خشایار نادی، کارشناس اقتصادی، در یادداشتی نوشت: بیشتر کشورهای جهان برای تامین رفاه بازنشستگان و سالمندان خویش به ایجاد سیستم های بازنشستگی چند لایه روی آورده اند. این سیستم ها هر چند در کشور های مختلف اشکال فنی دارند. اما به طور کلی در لایه های مختلف خویش، سطوح مختلف نیازهای افراد را هدف قرار می دهند. لایه های پایه عموما نقش باز توزیعی دارند و به تامین حداقل نیازهای معیشتی بازنشستگان می پردازند و لایه های بیمه ای، نقش جایگزینی در دوران اشتغال و حفظ جایگاه درآمدی بازنشستگان را بر عهده دارند طرح های بازنشستگی برای تامین مناسب مزایا در زمان بازنشستگی در نظر گرفته می شوند که می توانند به صورت اجباری یا اختیاری طراحی گردند.
در صورت اختیاری بودن با در نظر گرفتن امتیازات تشویقی ( در رایج لودن شکل شکل آن، عدم اخذ مالیات از وجوه پرداختی بابت حق بیمه تا زمان پیش بینی شده جهت برداشت توسط بیمه شده و در نظر گرفتن معافیت مالیاتی برای کارفرما) افراد را نسبت به پس انداز ( پرداخت حق بیمه ) برای ایام بازنشستگی و کارفرما را جهت مشارکت در طرح ترغیب می نمایند. وظیفه دولت ها نیز در این راستا وضع قوانین و مقررات مربوطه است تا مراقبت لازم از پایداری طرح ها ( حراست از وجوه بیمه شدگان ) را به انحای مختلف به عمل آورند. بحث سیستم های بازنشستگی چند لایه و طرح های بازنشستگی خصوصی در سال های اخیر در ایران نیز مطرح گردیده است، به طوری که حسب مفاد بند ( ه ) ماده ۲۸ برنامه پنجم توسعه، صندوق های بیمه اجتماعی مجاز به افتتاح حساب انفرادی برای بیمه شدگان با مشارکت فرد شده اند.
صندوق بازنشستگی کشوری با توجه به شرایط موجود کشور، طرح مقدماتی چگونگی اجرای بیمه تکمیلی بازنشستگی ( طرح حساب های انفرادی ) برای کارکنان دولت را در چارچوب حفظ وضعیت کنونی سیستم بازنشستگی پیشنهاد می دهد که با اصلاحات پارامتریک سیستم فعلی می توان افزایش سهم مشارکت در طرح پیشنهادی حساب انفرادی را مد نظر قرار داد.
هدف از طراحی حساب های انفرادی بازنشستگی ( بیمه تکمیلی ) ایجاد پس انداز برای بازنشستگان به منظور استفاده در زمان بازنشستگی است تا ضمن آنکه از شرایط بهتر زندگی برخوردار گردند، تعهدات مالی وظیفه ذاتی دولت نیز در این ارتباط کاهش یابد. چارچوب اصلی طرح بازنشستگی تکمیلی مشمولین مقررات استخدام کشوری با توجه به الزاماتی که می بایستی در نظر گرفته شود، در حوزه منابع ( پرداخت حق بیمه ) و مصارف ( بهره مندی ) منوط به پیش بینی انگیزه های لازم برای مشارکت کنندگان است، امتیازاتی که در صورت عدم مشارکت در طرح از آن محروم خواهند شد.
مدیریت این طرح به جهت تضمین سودی که تقبل می کند می بایست از یک مدیریت حرفه ای سرمایه گذاری برخوردار باشد. شرایط افرادی که جهت این امر انتخاب می گردند بایستی قبلا تبیین شود و مورد عمل قرار گیرد و هیات سرمایه گذاری مزبور از استقلال تصمیم گیری برخوردار و پاسخگوی تصمیمات خود باشند. در عین حال مدیریت طرح اجبار به شفافیت در حوزه عمل و افشای مستمر اطلاعات داشته باشند. ساختار مستقل از صندوق بازنشستگی با ارکان نظارتی مسئول بهترین گزینه است. طبیعتا استفرار چنین الگویی نیازمند پیشینه پژوهی قوی و بررسی امکان یا عدم امکان پیاده سازی آن از ابعاد مختلف است که تلاش می کند پیش از اجرای پروژه الگوریتم های تعریف شده در آن را با انطباق بر ساختار های سازمان اجرا کننده مورد ارزیابی قرار داده و چگونگی اجرا و میزان و امکان موفقیت اجرای آن را پیش بینی نماید.
نظر شما