افشاگری از مرگ راز آلود غلامرضا تختی از زبان محمدرضا طالقانی کشتی + فیلم

به گزارش سلام نو، غُلام‌رضا تَختی (۵ شهریور ۱۳۰۹ – ۱۷ دی ۱۳۴۶) که با عنوان جهان‌پهلوان تَختی نیز شناخته می‌شود؛ ورزشکار ایرانی رشته کشتی آزاد بود.

وی در بازی‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن توانست پس از امامعلی حبیبی، دومین مدال طلای ورزشکاران ایرانی در بازی‌های المپیک را به دست آورد.

او با کسب این مدال، به همراه دو نشان نقره که در بازی‌های المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و ۱۹۶۰ رم از آن خود کرد، تا اکنون پرافتخارترین کشتی‌گیر ایرانی در المپیک است.

تختی همچنین دو قهرمانی و دو نایب‌قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی کشتی جهان و همچنین نشان طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو را در دوران فعالیت خود به دست آورد.

او در کشتی پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای نیز فعالیت داشت و صاحب بازوبند پهلوانی ایران در سه سال پیاپی بود.

تختی همچنین از چهره‌های محبوب و مشهور فرهنگ عامهٔ ایرانیان است و در فرهنگ ورزشی ایران، بسیاری وی را نماد «پهلوانی» و «جوانمردی» می‌دانند.

پس از رخداد زمین‌لرزهٔ بوئین‌زهرا که ۱۲ هزار کشته و هزاران مجروح در پی داشت، فعالیت‌های او و تنی چند از پهلوانان برای امدادرسانی و کمک به زلزله‌زدگان؛ موجی از شور و وحدت ملی را در ایران برانگیخت و کمک‌های فراوانی برای آسیب‌دیدگان ارسال شد.

او همچنین فعال سیاسی و عضو شورای مرکزی جبههٔ ملی ایران بود.

تختی در ۱۷ دی ۱۳۴۶ درگذشت و جنازهٔ او درحالی‌که خودکشی کرده بود در هتل آتلانتیک تهران پیدا شد اما مسائلی مانند رابطهٔ او با جبههٔ ملی، موجب‌شکل‌گیری شایعهٔ قتل او توسط ساواک شد.