آیا باورتان می شود بدن شما همچین قابلیت هایی را داشته باشد!

توانایی بدن ما برای ترمیم خود واقعا خارق العاده است و چیزی است که ما آن را بدیهی می دانیم بدون اینکه از وسعت و حجم آن اطلاع داشته باشیم. اگر این طور نبود، هر زخم کوچکی به یک وضعیت تهدیدکننده زندگی تبدیل می شد. با این حال، توانایی های خود ترمیمی ما قادر به بازسازی بافت از دست رفته نیستند. در موارد آسیب بافتی، بیش ترین کاری که بدن ما می تواند انجام دهد این است که همه چیز را با زخم ترمیم کند. البته این تنها در صورتی درست است که کبد را از گفتگو حذف کنیم، که تنها عضوی است که می تواند خود را به طور کامل بازسازی کند. دانشمندان مدت هاست که تحت تاثیر این توانایی به ظاهر محدود بدن قرار گرفته اند، حتی در شرایطی که درک درستی از چگونگی تکامل آن ندارند. یک مطالعه اخیر ممکن است پاسخ این سوال را پیدا کرده باشد. در صورت آسیب، کبد قادر به برنامه ریزی مجدد خود برای تقلید از مراحل اولیه زایمان و رشد مجدد خود است، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است.

توانایی بوییدن محیط اطراف یکی از مفیدترین توانایی هایی است که داریم. این قابلیت به ما در مورد هر گونه میکروب بالقوه مضر در محیط اطراف هشدار می دهد و به ما اجازه می دهد که دقیقاً بدانیم برای سالم ماندن باید از چه چیزهایی اجتناب کنیم. ما همیشه فرض را بر این گذاشته ایم که فقط بینی است که این توانایی را دارد. با این حال، در برخی از آزمایش های اخیر مشخص شده است که چند اندام دیگر – مانند پوست – نیز ممکن است بتوانند بوها را تشخیص دهند. در یک مطالعه، محققان کشف کردند که حالت تقسیم سلولی پوست هنگامی که پوست در معرض شکل مصنوعی روغن صندل سفید قرار می گیرد، تحریک می شود. به بیان ساده، برخی از انواع بوها ممکن است به پوست ما علامت دهند که فرآیند ترمیم خود را آغاز کند. این کار به طور مستقل از گیرنده های بویایی سنتی ما در بینی انجام می شود. اینکه دقیقاً بدن ما چطور بو را حس می کند و ارگان هایی که در این فرآیند دخالت دارند، موضوعی است که هنوز روی آن تحقیق می شود. با توجه به تمام اطلاعاتی که تا به امروز بدست آورده ایم، به نظر می رسد که حس بویایی و قدرت آن ممکن است کارکردهای دیگری در بدن داشته باشد که در حال حاضر از آن بی اطلاع هستیم.

استخوان ها احتمالا برخی از کسل کننده ترین اندام های بدن هستند. به نظر نمی رسد آن ها کاری غیر از سالم نگه داشتن ساختار کلی بدن انجام دهند، حتی اگر برخی از ما نقش مهم مغز استخوان را در عملکرد کلی بدن بدانیم. آن ها اغلب تحت الشعاع اندام های بامزه تر و توانمندتر قرار می گیرند. اما اگر کمی با انصاف به آن ها نگاه کنیم می بینیم که وقتی پای استحکام و قدرت در میان باشد، استخوان ها عملکردی بسیار خیره کننده دارند. وقتی گرم به گرم حساب کنیم، استخوان ها از سخت ترین مواد ساخت بشر مانند بتن و فولاد قوی تر و مستحکم تر هستند. اگر اولین پاسخ شما به این صحبت این باشد که «خب اگر چنین است چرا همیشه استخوان هایمان می شکنند»، پاسخ شما این خواهد بود که این شکنندگی به این دلیل است که استخوان ها به شدت انعطاف پذیر نیز هستند.

محققان از انعطاف پذیری و قدرت استخوان ها حیرت زده هستند. بر اساس تحقیقات اخیر، همه چیز به خاطر نحوه ساختاربندی آن ها است. استخوان های انسان مانند طناب هایی شکل گرفته ند که در یک ساختار مارپیچی به هم بسته شده اند. همه لایه ها تا سطح نانو نیز همین ساختار را تکرار می کنند. آن را مانند طنابی تصور کنید که با نخ های جداگانه ای ساخته شده است، با این تفاوت که نخ ها نیز طناب هایی هستند که با رشته های کوچک تر تا رزولوشن ۵ نانومتری ساخته می شوند.

ما می دانیم که چشم های ما می توانند کارهای فوق العاده ای انجام دهند – از توانایی دیدن در شب گرفته تا ردیابی اشیا با سرعت بالا. با این حال، همه این ها هنوز تنها مربوط به دیدن است. آیا می دانستید که چشم های ما می توانند مزه را هم درک کنند؟ تحقیقات ثابت می کند که چشم انسان در شناسایی طعم ها نسبتاً خوب عمل می کند. علاوه بر این، حس بصری ما از طعم حتی می تواند بر جوانه های چشایی ما نیز غلبه کند. در یک آزمایش، محققان دو لیوان شراب را از یک بطری شراب سفید واحد به تست کنندگان حرفه ای دادند. با این حال، محتویات یک لیوان با رنگ قرمز بدون طعم رنگ دار شده بود. در یک ضربه بزرگ به صنعت چشیدن شراب، تست کنندگان دومی را به عنوان شراب قرمز شناسایی کردند.

در حالی که ممکن است فکر کنید که این اتفاق افتاد چون چشیدن شراب به هر حال یک علم ساختگی است – که ممکن است درست باشد – یک اتفاق پیچیده تر در حال رخ دادن بود. وقتی مغز دو نوع متضاد از اطلاعات مربوط به چشایی را حس می کند، اطلاعات بصری را ملاک تشخیص قرار می دهد حتی اگر مغز کسی باشد که سال ها تخصص مرتبط با آن چشایی را دارد.

یکی از بزرگ ترین مشکلات فرهنگ همسریابی مدرن، شیوع بسیار بالای بیمای های مقاربتی است. اگر مراقب نباشید، یک رابطه جنسی بی دقت ممکن است شما را با چیزهایی بیش از احساس پشیمانی و عدم رضایت (مانند زگیل تناسلی) مواجه کند. اگر خوش شانس باشید، تنها چیزی که نیاز دارید، چند بار مراجعه به پزشک برای رفع آن است. اگر نه… خوب، می دانید که عاقبت روابط جنسی بدون مراقبت چیست. ظاهراً بدن انسان مکانیسم های درونی برای شناسایی بیماری های مقاربتی بدون مراجعه به دکتر دارد. یکی از آن ها حس بویایی ما است. یک مطالعه نشان داده که زنان قادر به بوییدن سوزاک فقط از طریق بزاق یا نمونه های زیر بغل مردان هستند، چیزی که در غیر این صورت چند آزمایش و ویزیت پزشکی برای تشخیص آن لازم است. این موضوع کاملاً با منطق سازگار است زیرا زنان ممکن است این توانایی را برای دور ماندن از شرکای جنسی بیمار پیدا کرده باشند. با توجه به مطالعات انجام شده روی موش ها، شواهدی وجود دارد که حس بویایی ما ممکن است بتواند بسیار بیشتر از بیماری های مقاربتی، از جمله سایر ویروس ها و انگل ها را نیز تشخیص دهد.

همان طور که آلبرت اینشتین تمام عمر خود را صرف متقاعد کردن همه کرد، زمان نسبی است. فقط الان است که ما ابزارهای لازم برای اثبات آن را داریم، و هر چه بیشتر آزمایش می کنیم، بیشتر در می یابیم که او کاملاً درست می گفت. ما اکنون می دانیم که درک ما از زمان به طور ذاتی به موقعیت ما در فضا وابسته است و تحت تاثیر عوامل به ظاهر نامربوط دیگری نیز قرار دارد. بر اساس علم، مغز ما نیز نقش زیادی در چگونگی درک ما از زمان دارد و حتی توانایی تغییر آن را در صورت نیاز دارد. به خاطر این مفهوم ساده است که ساعت درونی ما با زمان واقعی متفاوت است و توسط بخش های مختلف مغز کنترل می شود. آیا تا حالا حس نکرده اید که هر چه سن تان بالاتر می رود حس می کنید زمان سریع تر می گذرد؟ این باور فقط در ذهن تان نیست. مطالعات نشان می دهد که ساعت درونی ما واقعاً با افزایش سن کند می شود که به نوبه خود باعث می شود حس کنید همه چیز در بیرون سریع تر اتفاق می افتد. همین مفهوم در شرایطی که بهمان خوش می گذرد نیز رخ داده و انگار در زمان شادی زمان سریع تر می گذرد.

چهره های ما می توانند طیف گسترده ای از احساسات را منتقل کنند. البته، همه قادر به استفاده از طیف کامل اظهارات چهره نیستند. اما حتی خویشتندارترین و آرام ترین افراد هم می توانند کارهای زیادی با چهره خود انجام دهند. با این حال، ما همیشه فرض را بر این می گذاریم که حالات ما نشان دهنده آن چیزی است که در مغز اتفاق می افتد و نه برعکس آن. اما مشخص شده است که حالات و تغییرات چهره می توانند حال و هوای ما را تا حدی تغییر دهند که قیافه ما مغزمان را گول زده و وادار به احساس احساسات مرتبط با حالت چهره مان کند. به نظر می رسد نتایج بسیاری از مطالعات این موضوع را تایید می کند. برای مثال مورد استفاده از بوتاکس برای از بین بردن چین و چروک پیشانی یا خط های اخم در بیماران مبتلا به افسردگی را در نظر بگیرید. این روش در نهایت بخش زیادی از افسردگی آن ها را کاهش داده و نشان می دهد که غمگین به نظر رسیدن ممکن است واقعاً به غمگین شدن افراد منجر شود. یک مطالعه دیگر نشان داد افرادی که مجبور به لبخند زدن با قلمی بین دندان های خود می شوند، کمیک های مشابهی را خنده دارتر از افرادی می بینند که قلم بین لب های خود دارند و لبخندشان را سرکوب می کنند.

زمانی که شریک زندگی تان را پیدا کردید که مایل به انجام رابطه جنسی با شما باشد، تولید مثل یک روند نسبتاً ساده خواهد بود. به طور خلاصه، همه چیز به نزدیک کردن اسپرم به مجاورت تخمک باز می گردد. تا زمانی که زن در دوره باروری چرخه تولیدمثلی خود قرار دارد، زن و مرد باید با هم رابطه جنسی داشته باشند تا بتوانند جنین را شکل دهند. اگر چه همه مفاهیم بنیادین این رابطه و شکل گیری جنین را می دانیم، اما اینکه چه اتفاقی می افتد وقتی اسپرم راه خود را به سمت تخمک باز می کند، هنوز کاملاً شناخته شده نیست. دستکم بر اساس علم، این موضوع به توانایی ذاتی اسپرم در بوییدن تخمک باز می گردد. بسیاری از مطالعات نشان داده اند که اسپرم یک مرد گیرنده های بویایی شبیه به گیرنده های بینی دارد و به طور خاص برای تشخیص یک تخم بارور فقط از طریق بوی آن طراحی شده است. اکنون ما هنوز نمی دانیم که آیا تخمک ها نیز گیرنده های مشابهی دارند که در جهت مخالف عمل کنند یا نه، اما دانشمندان فکر می کنند که این یک احتمال بسیار زیاد است. تحقیقات بیشتری برای درک چگونگی تاثیر بو بر سیستم تولید مثل در جریان است. این موضوع در بسیاری از زمینه های پزشکی (مانند پیشگیری از بارداری) کاربرد دارد.

اغلب ما به درستی نمی دانیم که سرطان چگونه عمل می کند، حتی اگر حدود ۴ نفر از هر ۱۰ نفر در نقطه ای از زندگی خود به آن مبتلا شوند. اگر چه کل این فرآیند کمی پیچیده تر از چیزی است که در اینجا بتوان توضیحش داد، اما به بیان ساده تر، این همان اتفاقی است که وقتی سلول ها به طور غیرطبیعی رشد می کنند (در نتیجه اصطلاح “رشد بدخیم”) رخ می دهد. برخی از انواع سرطان رشد سلول ها را تسریع می کنند، در حالی که برخی دیگر آن را کند می کنند – و این می تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد. خطر سرطان بهایی است که ما برای داشتن چنین مکانیسم رشد پیچیده و تکامل یافته ای می پردازیم. با این حال، چیزی که ما نمی دانیم این است که بدن به طور مداوم در حال مبارزه با رشدهای سرطانی است و چندین برابر بیشتر از باخت هایش، در این مبارزه پیروز از زمین خارج می شود. سیستم ایمنی ما دائماً در حال بررسی وضعیت بدن برای شناسایی سلول های سرطانی و از بین بردن آن ها است، فرایندی که هر روز در زندگی ما در جریان است. در بسیاری از این موارد، نیاز به کشتن سلول هایی است که به تنهایی نمی میرند و ممکن است به تومور تبدیل شوند. علی رغم اینکه سیستم ایمنی ما در بسیاری از نبردهای کوچک که در سلول های ما در جریان است پیروز می شود، سرطان هنوز هم در تمام جمعیت های انسانی شایع است زیرا نوع بد رشد تنها به یک بار پیروزی نیاز دارد تا به سرطان تبدیل شود.

به لطف شرکت های داروسازی و محصولات بهداشتی، بسیاری از زنان فکر می کنند که ترح واژینال نوعی دفع مایعات مضر است که باید آن را تمیز کنند تا همه چیز بهداشتی باقی بماند. بازار مملو از محصولاتی است که ادعا می کنند پاکیزگی واژینال را بهبود می بخشند و جای تعجب نیست که بسیاری از آن ها قیمت گزافی دارند.اما واقعیت چیز دیگری است. همانطور که مردان در سراسر جهان می دانند، واژن زنان یک شگفتی تکاملی است. در زمان بلوغ، توسط نوعی باکتری خوب تصرف می شود که به تدریج یک اکوسیستم کوچک از خود تشکیل می دهند. ترشحات واژن از این باکتری تشکیل شده است (و چیزهای دیگری مانند مخاط دهانه رحم)، و از واژن و اندام های تناسلی زن در برابر بیماری های مقاربتی محافظت می کند و همزمان دیواره های داخلی واژن را به طور طبیعی تمیز نگه می دارد. به همین دلیل است که اگر زنی نزد متخصص زنان برود، تقریبا همیشه به او می گویند که هرگز نباید داخل واژن را بشوید. خب، البته اگر آن متخصص زنان در کار خودش خبره باشد. البته این بدان معنا نیست که زنان باید به طور کلی از تمیزی اطراف اندام های خصوصی خود دست بکشند چرا که تمیز کردن منظم فضای بیرونی وازه همچنان ضروری است.