به گزارش سلام نو امام موسی کاظم (ع) که به باب الحوائج نیز شهرت دارند، امام هفتم ما شیعیان هستند. ایشان ۲۰ ذی الحجه سال ۱۲۸ هجری قمری متولد شدند. در این مطلب به تاریخ شهادت امام موسی کاظم در سال ۱۴۰۲ و بخش هایی از زندگی ایشان اشاره می کنیم.
تاریخ دقیق سالروز شهادت امام موسی کاظم در سال ۱۴۰۲
۱۷ بهمن ۱۴۰۲ – شهادت امام موسی کاظم علیه السلام [۲۵ رجب ۱۴۴۵]
شهادت امام موسی کاظم در سال ۱۴۰۲ برابر است با سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ مصادف با ۶ فوریه ۲۰۲۴ میلادی و یا ۲۵ رجب سال ۱۴۴۵ قمری.
| تاریخ شهادت امام موسی کاظم به شمسی: | سه شنبه، ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ |
| تاریخ شهادت امام موسی کاظم به میلادی: | Tuesday, February ۶, ۲۰۲۴ |
| تاریخ شهادت امام موسی کاظم به قمری: | ثلاثاء، ۲۵ رجب ۱۴۴۵ |
موسی بن جعفر (به عربی: مُوسَی بْنُ جَعْفَرِ الْکاظِم) فرزندِ جعفر صادق و حُمَیْده و از نسل محمد، پیامبر اسلام، است. او امام هفتم شیعیان دوازده‌امامی بعد از پدرش جعفر صادق و پیش از پسرش علی بن موسی الرضاست. او ملقّب به کاظِم و بابُالْحَوائِج است. در ایران اغلب موسی کاظم یا به‌طور ساده کاظم خوانده می‌شود. کنیه‌اش ابوابراهیم و ابُوالْحسن است.
زندگینامه امام موسی کاظم(ع)
- نام: موسی
- پدر: امام جعفر محمد صادق، ششمین امام شیعه.
- مشهورترین عنوان: الکاظم
- کنیه: ابوالحسن و ابوابراهیم
- محل و تاریخ تولد: ابواء در هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری قمری، حدودا.
- طول عمر: ۵۵ سال.
- مدت امامت: ۳۵ سال.
- تاریخ شهادت: ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجری قمری، حدودا.
- علت مرگ: در زندان هارون الرشید مسموم شد.
- محل دفن: قبرستان قریش (در حال حاضر، منطقه کاظمیه)، بغداد، عراق.
امام موسی بن جعفر (ع) در منطقه ای به نام ابواء در جایی بین راه مکه و مدینه چشم به جهان گشود. نام مادر ایشان حمیده بنت سعید، و از اهالی اندلس بود که اصالتی از قبایل مراکش داشت. این بانوی گرانقدر به خاطر ویژگی های شخصیتی که داشتند لقب (المصافات = پاک) گرفتند. امام جعفر صادق (علیه السلام) در وصف همسر خود فرمودند: حمیده از هر بدی مانند شمش طلا پاک شده است.
امام موسی (ع) تحت آموزش پد خود امام جعفر صادق (ع) پرورش یافت. امام صادق (ع) ششمین ما شیعیان هستند که علم و فقه او در جهان رواج داشت. از آنجایی که امام موسی کاظم علیه السلام مصمم به جانشینی پدرش بود، نشانه های هوش در دوران کودکی در این حضرت آشکار بود.
القاب امام موسی کاظم (ع)
مشهورترین عنوان او کاظم (کنترل کننده خشم) بود. او همچنین به عبد الصالح (بنده صالح خدا) معروف بود. امام کاظم (ع) در مدینه به زین المتهجدین شهرت داشتند. پس از شهادت ایشان عنوان دیگری به ایشان نسبت داده شد که آن باب الحوائج (دروازه برآورده شدن حاجات) بود، زیرا او به معجزاتش شهرت داشت و دعایش برای مردم با اجابت مساعد روبرو شد.
فرزندان امام موسی کاظم (ع)
مراجع قدیمی در مورد تعداد دقیق فرزندان او توافق نداشتند. آنها بین سی، سی و هفت و چهل، از جمله دختر و پپسر بودند. شناخته شده ترین در میان پسران علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم بود که به امامت رسید و در مشهد در ایران به خاک سپرده شد و مشهورترین آنها در بین دختران معصومه (س) بود.
زندگی امام موسی کاظم (ع) پیش از امامت
امام کاظم (علیه السلام) در طول عمر خود، پیش از عهده دار شدن مسئولیت امامت، شاهد ظلم و ستم فراوان مقامات عباسی نسبت به بنی هاشم، طایفه خود و به ویژه اهل بیت بود. او شاهد بود که منصور، خلیفه عباسی، چگونه با پسر عموهای خود، فرزندان حسن و حسین، رفتار می کرد و چگونه آنها را در معرض شکنجه قرار می داد. منصور به ظلم و اعمال وحشیانه خود در برابر مخالفان مشهور بود.
سرانجام نیز پدر ایشان امام صادق (ع) با مسموم کردن او در سال ۱۴۸ هجری قمری قربانی او شد. امام کاظم همه آن وقایع را تجربه کرد و با صبر و استقامت و خونسردی فراوان با آن روبرو شد. جدش امام حسین (ع) الگوی بزرگی بود که از آن پیروی کرد.
دوران امامت امام موسی کاظم (ع)
امام موسی کاظم پس از پدرش که در سال ۱۴۸ هجری قمری در شهادت به شهادت رسید، در آخرین دوره سلطنت المنصور که با رحلت او در سال ۱۵۸ هجری قمری به پایان رسید، مسئولیت امامت را بر عهده گرفت.
منصور پس از قتل امام صادق (ع) با فرزندش امام کاظم (ع) با میانه روی رفتار می کرد.
با این حال، او با احتیاط مراقب او بود و حرکات ایشا را دنبال می کرد. با این حال امام از فرصت های بدست آمده برای ایراد سخنرانی و نشر علم در مدینه استفاده کرد.
خلیفه بعدی که جانشین منصور شد، امام را مدتی در زندان نگه داشت و زمانی که خواب دید او را آزاد کرد. او گفت که در خواب امام علی بن ابیطالب (ع) را دیدم که بر او آیه ای از قرآن را تلاوت می کرد: «پس آیا از تو انتظار می رود که اگر بر تو مسلط شد، فساد کنی. زمین، و پیوند خویشاوندی و خویشاوندی خود را قطع کنید؟»
او از امام قول خواست که علیه او و فرزندانش توطئه نکند. امام کاظم به او اطمینان داد که هرگز قصدش این نبوده است. پس او را آزاد کرد و اجازه داد تا نزد خانواده اش در مدینه برود.
از شهادت تا محل دفن امام موسی کاظم (ع)
شهادت امام موسی کاظم (ع)
دوران سلطنت مهدی تمام شد. پسرش هادی بر تاج و تخت نشست که مانند پدرش برای حفظ تاج و تختش راه قساوت و کشتار را دنبال کرد. علیرغم دعوت رهبر انقلاب فخ از امام موسی کاظم (ع) برای شرکت در انقلاب، امام از شرکت در این امر خودداری کردند، زیرا نتایج چنین حرکتی را پیش بینی می کردند. او مطمئن بود که چنین حرکتی رنج و خونریزی بسیار بیشتری را برای اهل بیت و پیروان آنها به همراه خواهد داشت و در نهایت بدون تحقق اهداف عالیه از جمله براندازی رژیم عباسی، برقراری عدالت و اجرای دستور خداوند در جهان پایان خواهد یافت.
پیامد شکست آن انقلاب این بود که مرجعیت عباسی امام موسی کاظم را به عنوان محرک و طراح اصلی انقلاب متهم کرد. اتهامی که منجر به زندانی شدن امام و پیشنهاد قتل ایشان شد.
سلطنت هادی دیری نپایید و برادرش هارون الرشید پس از او بر تخت نشست. برای اهل بیت به طور کلی، و رهبر آنها موسی الکاظم، به ویژه، دوران حکومت الرشید بسیار استرس زا بود. مورخان نوشته اند روزهای خلافت رشید برای امام بدترین روزهایی است که با رعب، وحشت، دستگیری و زندان همراه است.
از روایات آنان می توان نتیجه گرفت که امام در زمان این خلیفه بارها به زندان افتاد و آزاد شد تا اینکه برای آخرین بار به زندانی که در آن به شهادت رسید. همچنین می توان نتیجه گرفت که وی یک بار در بصره و سه بار در بغداد زندانی بوده است.
حبس امام حتی برای پیروان و والیان الرشید هم سنگین بود. با این حال از یک سو به این نکته توجه داشتند که او از نسل پیامبر است و از سوی دیگر او را به عبادت و تلاوت قرآن می گذراند.
آنها فهمیدند که چنین فعالیت هایی نشانه عزل خلیفه از مقام نیست، زیرا خلیفه آنها را درک کرده است. آنها جرأت کردند به دستور خلیفه مبنی بر قتل او پاسخ ندهند، زیرا متوجه شدند که مرتکب گناهی خواهند شد که در روز قیامت به سختی مجازات خواهند شد.
با وجود همه اینها، خلیفه عباسی ترس زیادی از محبوبیت امام موسی کاظم (ع) بین مسلمین داشت و درصدد از بین بردن ایشان بود.
در نتیجه، سرانجام رشید موظف شد امام را به دست مردی بسپارد که حاضر به تحمل چنین باری بود. او قصد قتل امام را داشت و سپس با خرمای مسموم آن حضرت را شهادت رساند.
مرقد امام موسی کاظم (ع)
امام (ع) در بغداد در محلی که امروزه به نام ناحیه «کاظمین» معروف است، به خاک سپرده شد که به لقب ایشان که در قدیم «قبرستان قریش» نامیده می شد، به خاک سپرده شد.
آرامگاه او در گذر زمان بر وسعت و معنویت افزوده شد. اکنون این بنای شگفت انگیز است که با شکوه و عظمت می درخشد.
در حقیقت این وعده ای است که خداوند برای مؤمنان وفا کرد تا آنان را در دنیا و آخرت پیروز گرداند: «بی تردید پیامبران خود و کسانی را که ایمان آورده اند، در زندگی دنیا یاری خواهیم کرد. روزی که گواهان قیام کنند»
اکنون مکان مقدسی است که مؤمنان از سراسر جهان به آن زیارت می کنند و دروازه ای است که گناهکاران می توانند از آن برای طلب آمرزش و استغفار و یاری طلبان برای برآورده شدن حاجات خود عبور کنند، زیرا معتقدند که درخواست های حاجت ها اگر در قلمرو امام موسی کاظم باشند، هرگز رد نمی شوند. چنین اعتقادی، «بابل حوائج» (دروازه برآورده شدن حاجات) را در میان دیگر عناوین عامه به عنوان برجسته تبدیل کرد.
پیامک تسلیت شهادت امام موسی کاظم
سخنی گهربار از هفتمین امام همام و نهمین معصوم مظلوم:
کم گویی، حکمت بزرگی است، بر شما باد به خموشی
که شیوه ای نیکو و سبک بار و سبب تخفیف گناه است.
شهادتش تسلیت و تعزیت
امام کاظم-ع:
بدانید که بهای تن شما مردم، جز بهشت نیست، آن را جز بدان مفروشید.
شهادت مظلومانه ی هفتمین مولای غریب شیعیان تسلیت باد.
خدایا به حق امام کاظم (ع) توفیق کظم غیظ در لحظات سخت امتحان را به همه ما عطا بفرما
شهادت امام موسی کاظم (ع) تسلیت باد
امام کاظم(ع) می فرمایند:
هر که خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند عذاب روز قیامت را از او باز می دارد.
شهادت امام کاظم(ع) تسلیت باد
ای باب الحوائج چه سخت است و دردناک، دیدن چشمان خیس و بارانی و منتظر دخترت!
غروب هفتمین خورشید تسلیت باد
گمان می کرد می تواند وسعت بی کرانگی ات را به چهار دیواری زندان بکشاند! گمان می کرد می تواند معصومیت محض را در پشت میله ها به زنجیر کشد! گمان می کرد می تواند نور خدا را در تاریکی زندان پنهان کند! چهارده سال رنج مکرّر؛ چهارده سال از پشت میله ها تابیدن!
تو خورشیدی و خورشید هرجا که باشد می تابد؛ میله ها نمی توانند مانع نورافشانی اش شوند.
یا باب الحوائج! دیرگاهی است که این میله ها، شاهد سجده های آسمانی ات هستند.
دیرگاهی است که خشت خشت دیوارهای زندان به سوز ناله های شبانه ات، دل خوش اند.
میله های زندان، بزرگ‌ترین دلیل مظلومیت تو و غل و زنجیر دست و پاهایت، بهترین راویِ مصائب توست.
یا باب الحوائج!
چهارده سال در عمیق ترین سیاه چال جور و ستم هارون، کورترین گره های ناممکن را به یک اشاره گشودی و با سوز مناجات عاشقانه ات، سیاه ترین قلب ها را به لرزه در آوردی!
یا باب الحوائج!
هنوز در گوش غیرت «صفوان»ها، فریاد آزادگی ات طنین انداز است.
هنوز قدرت پوشالی «هارون الرشید»ها، در هم می ریزد از شکوه و جبروت ملکوتی است.
«فدک» در کلام تو زیبا تفسیر می شود. از نگاه تو «فدک» یعنی تمامیّت ارضی اسلام.
ای قوم محمد صلی الله علیه و آله را موسی، ای اقیانوس خشم و غیظ را کاظم، ای پروردگار عالم را عبد صالح!
فرشتگان، به تسبیح در آمدند مقدمت را. آسمان ها و زمینیان، خون گریستند فقدانت را.
چهارده سال رنج مداوم تمام شد!
دنیا می ماند و یتیمی تا همیشه مکرّر!
خدیجه پنجی
درود بر آن آقای غریبی کـه شیعیان بـه میمنت آزادیشان بـه استقبال آمدند ولی پیکر تابناکش با غل و زنجیر از کاخ هارون بیرون آمد. شهادت مظلومانه امام کاظم«ع» تسلیت باد
امام موسی کاظم (ع):
بدانید که بهای تن شما مردم، جز بهشت نیست، آن را جز بدان مفروشید.
شهادت مظلومانه هفتمین مولای غریب شیعیان تسلیت باد
امام کاظم (ع) می فرمایند:
بهترین عبادت بعد از شناخت خداوند، انتظار فرج است.
شهادت غریبانه امام کاظم (ع) تسلیت باد
دل ها در فراق امام غریبی سوگوار اسـت کـه سالها تحت اذیت و تعقیب و شکنجه بود، امامی کـه مدت ها زیر نظر بودو در تبعید و زندان های تک سلولی و سیاهچال های بغداد در غل و زنجیر بـه سر می برد. ۲۵ رجب شهادت هفتمین مقتدای مومنان، حضرت امام موسی کاظم«ع» را بر رهروان شکیبای قافله ایمان تسلیت عرض می نمائیم.
ای باب الحوائج چه سخت است و دردناک، دیدن چشمان خیس و بارانی و منتظر دخترت!
غروب هفتمین خورشید تسلیت باد
غروب غربت آمیخته هفتمین آفتاب ولایت را بـه تمام آزادگان جهان، تسلیت می گوییم.
امروز تقویمها در سکوت خود فقدان تو را به سوگ نشستهاند.
معصومه علیهاالسلام در پایان انتظار خود، اشک بر گونهها دوانیده است.
کبوتران حرم دخترت، شور و شوق پرواز را از دست دادهاند و ماتم آن گنبد طلایی، آسمان را سیاه میکند.
معصومه جان! تسلیت!
پیشاپیش شهادت آقای بی کسی ها ، همدم بی کسی ها ، امام موسی کاظم تسلیت باد. آجرک الله یا علی ابن موسی الرضا
اینجا کاظمین است و این روزها، روزهای رجب. وقتی عقربه تاریخ به بیست و پنجم آن نزدیک می شود، دوباره ثانیه ها به فریاد می آیند. از نگاه دیوارهای شهر، غم می چکد. ناله حزین مرغان عاشق است که به گوش می رسد:امشب پس از چندین سال روز، چندین سال شب، هفتمین ستاره به آسمان هفتم می رسد؛ ولی غافل از آنکه این مردم، غفلت، سایه گستر چشم هایشان شده است.
دریغ و صد افسوس که نمی دانند اینجا دیگر تازیانه ها شرمِ باریدن دارند! چه سخت است و دردناک، دیدن چشمان خیس و بارانی و منتظر دخترت! او سال های سال چشم به راهی را تحمل کرد تا تو از سفر برگردی؛ امّا غربت تو با تو عجین بود و سرانجام این چشم ها را برای همیشه منتظر و داغدار گذاشت.
معصومه تو، خود هم این غم را به دوش کشید؛ امّا…
حال که دست هایم در جستجوی نگاه خدایی توست، فقط می گویم:ای کاش کبوتری بودم در حریم حرم کاظمین تا بال های خود را آنقدر در آسمان گرفته اش می تکاندم که تمام غم هایم در پنجره فولادش گره بخورد!
کاش پرنده ای بودم و بال هایم آنقدر وسعت داشت تا به اوج آسمان ها می رفتم و پرده سیاه غم را از صورت گرفته خورشید کنار می زدم تا شاید این طرف تر، دل گرفته دختری آرامتر شود!
کاش…
مَن تَقَدَّمَ إلی وَلایَتِنا اُخِّرَ عَن سَقَرَ ، ومَن تَأَخَّرَ عَنّا تَقَدَّمَ إلی سَقَرَ هرکه به سوی ولایت ما پیش رود، از دوزخ دور ماند و هرکه از ولایت ما عقب ماند به سوی دوزخ پیش رود.
(الکافی:۱/۴۳۴/۹۱)
شهادت موسی کاظم تسلیت باد
ای صبر پیشه سرو قامت، ای هفتمین تجلی معجزه کمال! سالروز آزادی ات گرامی باد
شهادت امام زندگی ، مظهر بندگی ، باب الحوائج را خدمت کلیه شیعیان جهان تسلیت عرض می کنم.
نظر شما