که حتی اگر ایالات متحده و متحدانش تمام سلاح‌هایی که تعهد کرده‌اند تحویل بدهند "اوکراین سربازی ندارد که از آنها استفاده کند."
از زمان آغاز تهاجم، اوکراین از انتشار آمار رسمی کشته ها و زخمی ها خودداری کرده است. اما بر اساس برآوردهای ایالات متحده و اروپا، تلفات از ۱۰۰۰۰۰ نفر در هر طرف جنگ فراتر رفته است. این امر به شدت رده‌های مختلف نیروهای مسلح اوکراین را فرسوده کرده است. نیروهای نظامی مجبور به فراخوانی پرسنل قدیمی‌تر شده‌اند. این کار میانگین سنی سربازان در اوکراین را به حدود ۴۳ سال رسانده است. دستیار نزدیک زلنسکی می‌گوید: اینها مردان بالغی هستند و چندان برای شرکت در جنگ سالم نیستند! این جا اوکراین است. نه اسکاندیناوی!
تصویر در ابتدای تهاجم متفاوت به نظر می رسید. یکی از شاخه‌های ارتش، موسوم به نیروهای دفاع سرزمینی، از پذیرش ۱۰۰۰۰۰ سرباز جدید در ۱۰ روز اول جنگ فراگیر خبر داد. بسیج توده‌ای تا حدی با پیش‌بینی خوش‌بینانه برخی از مقامات ارشد مبنی بر پیروزی در جنگ طی ماه‌ها و نه هفته‌ها تقویت شد. یکی دیگر از اعضای تیم رییس جمهور می گوید: «بسیاری از مردم فکر می کردند که می توانند برای یک تور جنگی کوتاه مدت ثبت نام کنند و در یک پیروزی قهرمانانه مشارکت کنند.
اکنون جذب بسیار کاهش یافته است. با تشدید تلاش‌های اجباری اجباری در سراسر کشور، داستان‌هایی در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌شود که افسران سرباز وظیفه مردان را از قطار و اتوبوس بیرون می‌کشند و به جبهه می‌فرستند. کسانی که دارای توان مالی هستند، گاهی اوقات با معافیت پزشکی، از خدمت خارج می شوند. چنین مواردی از فساد در سیستم جذب سرباز تا پایان تابستان چنان گسترده شد که در ۱۱ اوت زلنسکی روسای دفاتر پیش نویس را در هر منطقه از کشور اخراج کرد.
این تصمیم به منظور نشان دادن تعهد او به مبارزه با فساد بود. اما به گفته این افسر ارشد نظامی، این اقدام نتیجه معکوس داشت، زیرا استخدام بدون رهبری این نیروها تقریباً متوقف شد. جایگزینی مقامات اخراج شده نیز تا حدی به این دلیل که شهرت دفاتر پیش نویس لکه دار شده بود دشوار بود. "چه کسی آن شغل را می خواهد؟" یک افسر با اشاره به این نکته می‌گوید: "مثل این است که علامتی را روی پشت خود بگذاریم که می گوید: فاسد."
در ماه های اخیر، موضوع فساد روابط زلنسکی با بسیاری از متحدانش را تیره کرده است. پیش از سفر وی به واشنگتن، کاخ سفید فهرستی از اصلاحات ضد فساد را برای اوکراینی ها آماده کرد. یکی از دستیارانی که با زلنسکی به ایالات متحده سفر کرد، به من گفت که این پیشنهادات بالاترین سلسله مراتب ایالت را هدف قرار داده است. یکی دیگر از مشاوران رییس جمهور می گوید: «اینها پیشنهادات نبودند. اینها شرایط آمریکا برای کمک بود.
زلنسکی برای رسیدگی به نگرانی‌های آمریکا گام‌های چشمگیری برداشت. او در اوایل ماه سپتامبر، وزیر دفاع خود، الکسی رزنیکوف، یکی از اعضای حلقه نزدیک خود را که به دلیل فساد در وزارتش تحت نظارت قرار گرفته بود، برکنار کرد. دو مشاور رییس جمهور به من گفتند که او شخصاً درگیر اختلاس نبوده است. اما او نتوانست نظم را در وزارتخانه خود حفظ کند.
با انتشار اخبار این رسوایی ها، رییس جمهور دستورات اکیدی به کارکنان خود داد تا از کوچکترین تصوری مبنی بر ثروت اندوزی خودداری کنند. یکی از کارکنان در توصیف این دستورالعمل ها می گوید: چیزی نخرید. هیچ مرخصی نگیرید فقط پشت میز خود بنشینید، ساکت باشید و کار کنید،
برخی از مقامات سطح متوسط در دولت از فلج شدن بوروکراسی و روحیه پایین با تشدید نظارت بر کارشان از این وضعیت شکایت داشتند.
آنها به تایم گفتند که که حقوق معمولی در دفتر رییس جمهور به حدود ۱۰۰۰ دلار در ماه یا حدود ۱۵۰۰ دلار برای مقامات ارشد بیشتر می‌رسد که بسیار کمتر از آن چیزی است که در بخش خصوصی می توانند دریافت کنند. آندری یرماک، رییس ستاد ریاست جمهوری، با اشاره به پناهگاهی که زلنسکی و چند تن از معتمدانش از ابتدای سال ۲۰۱۸ در آنجا هستند می‌گوید: «ما در اتاق‌هایی به ابعاد ۲ در ۳ متر می‌خوابیم.» به اندازه یک سلول زندان.
او در دفترش به من می‌گوید: ما اینجا نیستیم که زندگی عالی داشته باشیم. تمام روز، هر روز، ما مشغول جنگیدن هستیم.
در میان تمام فشارها برای ریشه‌کن کردن فساد، شاید ساده‌لوحانه فرض کردم که مقامات اوکراین قبل از گرفتن رشوه یا به جیب زدن بودجه دولتی تردید می‌کنند. اما وقتی در اوایل اکتبر به یکی از مشاوران ارشد رییس جمهور این نکته را گفتم، او از من خواست که ضبط صوت خود را خاموش کنم تا بتواند آزادانه تر صحبت کند. او می گوید: «سایمون، تو اشتباه می کنی. "مردم دزدی می کنند انگار فردایی وجود ندارد."
او می‌افزاید: حتی اخراج وزیر دفاع باعث "هراس" مقامات نشد، زیرا عملیات پاکسازی بسیار طول کشید. در ماه فوریه به رییس‌جمهور هشدار داده شد که فساد در داخل وزارتخانه افزایش یافته است، اما او برای بیش از شش ماه خودش را به آن راه زد و به متحدانش فرصت‌های متعدد داد تا به آرامی با مشکلات برخورد کنند یا آنها را توضیح دهند. یکی دیگر از مشاوران ارشد رییس جمهور می گوید زمانی که او قبل از سفر خود به ایالات متحده اقدام به برخورد با فساد کرد، "خیلی دیر شده بود". متحدان غربی اوکراین تا آن زمان از این رسوایی آگاه شده بودند. سربازان در جبهه شروع به شوخی با فسادهای دولت کرده بودند؛ آسیب وارد شده بود.
شاستر می‌نویسد: وقتی از زلنسکی درباره این مشکل پرسیدم، او به شدت مشکل و تهدیدی که برای روحیه اوکراین و روابطش با شرکای خارجی ایجاد می‌کند، اذعان کرد. او به من اطمینان داد که مبارزه با فساد جزو اولویت های اصلی اوست. او همچنین پیشنهاد کرد که برخی از متحدان خارجی انگیزه ای برای بزرگنمایی مشکل دارند، زیرا بهانه‌ای برای قطع حمایت مالی به آنها می دهد. به باور زلنسکی این درست نیست که آنها با علم کردن این اتهامات، شکست خود در کمک به اوکراین را مخفی کنند.
اما انکار برخی از اتهامات سخت بوده است. در ماه آگوست، یک رسانه خبری اوکراینی معروف به تحقیق در مورد اختلاس، Bihus.info، گزارشی را درباره مشاور ارشد زلنسکی در حوزه اقتصادی و انرژی، روستیسلاو شورما منتشر کرد. این گزارش نشان داد که شورما، یکی از مدیران سابق صنعت انرژی، یک برادر دارد که مالک دو شرکت انرژی خورشیدی با نیروگاه‌های برق در جنوب اوکراین است. حتی پس از اینکه روس‌ها آن بخش از کشور را اشغال کردند و آن را از شبکه برق اوکراین قطع کردند، شرکت‌ها همچنان به دریافت پول دولتی برای تولید برق مشغول بودند.
شاستر با اشاره ادامه می‌دهد: پلیس مبارزه با فساد، یک آژانس مستقل که در اوکراین به نام نابو (NABU) شناخته می شود، با باز کردن پرونده تحقیقات اختلاس در مورد شورما و برادرش به این نشریه پاسخ داد. اما زلنسکی مشاور خود را تعلیق نکرد. در عوض، در اواخر سپتامبر، شورما به هیئت همراه رییس جمهور در سفر واشنگتن پیوست، جایی که او را دیدم که با خوشحالی قانونگذاران ارشد و مقامات دولت بایدن را ملاقات کرد.
بلافاصله پس از بازگشت او به کیف، خبرنگار تایم با شورما در دفتر او در طبقه دوم ستاد ریاست جمهوری دیدار کرد. شاستر می‌نویسد: جو داخل محوطه در ۱۱ ماه پس از آخرین بازدید من تغییر کرده بود. با ورود سامانه‌های دفاع هوایی جدید به کیف، از جمله موشک‌های پاتریوت آمریکا که خطر حمله موشکی به دفتر زلنسکی را کاهش داد، کیسه‌های شن از بسیاری از پنجره‌ها برداشته شدند. راهروها تاریک باقی ماندند، اما سربازان دیگر با تفنگ های مسلح در آنها گشت زنی نمی کردند و تشک خواب و سایر وسایل آنها خالی شده بود. برخی از دستیاران رییس جمهور، از جمله شورما، پوشیدن لباس های غیرنظامی را از سر گرفته بودند. وقتی داخل دفتر او نشستیم، شورما به من گفت که اتهامات علیه او بخشی از یک حمله سیاسی است که توسط یکی از دشمنان داخلی زلنسکی طراحی شده است. او در حالی که جلوی پیراهن سفید خود را برس می‌کشید، گفت:: «یک تکه کثافت به سمت ما پرتاب شد. و اکنون باید توضیح دهیم که ما پاک هستیم.» به نظر نمی رسید که او اصلا ناراحت باشد، بلکه از درخشش انرژی‌ها تجدید پذیر پس جنگ سخن گفت!
شاید، من پیشنهاد کردم، در میان همه نگرانی‌ها در مورد فساد در اوکراین، عاقلانه‌تر بود که شورما در حالی که تحت تحقیق برای اختلاس بود، کناره‌گیری می‌کرد، یا حداقل سفر زلنسکی به واشنگتن را کنار می‌گذاشت. او با بالا انداختن شانه پاسخ داد. او می‌گوید: «اگر این کار را انجام دهیم، فردا همه اعضای تیم هدف قرار خواهند گرفت. «سیاست به میدان بازگشته است و این تمام مشکل است.»
چند دقیقه بعد، تلفن شورما با یک پیام فوری روشن شد که او را مجبور کرد مصاحبه ما را قطع کند. رییس جمهور دستیاران ارشد خود را به جلسه ای در دفتر خود فراخوانده بود. صبح دوشنبه برای تیمشان عادی بود که یک جلسه استراتژی برای برنامه ریزی هفته برگزار کنند. اما این یکی متفاوت خواهد بود.
به نوشته خبرنگار تایم این تلفنی بود که خبر جنگ در غزه را داد. زلنسکی و دستیارانش که دور یک میز کنفرانس جمع شده بودند، سعی کردند بفهمند این تراژدی برای آنها چه معنایی خواهد داشت. یکی از آنها وقتی بعدازظهر از جلسه بیرون آمد، به من گفت: سرم گیج می‌رود!
از اولین روزهای تهاجم روسیه، اولویت اصلی زلنسکی و شاید سهم اصلی او در دفاع از کشور، حفظ توجه به اوکراین و جلب توجه جهان دموکراتیک به هدف آن بود. هر دو کار با شروع جنگ بین غزه و رژیم اسرائیل بسیار سخت تر شد. تمرکز متحدان اوکراین در ایالات متحده و اروپا و رسانه های جهانی به سرعت به نوار غزه معطوف شد. از یک سو جهان غرب برای حمایت از دولت متجاوز رژیم صهیونیستی بسیج شد و از سوی دیگر افکار عمومی نسل کشی در غزه را محکوم کرد.
زلنسکی به می گوید: «منطقی است. البته که ما از رویدادهای خاورمیانه شکست می خوریم. مردم در حال مرگ هستند و برای نجات جان انسان ها به کمک جهان نیاز است.
پس از نشست بحران با دستیاران، وی در نشانه همبستگی از دولت اسرائیل اجازه خواست تا به سرزمین‌های اشغالی سفر کند. پاسخ هفته بعد در گزارش های رسانه‌های اسرائیلی ظاهر شد: "زمان مناسبی برای سفر نیست."
چند روز بعد، پرزیدنت بایدن تلاش کرد از بن‌بستی که زلنسکی در کاپیتول هیل دیده بود عبور کند. بایدن به جای درخواست از کنگره برای رأی دادن به بسته مستقل دیگری از کمک به اوکراین، آن را با اولویت های دیگری از جمله حمایت از اسرائیل و امنیت مرزی ایالات متحده و مکزیک همراه کرد. این بسته ۱۰۵ میلیارد دلار هزینه دارد که ۶۱ میلیارد دلار آن برای اوکراین است. بایدن گفت: «این یک سرمایه‌گذاری هوشمندانه است که برای نسل‌ها امنیت آمریکا را به همراه خواهد داشت.»
همین اقدام تایید می‌کند که کمک به اوکراین دیگر شانس دیگر به صورت مستقل شانس چندانی ندارد. وقتی از زلنسکی در این مورد پرسیدم، او اعتراف کرد که به نظر می رسد دستهای بایدن توسط مخالفان جمهوری خواه بسته شده است. او گفت که کاخ سفید همچنان متعهد به کمک به اوکراین است. اما بحث در مورد ارزش‌های مشترک دیگر بر سیاستمداران آمریکایی یا افرادی که آنها را انتخاب می‌کنند تأثیر چندانی ندارد. با لبخندی خسته به شاستر می گوید: «سیاست همینطور است. آنها منافع خود را می سنجند.»
زلنسکی در مواجهه با جایگزینی برای توقف جنگ یا از شکست هیچ گزینه ای جز ادامه مسیر نمی‌بیند او می‌گوید: «فکر نمی‌کنم اوکراین بتواند به خود اجازه دهد از جنگ خسته شود. حتی اگر کسی از درون خسته شود، بسیاری از ما آن را نمی پذیریم؛ رییس جمهور کمتر از همه.
گزارش تایم به ما یک چیز را می‌گوید و آن این که زمان به نفع روسیه در حال سپری شدن است. روسیه هم با طولانی شدن جنگ و فساد سیستماتیک درگیر است، اما منابع بیشتری برای ادامه جنگ دارد و قدرت دیکتاتورگونه پوتین در این جا به کمکش می‌آید.
از طرف دیگر به نظر می‌رسد زلنسکی عملا دیدگاه واقع‌گرایانه نسبت به سیاست را از دست داد و خود را مسیح اوکراین در جنگ با شیطان روسیه می‌بیند و معتقد است قطعا پیروز می‌شود، اعتقادی که واقعیت و حتی نظر مشاورانش چندان نسبتی ندارد.
نظر شما