سلام نو _ سرویس گردشگری: یکی از جاذبههای گردشگری فوقالعاده در شهر زاهدان که بههیچوجه نباید از دست بدهید، قلعه تاریخی لادیز در روستایی به همین نام است.
روستای لادیز، یک روستای باستانی بهجایمانده از تاریخ باشکوه ایرانزمین است که آثار تاریخی زیادی را در خود جایداده است.
از جمله این آثار میتوان به قلعه لادیز یا قلعه اربابها اشاره کرد.
این قلعه در دوران اشکانیان ساخته شده و اگرچه بخشهایی از آن در طول تاریخ دچار آسیبهای جدی شدهاند، اما هنوز میتوان قسمتهایی از قلعه را در اینجا مشاهده کرد.
دیوارهای خشتی و مرزبندیها، هنوز قابل دنبالکردن هستند و اگر کمی بادقت در این منطقه بگردید، شکوه معماری آن را درک خواهید کرد.
لازم به ذکر است که قلعه لادیز در سال ۱۳۸۱؛ در شمار آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
زاهدان، میرجاوه، روستای لادیز
آشنایی با روستای لادیز زاهدان
روستای لادیز زاهدان ، قدمت چندانی ندارد و از ییلاق های عشایر بلوچ بوده که سالها پیش به سکونتگاه دائمی تبدیل شده است.
حواشی رودخانههای فصلی لادیز به ویژه در فصول بهار و تابستان چشماندازهای بسیار زیبا و مکان مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران، پدید آورده است.
همجواری روستای لادیز با کوه تفتان، موجب پدید آمدن چشماندازهای بدیع و اماکن تاریخی و طبیعی شده است و همه ساله، کوهنوردان بسیاری برای صعود به بام جنوب شرق کشور به این منطقه عزیمت میکنند.
مردم روستای لادیز از طریق فعالیت های زراعی، دامداری، صنایع دستی و اشتغال در امور خدماتی امرار معاش می کنند.
محصولات عمده زراعی روستا مشتمل بر گندم، جو و علوفه است.
جاده های دسترسی و آسفالته این روستا و پدیده های طبیعی زیبای آن هر تابستان پذیرای شماری از میهمانان داخلی و خارجی است.
موقعیت گردشگری وجغرافیایی لادیز موقعیت و تاریخچه روستای لادیز از توابع بخش میرجاوه شهرستان زاهدان، با مختصات جغرافیایی ۶۱ درجه و ۱۹ دقیقه طول شرقی و ۲۸ درجه و ۵۶ دقیقه عرض شمالی، در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهر میرجاوه واقع شده است.
این روستا از جنوب به کوه شاهچنار محدود میشود. روستای لادیز از سطح دریا ۱۲۰۰ متر ارتفاع دارد و اقلیم آن گرم و خشک است.
آب و هوای روستا در فصول پاییز، زمستان و اوایل بهار مطبوع و دلپذیر و در تابستانها گرم است. رودخانه لادیز از شمال روستا عبور میکند.
مردم روستای لادیز به زبان بلوچی سخن میگویند، مسلمان و عمدتاً پیرو مذهب تسنن حنفی هستند.
در سالهای ۶۷-۱۹۶۶ میلادی، هیأتی از دانشگاه «گاری هیوم» بررسیهایی در منطقه «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد.
و در نتیجه این تحقیقات، آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد پارینه سنگی به دست آمد.
هیوم، این آثار به دست آمده را فرهنگ لادیزیان نام نهاد.
این یافتهها نشان میداد که جنوب شرقی ایران در عصر پارینه سنگی یعنی در حدود هشتاد تا صد هزار سال پیش زیستگاه جماعتهای انسانی بوده است.
جاذبههای گردشگری روستای لادیز
آبشار لادیز
آبشار لادیز که از جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان به حساب میآید، در فاصله کمی از غار آبی لادیز قرار دارد؛ بهطوری که میتوان با پای پیاده این مسافت را طی کرد. وجود دو پدیده طبیعی «آبشار» و «غار» در این منطقه باعث شده است که برخی خانوادههای زاهدانی برای اوقات فراغت و گذران ایام تعطیل به روستای لادیز بروند.
رودخانه های فصلی لادیز
حواشی رودخانههای فصلی لادیز بهویژه در فصول بهار و تابستان چشمانداز بسیار زیبایی دارند و مکان مناسبی برای استفاده از طبیعت بکر هستند.
غار لادیز
غار لادیز در ۱۰ کیلومتری شهر میرجاوه قرار گرفته است و قدمت آن دوران پیش از تاریخ تخمین زده میشود.
این غار که ۱۵ کیلومتر طول دارد، از مناظر طبیعی و جذاب شهرستان زاهدان به شمار میرود و با وجود خشکسالیهای چند سال گذشته همواره جریان آب در آن دیده شده است.
در تمام طول سال از قطرات درشت آب از سقف و اطراف آن، یک جریان آب دائمی در کف غار تشکیل میشود و انعکاس صدای آب، حس شگفتانگیزی را برای بازدیدکنندگان به وجود میآورد.
اطراف دهانه ورودی غار از پوشش گیاهی زیبایی برخوردار است و درختان پده، گز و انواع گیاهان علفی جذابیت خاصی به آن دادهاند.
زیباییهای منحصربهفرد این غار در منطقهای کویری و در جوار چهارمین قله مرتفع ایران از قابلیتهای فراوان آن برای جذب طبیعتگردان و گردشگران داخلی و خارجی حکایت دارند.
در گرمای بالای ۴۰ درجه فصل تابستان این منطقه، گویی در میان غار لادیز باران میبارد و بوی نم، سبزه و گل در دشت مقابل آن، روح و تن آدمی را نوازش میدهد.
بقایای تاریخی فرهنگ لادیزیان
در سالهای ۱۹۶۶-۱۹۶۷ میلادی، هیئتی از دانشگاه «گاری هیوم» بررسیهایی در منطقه «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد و در نتیجه این تحقیقات، آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد پارینهسنگی به دست آمد که روی آنها نام «فرهنگ لادیزیان» گذاشته شد.
این یافتهها نشان میداد، جنوب شرقی ایران در عصر پارینهسنگی یعنی در حدود ۸۰,۰۰۰ تا ۱۰۰,۰۰۰ پیش زیستگاه انسانها بوده است.
کوه تفتان
کوه تفتان در مجاورت روستای لادیز واقع شده و از بلندترین قلههای جنوب ایران است که در ردیف آتشفشانهای فعال جهان قرار دارد.
قله آتشفشانی این کوه برای آخرین بار حدود ۷,۰۰۰ سال پیش فوران کرد و پس از آن خاموش شد.
کوه تفتان بهدلیل قرارگیری در منطقهای با اقلیم گرم و خشک، در دورههای کوتاهی از سال پوشیده از برف و یخ میشود.
پوشش گیاهی دامنههای کوه شامل درختچههای کوهی، ارژن، بادام کوهی، گز، سیه چوب و بوتههایی مانند آویشن، کاسنی، ریواس و پونه است.
گرگ و شغال نیز از حیوانهای این منطقه هستند. رودخانههای مختلفی از جمله «لادیز» و «گزد» از این کوه سرچشمه میگیرند.
نظر شما