به گزارش سلام نو آنطور که فرادید نوشته است محققان استرالیایی در اقدامی خلاقانه، راهی برای استفاده از تفاله‌های قهوه سوخته در ساخت بتن ارائه داده‌اند. این نوآوری شگفت‌انگیز، نه تنها به تولید بتنی ۳۰ درصد قوی‌تر منجر می‌شود، بلکه گامی مهم در جهت حفظ محیط زیست و منابع طبیعی به شمار می‌رود.
قهوه، یار همیشگی بشر در ساخت و ساز
سالانه ۱۰ میلیارد کیلوگرم ضایعات قهوه در جهان تولید می‌شود که بخش قابل توجهی از آن راهی سطل‌های زباله و محل‌های دفن زباله می‌شود. این موضوع علاوه بر اتلاف منابع، معضلات زیست‌محیطی متعددی را به همراه دارد.
راجیو رویچاد، مهندس دانشگاه RMIT استرالیا، در این خصوص می‌گوید: "دفع زباله‌های آلی چالشی بزرگ برای محیط زیست است. چرا که این مواد در فرآیند تجزیه، گازهای گلخانه‌ای مانند متان و دی‌اکسید کربن منتشر می‌کنند و به تشدید تغییرات آب و هوایی دامن می‌زنند."
از سوی دیگر، رونق صنعت ساخت و ساز در سطح جهانی، تقاضا برای بتن را به طور چشمگیری افزایش داده است. استخراج شن و ماسه، ماده اولیه اصلی بتن، از بستر رودخانه‌ها و سواحل، صدمات جبران‌ناپذیری به محیط زیست وارد می‌کند.
جی لی، مهندس دیگر RMIT، در این باره توضیح می‌دهد: "ذخایر شن و ماسه محدود هستند و استخراج آن از منابع طبیعی، پیامدهای منفی متعددی برای محیط زیست به همراه دارد. با استفاده از رویکرد اقتصاد چرخشی، می‌توانیم ضمن دور نگه داشتن زباله‌های آلی از محل‌های دفن زباله، به حفظ منابع طبیعی مانند شن و ماسه نیز کمک کنیم."
تفاله قهوه، راز بتنی قوی‌تر
محققان RMIT با الهام از این ایده، راهی برای تبدیل تفاله‌های قهوه به ماده‌ای ارزشمند در ساخت و ساز یافته‌اند.
آن‌ها با استفاده از فرآیندی به نام پیرولیز، تفاله‌های قهوه را در دمای بالا و بدون اکسیژن حرارت می‌دهند. این فرآیند، مولکول‌های آلی موجود در قهوه را تجزیه کرده و ماده‌ای متخلخل و غنی از کربن به نام بیوچار ایجاد می‌کند.
بیوچار می‌تواند به طور مؤثری با سیمان ترکیب شده و استحکام بتن را به طور قابل توجهی افزایش دهد. آزمایش‌ها نشان داده است که افزودن بیوچار به مخلوط بتن، مقاومت فشاری آن را تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.
گامی در جهت آینده‌ای پایدار
محققان RMIT در حال حاضر در حال بررسی دوام بلندمدت بتن ساخته شده با بیوچار هستند. آن‌ها همچنین در حال تحقیق برای استفاده از بیوچار در تولید سایر مصالح ساختمانی هستند.
شانون کیل‌مارتین-لینچ، مهندس RMIT، در این باره می‌گوید: "تحقیقات ما در مراحل اولیه است، اما این یافته‌های امیدوارکننده، راهی نوآورانه برای کاهش ضایعات آلی و حفظ منابع طبیعی ارائه می‌دهد."
او در ادامه می‌افزاید: "هدف من از این تحقیق، الهام‌گیری از دیدگاه بومی برای حفاظت از محیط زیست و تضمین چرخه زندگی پایدار برای تمام مواد است. ما باید تلاش کنیم تا از ورود زباله‌ها به محل‌های دفن زباله جلوگیری کرده و اثرات مخرب آن بر محیط زیست را به حداقل برسانیم."
نوآوری محققان RMIT در استفاده از تفاله قهوه برای تولید بتن قوی‌تر، گامی مهم در جهت ساخت و سازی پایدار و حفظ محیط زیست به شمار می‌رود. این دستاورد می‌تواند الهام‌بخش تحقیقات و نوآوری‌های بیشتر در این زمینه باشد.
نظر شما