عبدالله زمانی تونی* در یادداشتی نوشت: تجارت در سطوح ملی و بین المللی ، هم ضرورت دارد و هم بسیار مفید است. بنابراین اگر در جریان انباشت سرمایه، تولیدات صنعتی ، بازاریابی ، صادرات و واردات ، کشاورزی، عمده فروشی و خرده فروشی و ... جایگاه نسبی تجارت به گونه ای باشد که رشد و پیشرفت آن از قدرت تولید و عرضه کالا نشات بگیرد و جریان تولید تا مصرف کالا را بیش از حد طولانی نکند و همچنین میزان آن با اندازه سرمایه گذاری و تولید تناسب داشته باشد ،فعالیتی مولد و متعالی است.اگر تجارت برگرفته از قدرت تولیدی جامعه و وجود مزیت های مطلق نسبی و صرفه های مقیاس باشد ،قطعاً ماهیت مولد دارد .
مسلماً روش صحیح تجارت ومدیریت و برنامه ریزی آن، به این معنا نیست که درب ها را به روی بخش خصوصی ببندیم و دولت ،تجارت خارجی را به عهده گیرد،بلکه باید استراتژی ها و سیاست های مناسب تجاری تهیه و اجرا شود . شیوه تجارت طوری تنظیم گردد که کامل کننده نظام تولید داخلی باشد و نباید آن را رها کنیم.ما نباید اجازه واردات محصولات بی‌کیفیت و رقیب تولید داخل را بدهیم، لیکن متأسفانه شاهد این هستیم که قاچاق واردات کالا به ۲۵ میلیارد دلار در سال افزایش یافته و کالاهای چینی بی‌کیفیت با سودهای چند برابر، بازارهای ما را پر کرده است و کالاهای لوکس به طور مستمر در شرایط کمبود ارز وارد کشور می شود.
این نحوه تجارت قطعاً ماهیت مولد ندارد و با تولید ملی سازگار نیست؛ این تجارت زاییده رونق تولید نیست بلکه زاییده واردات مبتنی بر درآمدهای نفتی و فرصت‌های انحصاری است و محدود کننده تولید و از بین برنده رونق آن است. طبیعتاً عامل مهم رکود تورمی موجود و تشدید مستمر آن همین نحوه تجارت است، بنابراین برای اینکه تجارت آزاد داخلی و بین المللی ماهیت مولد داشته باشد باید هدفمند و بر اساس ضوابط باشد و ساز و کار و نحوه عملکرد آن به گونه‌ای باشد که با نظام تولید ملی سازگاری منطقی داشته باشد.
*کارشناس ارشد مدیریت
نظر شما