سلام نو _ سرویس گردشگری: منطقه گردشگری لمبورو، روستا یا یک آبادی خالی از سکنه است که بقایایی از برخی خانه های از جنس سنگ در آن وجود دارد که گویای این موضوع است که در گذشته در آن زندگی می کرده اند.
این دره ی بسیار زیبا درختانی بلند و چندین چشمه دارد که دائمی می باشند، اما درختان لیمو این منطقه به دلیل خشکسالی از بین رفته اند در عوض درختان کسور که میوه خوراکی دارد و گهج و کنار به وفور یافت می شود.
از برگ درخت کنار شامپو سدر تهیه می کنند. این درختان زیبا به تعداد زیاد در این منطقه دیده می شوند و به زیبایی این منطقه افزوده اند.
در این آبادی دو قدمگاه وجود دارد که از گذشته به قدمگاه حضرت ابوالفضل و دیگری به قدمگاه حضرت علی (ع) معرف است که در میان نخل های بلند قرار گرفته اند و نمایی زیبا دارند.
آشنایی با دره لمبورو
دره لمبورو در شهرستان کهنوج استان کرمان قرار داره و یه جای دیدنی سرسبز و بکره که آب و هوای بسیار خوبی داره. برای رسیدن به این دره باید به استان کرمان و شهرستان کهنوج سفر کنین و به کوهپایه‌های شمالی این روستای گروک، از توابع کهنوج برید. این دره روی کوهپایه‌ای شمالی این روستاس.
آدرس دره لمبورو کهنوج: دو کیلومتری جنوب روستای کوتک بالا، کوهپایه شمالی کوهستان گروک، دره لمبورو کهنوج
آب و هوای کهنوج گرم و خشک است و این شهر تابستان‌هایی گرم و زمستان‌هایی نسبتاً معتدل و تا حدودی سرد دارد. هوای مطبوعی که شب‌ها می‌وزد خنک است و به «شوباد»، یعنی بادِ شب معروف است.
در حدود دو کیلومتری جنوب روستای کوتک بالا و در کوهپایه شمالی کوهستان گروک شهرستان کهنوج، مکانی سرسبز و دیدنی موسوم به لمبورو وجود دارد.
لمبورو یک منطقه گردشگری خالی از سکنه به حساب می‌آید که دره‌ای بسیار زیبا با درختانی بلند و چندین چشمه آب دائمی است.
بقایایی از خانه‌های سنگی در این مکان دیده می‌شود که نشان از روستایی آباد در گذشته دارد.
نام این روستای قدیمی برگرفته از درخت لیمو است که در گویش محلی «لِمبُور» تلفظ می‌شود و روزگاری به‌وفور در این دره یافت می‌شد؛ اما این درختان امروزه بر اثر خشکسالی کاملا از بین رفته‌اند.
در مقابل، درختان نخلی در لمبورو وجود دارند که در زمان برداشت محصول، صاحبان خود را به دره می‌کشانند.
درختان دیگری نیز در این منطقه به چشم می‌خورند که از جمله آنها می‌توان به درخت کنار و درخت کسور اشاره کرد؛ کنار درختی است که از برگ آن پودر سدر می‌گیرند و میوه آن خوراکی است (این درخت با درخت سدر فرق دارد) و کسور همان درخت پسته وحشی (بنه) به حساب می‌آید که در گویش محلی «کسور» نامیده می‌شود.
دو قدمگاه نیز در دره لمبورو کهنوج به چشم می‌خورد که در میان نخل‌های بلند و کنارهای کهنسال قرار گرفته‌اند و مورد احترام اهالی منطقه هستند.
این جاذبه‌های مذهبی از دیرباز در این مکان وجود داشت و به باور مردم بومی منطقه، منسوب به حضرت علی (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) است.
ویژگی‌های جالب دره لمبورو
شهر کهنوج از شمال با جیرفت و عنبرآباد، از جنوب به منوجان، از شرق به قلعه گنج و رودبار جنوب و از غرب به فاریاب و رودان محدود می‌شود.
آب و هوای کهنوج گرم و خشک است و این شهر تابستان‌هایی گرم و زمستان‌هایی نسبتاً معتدل و تا حدودی سرد دارد. هوای مطبوعی که شب‌ها می‌وزد خنک است و به «شوباد»، یعنی بادِ شب معروف است.
لمبورو یک دره بسیار زیبا و روح نوازه که پر از درخت‌های بلند قامت و چشمه‌های خروشان دائمیه که حتی در اوج خشکسالی هم از جوشش نیفتادن.
از جمله درخت‌های این دره شگفت انگیز می‌شه به درخت کوهستانی کسور یا همون پسته وحشی که میوه‌ش خوراکیه، گهچ و کنار که از برگش شون شامپوی سدر تهیه می‌شه و میوه خوراکی هم دارن، اشاره کرد. درخت‌هایی که پهنه دشت و صحرا رو بسیار زیبا و چشم نواز کردن.
اواسط دره، دو قدمگاه به چشم می‌خوره که بین درختای قدیمیه و اهالی منطقه احترام زیادی براشون قائل هستن. به باور مردم بومی منطقه، این دو قدمگاه منسوب به حضرت علی (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) است.
شاید براتون سوال باشه که چرا به این دره میگن لمبورو؟ در پاسخ به این سوال باید بگم یکی از میوه‌های پر تعداد این دشت هست که تا ۱۰ سال قبل هم وجود داشتن و متاسفانه به دلیل خشکسالی‌های اخیر خشک شده، لیمو هست و لیمو در زبان محلی لِمبُورُو یا ِلمبُورگفته می‌شه به همین دلیل به این دره، لمبورو گفته می‌شه.
در گذشته محصول این دره، لیموهای پر تعدادی بودن که وجود داشتن و برای این دره یه محصول اقتصادی به حساب میومدن. اما در حال حاضر تنها محصول این دره خرماهای به دست اومده از درخت‌های نخل هستن این دره هستن.
نام لمبورو برگرفته از درخت لیمو است زیرا در قدیم این مکان پر از درختان لیمو بوده است. امروزه در این مکان درختان نخلی وجود دارد که در زمان برداشت صاحبان آنها به این دره می آیند.
نظرات