به گزارش سلام نو آنطور که فرادید نوشته است در اواخر قرن بیستم، زمینشناسان با کشف لایههای عجیب و غریب در سنگهای باستانی، راز سر به مهر بارش بیوقفه ۲ میلیون ساله بر زمین را فاش کردند.
این یافتهها که قدمت آنها به ۲۳۴ تا ۲۳۲ میلیون سال پیش میرسد، نشان از دوره خشکسالی طولانی و سپس بارشهای بیامان و سیلآسا در زمین دارد.
نکته جالب اینجاست که این دوره مرطوب همزمان با آغاز عصر دایناسورها و انفجار تنوع زیستی این جانوران باستانی است.
دانشمندان معتقدند که این دوره مرطوب، محرکی برای تنوع یافتن و تسلط دایناسورها بر زمین بوده است.
آثار این دوره که به عنوان "رویداد آبوهوایی کارنین" یا "بحران کارنین" شناخته میشود، در سنگهای سراسر جهان قابل مشاهده است.
افزایش شدید رطوبت ناشی از فورانهای آتشفشانی غولپیکر، عامل اصلی این بارشهای بیوقفه عنوان میشود.
پانگهآ، ابرقاره عظیم دوران پیشاتاریخ، مستعد بارانهای موسمی بود که در اثر گرم شدن دریاها و افزایش رطوبت، به شدت تشدید شده بودند.
با وجود اینکه این دوره مرطوب برای بسیاری از جانداران محیطی نامناسب بود، دایناسورها به عنوان برندگان این رویداد، به سرعت جای خالی گونههای منقرض شده را پر کردند و به تکامل و تنوع بینظیری دست یافتند.
پژوهشگران معتقدند که این رویداد نه تنها در پیدایش عصر دایناسورها، بلکه در پیدایش و گسترش سایر جانداران زمینی مانند چهارپایان، لاک پشتها، کروکودیلها، مارمولکها و پستانداران نیز نقشی اساسی داشته است.
بارش بیوقفه ۲ میلیون ساله، داستانی شگفتانگیز از انعطافپذیری طبیعت و قدرت تکامل است.
این رویداد نشان میدهد که چگونه فاجعههای طبیعی میتوانند فرصتی برای ظهور گونههای جدید و تنوع زیستی بیشتر باشند.
مطالعه این رویداد باستانی، درسهای مهمی برای آینده کره زمین و چالشهای پیش روی آن به ارمغان میآورد.
آیا انسانها نیز میتوانند مانند دایناسورها با تغییرات آبوهوایی سازگار شوند و به تکامل خود ادامه دهند؟
این سوالی است که آینده به آن پاسخ خواهد داد.
نظر شما