به گزارش سلام نو آنطور که دیجیاتو نوشته است ایده تزریق میکروربات‌ها به جریان خون برای بهبود بدن انسان جدید یا متعلق به رمان‌های علمی-تخیلی نیست. با هدایت یک میدان مغناطیسی خارجی، ربات‌های میکروسکوپی که از نانوذرات اکسید آهن ساخته‌شده‌اند، می‌توانند از نظر تئوری خدمات پزشکی را به شیوه‌ای بسیار هدفمند ارائه دهند. تا به حال، یک مانع فنی وجود داشته است: نیروی گرانش این میکروربات‌ها از نیروی مغناطیسی فراتر رفته است، که هدایت آنها را در زمانی که تومور بالاتر از محل تزریق قرار دارد محدود می‌کند.
در حالی‌که میدان مغناطیسی ام‌آرآی زیاد است، شیب مغناطیسی مورد استفاده برای هدایت و تولید تصاویر آن ضعیف‌تر است. دکتر ژیل سولز، یکی از محققین این دانشگاه، اظهار داشت: «ما برای حل این مشکل، الگوریتمی را توسعه دادیم تا موقعیتی را که بدن بیمار باید در آن قرار بگیرد را تعیین کند. این بهترین موقعیتی است که در آن می‌توان از ام‌آرآی بالینی ترکیبی با گرانش و نیروی مغناطیسی استفاده کرد.»
او افزود: «این اثر ترکیبی باعث می‌شود که میکروربات‌ها به شاخه‌های شریانی که تومور را تغذیه می‌کنند، آسان‌تر حرکت کنند. با تغییر جهت میدان مغناطیسی، می‌توانیم آنها را به‌طور دقیق به مکان‌هایی هدایت کنیم که باید تحت درمان قرار بگیرند و بنابراین سلول‌های سالم را حفظ می‌کنیم.”
تغییر در رویکردهای رادیولوژی برای درمان سرطان کبد
یک مطالعه جدید که در مجله Science Robotics منتشر شده است، می‌تواند رویکردهای رادیولوژی مورد استفاده برای درمان سرطان کبد را تغییر دهد. سرطان کبد، که شایع‌ترین نوع آن کارسینوم سلول‌های کبدی است، هر سال مسئول مرگ ۷۰۰,۰۰۰ نفر در سراسر جهان می‌شود. در حال حاضر، اغلب از روش کموآمبولیزاسیون ترانس شریانی برای درمان این نوع سرطان استفاده می‌شود. این درمان تهاجمی، که نیاز به پرسنل ماهر دارد، شامل تزریق مستقیم شیمی‌درمانی در شریان تغذیه‌کننده تومور کبدی و مسدود کردن خون‌رسانی به تومور با استفاده از میکروکتترهایی است که توسط اشعه ایکس هدایت می‌شوند.
در ادامه، با توسعه یک میکروربات انژکتوری سازگار با ام‌آرآی، دانشمندان توانستند «رشته‌های ذرات» را جمع‌آوری کنند. این رشته‌ها مجموعه‌ای از میکروربات‌های قابل مغناطیسی هستند که نیروی مغناطیسی بیشتری دارند. به‌وسیله این روش، هدایت و شناسایی آنها روی تصاویر ارائه‌شده توسط دستگاه ام‌آرآی آسان‌تر است. این روش به دانشمندان اطمینان می‌دهد که رشته‌ها در مسیر درست حرکت می‌کنند و دوز درمان نیز کافی است. همچنین، با گذشت زمان، هر میکروربات قسمتی از درمان را پوشش خواهد داد. بنابراین، ضروری است که رادیولوژیست‌ها تعداد آنها را به‌خوبی بشناسند.
نتیجه‌گیری
این تحقیقات نشان می‌دهد که میکروربات‌ها، ربات‌های کوچکی که به کمک هوش مصنوعی تشکیل شده‌اند، می‌توانند به تومورهای کبدی هدایت شوند و درمان‌های هدفمند را انجام دهند. این رویکرد نه تنها بهبود درمان سرطان کبد را به ارمغان می‌آورد، بلکه امکانات جدیدی را برای جهت‌یابی و مدل‌سازی درمان‌ها فراهم می‌کند.
در این تحقیق، محل تومور در قسمت‌های مختلف کبد تأثیری بر اثربخشی این رویکرد نداشته است. این نتایج می‌توانند بهبود درمان‌های آینده را تسهیل کنند. با ادامه تحقیقات، امیدواریم که این فناوری به مراحل بالینی نزدیک‌تر شود و به بیماران مبتلا به سرطان کبد کمک کند.
نظر شما