سلام نو – سرویس بین‌الملل: رادارها در خلیج فارس از کار افتاده، یک گروه مقاومت در عراق به اسرائیل موشک زده، ایران پیغام خاصی به اسرائیل داده و در نهایت اسرائیل پیام داده که داخل خاک ما را نزنید.
این گزاره یا در واقع شایعه‌های و چندین و چند حرف دیگر در دو روز گذشته مطرح شده است و سعی دارد سناریوهایی درباره پاسخ احتمالی ایران به تجاوز آشکار اسرائیل طراحی و پیش‌بینی درباره آینده ارائه دهند.
در این میان نکته جالب توجه این است که ما شاهد یک گزاره نسبتا ثابت از سوی عموم تحلیلگران هستیم: بین ایران و اسرائیل جنگ نخواهد شد. برخی می‌گویند ایران پاسخ را به گونه‌ای می‌دهد که به جنگ و پاسخ دوباره نرسد و برخی می‌گویند ایران چنان قدرتمند پاسخ می‌دهد که اسرائیل به فکر پاسخ دوباره نباشد.
هر دو طرف ماجرا- با اما و اگرهایی- معتقدند بین ایران و اسرائیل جنگ نمی‌شود چون دو طرف قصد نبرد گسترده ندارند. بسیاری می‌گویند ایران وضع اقتصادی مناسبی ندارد و اسرائیل توان درگیری در چند جبهه را، در نتیجه دو طرف به سمت جنگ نمی‌روند و هر درگیری هم رخ دهد محدود خواهد بود.
این ایده درست است که ایران و اسرائیل قصد و برنامه‌ای برای جنگ و رویایی رو مستقیم جدی ندارند، اما باید به خاطر آورد که تمام نبردهای تاریخ از پیش طراحی شده و با قصد قبلی نبودند. تمام نبردها مثل تجاوز روسیه به خاک اوکراین یا تجاوز عراق صدام حسین به خاک ایران نیستند که از پیش برنامه ریزی شده باشند و البته همان جنگ‌های از پیش برنامه ریزی شده هم هیچ وقت طبق برنامه پیش نرفتند.
صدام فکر می‌کرد یک هفته‌ای یا شاید در بدترین حالت یک ماهه خرمشهر و آبادان و کمی بیشتر را گرفته و جنگ تمام شده و برنده در بغداد نشسته است. شاید حتی فکر می‌کرد می‌تواند به تهران برسد، اما هیچ کدام از این سناریوها عملی نشد و جنگ کوتاهی که در ذهن صدام بود هشت سال طول کشید. در ماجرای روسیه و اوکراین هم روسیه فکر نمی‌کرد ماجرا در اوکراین این چنین پیچیده شود.
درباره ایران و اسرئیل هم باید به همین مسئله توجه کرد. شاید دو طرف به دلایلی برنامه جنگ نداشته باشد، اما ویژگی جنگ این است که چند اتفاق به ظاهر ساده «رخ» می‌دهد. کافی است روند افزایش تنش رخ داده باشد تا یک یا چند اتفاق ساده و پیچیده جنگ را خلق کنند.
درباره ایران و اسرائیل تمام تنش‌های مورد نیاز رخ داده است. دشمن شماره یک ایران رژیم صهیونیستی و دشمن شماره یک رژیم صهیونیستی نیز ایران است. اسرائیل در چند ماه گذشته برخی از فرماندهان ارشد سپاه را ترور کرده و به منابع فیزیکی ایران در سوریه آسیب زده است. گروه‌های مقاومت نیز منافع اسرائیل را تخریب کرده‌اند، گروه‌هایی که اسرائیل آن‌ها را نیروی ایران می‌داند.
در این میان چهره‌ای رادیکال و دیوانه به نام بنیامین نتانیاهو نیز صاحبت قدرت در اسرائیل است، چهره‌ای که برای حفظ قدرت و جایگاه خودش و رسیدن به اهداف مدنظرش حاضر است جهان را به آتش بکشد، ایران که جای خود دارد!
در چنین شرایطی این که با اطمینان بگوییم بین ایران و اسرائیل جنگ نمی‌شود کاملا خطا است. متاسفانه باید اذعان کرد هزار و یک عامل مختلف- که مهم‌ترین آن زیاده‌خواهی و وحشی‌گری اسرائیل است- باعث شده تا امروز ساعت صفر جنگ بین ایران و اسرائیل نزدیک باشد، جنگی که دامنه و عواقب آن نامشخص است و می‌تواند مسیر سیاست در ایران، خاورمیانه و حتی جهان را دگرگون کند.
تنها چیزی که می‌تواند مسیر رخدادهای را عوض کند این است که ایران مانند دوران همکاری ظریف-سلیمانی بتواند یک برگ برنده – یا همان وایلد کارت(Wild Card)- رو کند، چیزی که قاعده روند آشوب را به نفع ایران عوض کند. اما آیا در فقدان سلیمانی و در حاشیه نشینی ظریف ایران چنین کارت برنده خاصی در دست خود دارد؟
نظرات