سلام نو _ سرویس گردشگری: خروج گاز در یال جنوبی تاقدیس کوه آغاجاری در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه، رنگ و روی سیاه به ظاهر این کوه بخشیده و آن را تیره و تار کرده است، به طوری که در بین مردم از قدیم الایام به کوه سوخته معروف شده است.
از کمرکش این کوه سوخته زبانه های آتش از دل سنگی زمین شعله کشیده، سازندهای زمین شناسی سر راه خود را سوزانده و دود و سیاهی اش را روانه آسمان کرده است، به گونه ای که در میان چشم اندازهای اطرافش از دور کاملا نمایان است.
آشنایی با کوه سوخته امیدیه
کوه سوخته در استان خوزستان است. از لابه‌لای خاک و سنگهای کوه سوخته زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی روانه آسمان می‌شود.
تیرگی این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه رنگ به نظر برسد. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاهش آن را از سلسله جبال اطراف مجزا کرده است.
در قله کوه در اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف عمیقی وجود دارد که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است.
کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل و شمایل ظاهری و آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژیوتوریسمی ارزشمند و گرانبهای زمین‌شناسی است که نه تنها برای زمین‌شناسان، بلکه برای همه علاقه‌مندان به طبیعت جذاب و دیدنی است.
کوه سوخته از جاذبه های طبیعی استان خوزستان است که در نزدیکی امیدیه قرار دارد. از لابلای سنگ های این کوه، شعله های آتش زبانه می کشند و دود سیاه رنگی تولید می کند که باعث سیاه شدن کوه نیز می شود.
در قله این کوه، شکاف عمیقی به وجود آمده است که ممکن است براثر زمین لرزه یا رانش زمین بوده باشد. کوه سوخته بستر مناسبی برای تحقیقات زمین شناسی می باشد و همواره تعداد زیادی از زمین شناسان را به خود جذب می کند.
روشن بودن آتش این کوه، در شب زیبایی خاصی دارد و چشم انداز فوق العاده ای پدید می آورد.
آتش های جاودان محل نشت گازهای طبیعی هستند که به طریقی آتش گرفته اند و مدتها سوخته اند و در حال حاضر آثار و بقایای سوختگی در سنگهای مجاور محل نشت دیده می شود.
در کیش ایرانیان باستان اینگونه آتش ها مقدس بوده و آنرا به زبان پهلوی اخورایشنیک می نامیده اند.
کوه سوخته امیدیه نیز یکی از این آتش های جاودان می باشد که بنا به گفته معتمدان و ریش سفیدان محلی نام آن زوهیت بوده و از گذشته دور تاکنون بارها آتش گرفته است.
درحال حاضر روستایی در مجاورت این کوه به نام خیط زبید (زوهیت) ساخته شده است.
آنها اظهار می دارند که در سالهای گذشته از بالای این کوه شعله های آتش به ارتفاع بسیار بلند به رنگ آبی مایل به سبز زبانه می کشیده است.
(در فصل زمستان و در حین بارندگی ها اثر این آتش نمایان تر بوده است.) در بازدید از بالاترین نقطه این کوه آثاری از آجر و سفال زمان پیش از اسلام و آثاری از دیوار مخروبه ساختمانی (احتمالا آتشکده یا آتشگاه) به چشم می آید که گویای قدمت، وجود و شناسایی این محل در دوره پیش از اسلام بوده و به احتمال زیاد مردمان آن زمان از حرارت همین شعله های آتش برای پختن سفال و آجر استفاده می کرده اند.
کوه سوخته امیدیه از یک سو به دلیل شکل و شمایل ظاهری خود و ازسوی دیگر به دلیل دارا بودن آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژئوتوریسمی ارزشمند و گرانبها در ایالت زمین شناسی و زمین ساختی زاگرس به حساب می آید که نه تنها برای زمین شناسان بلکه برای همه علاقمندان به طبیعت جذاب و دیدنی می باشد.
کوه سوخته امیدیه کجاست
کوه سوخته امیدیه در فاصله ۱۲۰ کیلومتری شهر اهواز و ۱۲ کیلومتری شمال شرق امیدیه در کنار جاده این شهر به بندر دیلم به مختصات جغرافیایی"۴۹،'۴۶،o۴۹ طول شرقی و "۰۹،'۴۲،o۳۰ عرض شمالی واقع شده است و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۱۰ متر می باشد.
آدرس: ایران، خوزستان، نزدیکی امیدیه
کارشناسان گروه سطح الارضی معاونت زمین شناسی گسترشی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب (NISOC) در بهمن ماه سال ۱۳۸۴و آذرماه سال ۱۳۸۵ موفق شدند از نزدیک به تماشای عجایب و شگفتی های کوه سوخته بنشینند. مشاهدات این گروه به این شرح می باشد:
- ظاهر این کوه از دور سوخته و دود زده است به همین جهت آن را کوه سوخته می نامند.
- در قله کوه در اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف باز و عمیقی ایجاد شده که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش شعله ور می باشد.
- علاوه بر شکاف اصلی، دهانه های کوچک متعدد دیگری حول و حوش دهانه اصلی وجود دارد که از آنها گاز به خارج راه پیدا می کند.
- سازندهای تشکیل دهنده کوه (سازند تبخیری گچساران و سازند مارنی میشان) در اطراف دهانه اصلی خروج گاز تا شعاع زیادی سوخته و پخته شده به طوری که پای فرد به راحتی در آن فرو می رود. (سنگها پوک و کم وزن شده اند.)
- بلورهای زرد رنگ گوگرد در محل های خروج گاز متبلور شده اند که یکی از پدیده های تماشایی آن می باشد.
- در برخی مکانها رشته هایی از بلورهای گوگردی زرد رنگ، لایه های تیره زیرین خود را مفروش ساخته اند.
- از کمرکش کوه تا اوج آن زمین گرم و داغ است.
- دود داغ از منافذ سازندهای زمین شناسی بیرون می زند.
- بوی گاز سولفید هیدروژن شبیه بوی تخم مرغ گندیده در جهت وزش باد به مشام می آید.
- از سمت شمال غرب به سمت جنوب شرق همان طور که که به فعالیت تراست آغاجاری افزوده می شود، گچ ترش های غیر فعال به گچ ترش های فعال تبدیل می شود.
- در محل هایی که گچ ترش غیر فعال گسترش بیشتری دارد، رنگ کوه به سفیدی گرائیده است.
- فسیل های اثری درون آهک های مارنی سازند میشان در اثر حرارت سوخته شده و رنگی متفاوت از متن اصلی سنگ به خود گرفته اند.
نظر شما