به گزارش سلام نو آنطور که روزیاتو نوشته است در حالی که کشورهای فقیر آفریقایی و آمریکای لاتین رتبه های برتر را به خود اختصاص داده اند، این سوال مطرح می شود که چه رازهایی در پس این نابرابری غم انگیز نهفته است؟
محققان اندیشکده Sapien Labs مستقر در ایالات متحده، همهگیری کووید-۱۹ را عامل اصلی افول شدید سلامت روان در جهان غرب می دانند.
آنها معتقدند که اعتیاد به تلفن های همراه، مصرف فست فود، روابط ضعیف خانوادگی و دورکاری، از جمله عوامل تشدید کننده این بحران هستند.
جوانان زیر ۳۵ سال در کشورهای انگلیسی زبان غرب، بیشترین آسیب را از این پدیده شوم دیده اند.
در این گزارش، به بررسی دقیق یافته های این تحقیق و ریشه های این معضل جهانی می پردازیم:
• رتبه بندی تکان دهنده:
بر اساس این گزارش، جمهوری دومینیکن، سریلانکا، تانزانیا، پاناما و مالزی به ترتیب رتبه های اول تا پنجم را در شاخص سلامت روان به خود اختصاص داده اند.
در مقابل، تاجیکستان، برزیل، آفریقای جنوبی، بریتانیا و ازبکستان در قعر جدول قرار گرفته اند.
نکته قابل توجه این است که رتبه پایین بریتانیا، برخلاف تصور رایج از سطح بالای رفاه در این کشور، نشان دهنده بحرانی عمیق در سلامت روان جامعه آن است.
• رازهای غم:
محققان این مطالعه، عوامل متعددی را در افول سلامت روان در کشورهای ثروتمند دخیل می دانند:
• تلفن های هوشمند، شمشیر دو لبه:
سن پایین مالکیت گوشی های هوشمند و استفاده افراطی از آنها، به ویژه در بین جوانان، به عنوان یکی از عوامل اصلی این بحران معرفی شده است.
• فست فود، سم روح و روان:
ارتباط مستقیمی بین مصرف مکرر غذاهای فوق فرآوری شده و سلامت روان ضعیف تر در تمام سنین مشاهده شده است.
• خانواده، گمشده ای در دنیای مدرن:
کاهش صمیمیت و انسجام در روابط خانوادگی، به ویژه در نسل های جوان، از دیگر عوامل تشدید کننده این معضل است.
• دورکاری، تنهایی اجباری:
افزایش دورکاری در دوران پساکرونا، علیرغم مزایایی که دارد، می تواند به انزوا و افسردگی افراد منجر شود.
• کووید-۱۹، مهمان ناخوانده:
همهگیری کووید-۱۹، با ایجاد اضطراب، استرس و انزوا، نقش بسزایی در تشدید این بحران داشته است.
• فقر و نابرابری، زخمی کهنه:
شرایط نامناسب اقتصادی و نابرابری های اجتماعی، از جمله عواملی هستند که سلامت روان را در معرض خطر قرار می دهند.
• راهکارهای نجات:
برای مقابله با این بحران جهانی، نیاز به اقداماتی عاجل و همهجانبه در سطوح مختلف است:
• آگاهی، اولین قدم:
آموزش و اطلاع رسانی در مورد اهمیت سلامت روان و عوامل موثر بر آن، گامی مهم در جهت پیشگیری از این معضل است.
هندوراس و السالوادور در جمع ۱۵ کشور برتر از نظر سلامت روان
در حالی که هندوراس و السالوادور در میان ۱۵ کشور برتر از نظر سلامت روان قرار دارند، تاجیکستان، برزیل، آفریقای جنوبی، بریتانیا و ازبکستان در قعر جدول قرار گرفتهاند.
وزارت امور خارجه بریتانیا به شهروندان خود هشدار میدهد که سفر به ازبکستان به دلیل خطر بالای حملات تروریستی و نقض حقوق بشر، به جز در موارد ضروری، خطرناک است.
تاجیکستان از سال ۱۹۹۴ تحت سلطه یک رژیم استبدادی بوده و فساد و نقض حقوق بشر در این کشور به وفور مشاهده میشود.
نکته قابل توجه این است که ثروت ملی، با شاخصهای سلامت روان همبستگی منفی دارد.
در کشورهای انگلیسی زبان، میانگین MHQ (شاخص سلامت روان) بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، همزمان با شروع و گسترش جهانی همهگیری کووید-۱۹، ۸ درصد (۲۴ امتیاز MHQ) کاهش یافته است.
این کاهش در سال ۲۰۲۱ به ۳ درصد دیگر (۸ امتیاز MHQ) رسید که احتمالاً به دلیل محدودیتهای ناشی از کووید مانند قرنطینه و نیاز به وفق یافتن دوباره با باز شدن جامعه بوده است.
از سال ۲۰۲۱، میانگین MHQ و همچنین درصد پاسخدهندگانی که مضطرب یا در حال تقلا بودهاند، تغییر کمی داشته است.
این نشان میدهد که اگرچه افول سلامت روان در طول همهگیری متوقف شده است، اما هیچ بهبودی به سطح قبل از کووید مشاهده نشده است.
محققان همچنین دریافتند که بهزیستی روانی در گروههای سنی جوانتر بدتر است.
این روند نزولی در همه کشورهایی که افراد در آن به اینترنت دسترسی دارند، آشکار است.
قبل از سال ۲۰۱۰، گروههای سنی جوانتر همیشه بالاترین امتیاز را در بررسیهای مربوط به شادی، خلق و خو و چشمانداز آینده کسب میکردند.
بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله و ۲۵ تا ۳۴ ساله بین ۴۲ تا ۵۰ امتیاز MHQ (۱۴ تا ۱۷ درصد) کاهش داشتهاند.
این در حالی است که این میزان در سنین ۳۵ تا ۵۴ سال ۳۰ تا ۳۵ امتیاز MHQ و در سنین ۵۵ تا ۶۴ سال ۱۵ امتیاز MHQ کاهش یافته است.
در مقابل، افراد ۶۵ ساله و بالاتر در این مدت کاهش چندانی در این زمینه نداشتهاند.
بین سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۳، تغییرات کمی در امتیازات MHQ در تمام گروههای سنی در ۸ کشور و ۳۲ کشوری که ردیابی شدهاند، ایجاد شده است.
جمهوری دومینیکن، سریلانکا و تانزانیا با امتیاز MHQ ۸۸ یا بالاتر در صدر ردهبندی قرار گرفتهاند.
بریتانیا تنها ۴۹ امتیاز کسب کرده است که نسبت به ۴۶ امتیاز در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.
رازهای غم: چرا ثروتمندان شادتر نیستند؟
آمارهای سلامت روان در ۷۱ کشور جهان، تصورات رایج را به چالش میکشد.
برخلاف تصور ما، ثروت و رفاه اقتصادی، لزوماً به معنای سلامت روان قویتر نیست.
محققان معتقدند که عوامل متعددی در این پدیده دخیل هستند:
• معضل گوشیهای هوشمند:
سن پایین مالکیت گوشیهای هوشمند، به ویژه در نسل جدید، پیامدهای منفی برای سلامت روان آنها در بزرگسالی به دنبال دارد.
• تغذیه نامناسب:
مصرف مکرر غذاهای فوقفرآوریشده، سلامت روان را در تمام سنین تحت شعاع قرار میدهد و علائم افسردگی و کنترل عاطفی و شناختی را تشدید میکند.
• روابط ضعیف خانوادگی:
کاهش صمیمیت و انسجام در روابط خانوادگی، به ویژه در نسل جوان، به بروز اضطراب و مشکلات سلامت روان منجر میشود.
• نابرابریهای اجتماعی:
شرایط نامناسب اقتصادی و نابرابریهای اجتماعی، سلامت روان را در معرض خطر قرار میدهد.
در ادامه، به بررسی دقیقتر این عوامل و راهکارهای مقابله با آنها میپردازیم:
• معضل گوشیهای هوشمند:
تحقیقات نشان میدهد هر چه سن دریافت اولین گوشی هوشمند پایینتر باشد، احتمال بروز مشکلات سلامت روان در بزرگسالی بیشتر است.
• تغذیه نامناسب:
مصرف روزانه غذاهای فوقفرآوریشده، خطر اضطراب و مشکلات سلامت روان را به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
• روابط ضعیف خانوادگی:
کاهش صمیمیت و انسجام در روابط خانوادگی، به ویژه در نسل جوان، به بروز اضطراب و مشکلات سلامت روان منجر میشود.
• نابرابریهای اجتماعی:
شرایط نامناسب اقتصادی و نابرابریهای اجتماعی، سلامت روان را در معرض خطر قرار میدهد.
راهکارهای مقابله:
• افزایش آگاهی عمومی:
آموزش و اطلاعرسانی در مورد اهمیت سلامت روان و عوامل موثر بر آن، گامی مهم در جهت پیشگیری از این معضل است.
• حمایتهای اجتماعی:
تقویت برنامههای حمایتی از خانوادهها و ارتقای روابط اجتماعی، نقشی کلیدی در ارتقای سلامت روان جامعه دارد.
• سیاستهایگذاری مناسب:
دولتها باید با وضع قوانین و سیاستهای مناسب، زمینه را برای ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی فراهم کنند.
• ترویج سبک زندگی سالم:
تغذیه مناسب، فعالیتهای ورزشی و تفریحات سالم، از جمله مولفههای یک سبک زندگی سالم هستند که به ارتقای سلامت روان کمک میکنند.
• محدود کردن استفاده از تلفنهای هوشمند:
اعمال محدودیتهایی در خصوص زمان و نحوه استفاده از تلفنهای هوشمند، به ویژه در کودکان و نوجوانان، ضروری است.
• تقویت روابط خانوادگی:
تشویق به گفتگوی حضوری و صمیمی بین اعضای خانواده و ایجاد فضایی گرم و صمیمی در خانه، نقشی کلیدی در ارتقای سلامت روان افراد دارد.
با اتخاذ رویکردی جامع و همهجانبه و با همکاری یکدیگر، میتوانیم گامی در جهت ارتقای سلامت روان و رفاه جامعه برداریم.
نظر شما