سلام نو _ سرویس گردشگری: نام این شهر به روایت های مختلف به (مریوان) شهرت دارد. در روایتی کلمه (مریوا) به گویش کردی به معنای (مرغابی )است و از آنجایی که دریاچه زریوار زیستگاه انواع مرغابیان است، نام مریوان را بر روی آن نهادند.
هرچند برخی هم معتقدند که چون در جنگل های این ناحیه گیاهانی همچون (مازوج) و (کتیرا) به فراوانی یافت می شود و همیشه مورد توجه تاجران مروی بوده پس زمانی که این تاجران در آنجا ساکن شدند این شهر را مریوان نامگزاری کردند.
مریوان یکی از شهرهای مرزی کشور، در استان کردستان است که با قرارگیری در نزدیکی دریاچه زریوار و منطقه اورامان و برخورداری از طبیعتی بکر و فوق‌العاده، چشم‌اندازهای حیرت‌انگیز کوهستانی و آب‌وهوایی مناسب و مطلوب، یکی از مقاصد مهم و ارزشمند گردشگری در غرب کشور محسوب می‌شود.
در مورد وجه تسمیه مریوان، روایات متعددی وجود دارد. برخی معتقدند که «مراوی» در زبان کردی به‌معنای «جای مرغابی» است و این منطقه به‌دلیل وجود دریاچه زریوار که زیستگاه انواع مرغابی است، به نام مریوان شهرت یافته است.
برخی دیگر بر این باورند که این مکان روزگاری به‌دلیل برخورداری از محصولات جنگلی همچون مازوج، گز درختی و کتیرا، محل تجارت افرادی از «مرو» بوده است که بعدها در این مکان ساکن می‌شوند؛ به همین دلیل با گذشت زمان به مریوان شهرت می‌یابد.
دشت بیلو؛ جاذبه‌ای بی‌نظیر
در دشت بیلو چشم اندازی زیبا از جنگل های اطرافش قابل مشاهده است و همچنین چشمه های آب و پوشش گیاهی فراوانی که در این دشت وجود دارد باعث جاذبه های گردشگری مریوان شده است.
دشت بیلو در ۱۵ کیلومتری از شهرستان مریوان قرار دارد و با بهره‌مندی از پوشش گیاهی مطلوب، چشمه‌های متعدد و حضور جنگلهای پیرامون، به یکی از محبوب‌ترین مکان‌های تفریحی و جاذبه‌های گردشگری مریوان تبدیل شده است.
با طبیعتی زیبا و بانشاط و چشم‌اندازهای خیره‌کننده، بیلو در ایام مختلف سال، مخصوصا در روزهای نوروز و تعطیلات آخر هفته میزبان جمع زیادی از مردم محلی و روستاییان است.
همچنین این دشت به دلیل شرایط مساعد آب و هوایی و گونه‌های گوناگون گیاهی، هر بهار میزبان لک‌لک‌ها می‌شود.
این دشت با پوشش گیاهی مناسب و چشمه‌های آب و همچنین جنگلهای اطراف آن پذیرایی تعداد زیادی از اهالی شهر و روستاهای اطراف می‌باشد.
مردم در دامن طبیعت زیبا و سرسبز دشت بویژه درطول روز و ایام تعطیلات ساعتها وقت خود را به تفرج در آنجا سپری می‌کنند.
زمین های اطراف این دشت در گذشته جهت برنج‌کاری استفاده می‌شده است.
«بیلو» یکی از روستاهای مرزی شهرستان مریوان است که هر ساله در فصل بهار به دلیل داشتن شرایط آب و هوای مناسب و گونه‌های مختلف گیاهی میزبان لک لک‌ها است.
این نوع پرنده تا اواخر تابستان در این منطقه حضور دارد. حضور لک لک‌ها در «بیلو» باعث شده تا این روستا میزبان گردشگران زیادی باشد.
رودخانه سیروان؛ جذاب و مهیج
رودخانه سیروان از جاذبه‌های گردشگری استان کردستان است.
این رود بعد از به‌هم پیوستن آب‌های بخش‌های جنوب‌غربی، غرب و مرکز استان نظیر قشلاق، گاوه رود و گردلان به وجود می‌آید و در مسیری طولانی به راه می‌افتد و با مسیر پیچ‌درپیچ خود، زمین‌های زیادی را سیرآب می‌کند.
این رود سروآباد و منطقه باستانی اورامان را به دو بخش تقسیم می‌کند و تنها راه ارتباطی مهم بین این دو بخش پل دوآب در حدود ۲۵ کیلومتری شمال غربی پاوه است.
سیروان بعد از طی مسیری طولانی با رودخانه لیلی تلاقی پیدا می‌کند و وارد کردستان عراق می‌شود. از آنجا با پیوستن به رودخانه دیاله، سیروان وارد رود بزرگ دجله می‌شود و در نهایت به خلیج همیشه آبی فارس می‌ریزد.
اورامان، از غرب با عراق، از شمال با کردستان و از جنوب با جوانرود محدود می‌شود و جاده‌ای به طول ۷۵ کیلومتر آن را به شهر مریوان متصل می‌کند.
رودخانه سیروان در نزدیکی اورامان، این ناحیه را از سروآباد جدا می‌کند. اگر قصد سفر به اورامان و سیروان را دارید، بهترین مسیر فاصله بین روستاهای اسپریز تا هجیج است.
این مسیر به‌دلیل وجود جاده شنی موازی در راستای رودخانه، دیدنی‌های بسیار زیادی دارد و قطعا می‌تواند نظر و رضایت شما را جلب کند.
آب‌وهوای معتدل کوهستانی و وجود چشمه‌های فراوان، چراگاه‌هایی سرسبز و باغ‌هایی خرم را در دامنه کوه‌های زیبای اورامان به وجود آورده و موجب شده است دامداری در کنار باغداری پیشه اصلی مردم این دیار باشد.
در این ناحیه گونه‌های جانوری و گیاهی متعددی مشاهده می‌شود، از جمله سنجاب ایرانی، درختان وون، تنگز، میلو، شرو، بلوط، پسته وحشی، گردو، توت، گلابی، انجیر، انار. همچنین گیاهان پرارزشی همچون ریواس، پیچک، کرس، بنا، هاز، شنگ، به‌ره‌زا، هاله کوک، ترشکه، ته‌ره‌ژه‌ره‌ژا، قازیاخه، گیلاخه، نرمیله، ده‌مه‌رواسله، بنا شوانه، کنگر، سپل، سیدران، گوزروانه، لو، زرده لو، چنور، سیاولو، که‌ما، قومامه، توسی و شب بو، نرگس و گل میخک در این منطقه می‌رویند.
با توجه به آب‌وهوای کوهستانی، بهترین زمان سفر به این منطقه و بازدید از رودخانه سیروان، فصول گرم‌تر سال، به‌خصوص فصل تابستان است؛ چراکه در فصل بهار نیز به‌دلیل ذوب برف‌ها، آب رودخانه می‌تواند بسیار سرد باشد.
البته طبیعت این منطقه در هر فصل جلوه‌گری‌های خود را دارد و سفر به آن می‌تواند برای افرادی با سلیقه‌های متفاوت، در فصل‌های پاییز و زمستان نیز تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را رقم بزند.
نظر شما