به گزارش سلام نو، ناصر حجازی متولد ۲۳ آذر ۱۳۲۸ در تهران، فوتبالیست بود.
او فارغ التحصیل لیسانس رشته زبان انگلیسی می باشد، ورزش را با بسکتبال شروع کرد و تا تیم ملی هم پیش رفت تا اینکه با فوتبال اسطوره دروازه بانی ایران و آسیا شد.
پدرش املاک دار و اصالتا تبریزی و مادرش اهل ابهر زنجان و خانه دارد بود.
یک برادر بنام اصغر و سه خواهر بنام اقبال،مهناز، شهناز و ناهید داشت که حالا دوتا از خواهر مقیم کشور انگلستان و آلمان می باشند.
ورزش را با بسکتبال شروع کرد و حتی به جوانان تیم ملی هم دعوت شد تا اینکه در یک بازی فوتبال مدرسه بخاطر مصدومیت دروازه بان بجای او به زمین رفت.
همین بازی سرنوشت او را تغییر داد و تصمیم گرفت فوتبالیست شود.
سال ۱۳۴۳ وقتی ۱۵ ساله بود وارد تیم دسته دومی نادر تهران شد تا اینکه با همین تیم به تیم ملی جوانان و بزرگسالان نیز دعوت شد در نهایت سال ۱۳۴۸ وقتی ۲۰ ساله وارد به تیم تاج رفت.
سال ۱۳۵۴ از تاج بیرون آمد و عضو تیم شهباز شد
او سال ۱۳۵۷ در بحبوحه انقلاب عازم منچستر یونایتد انگلستان شد اما بخاطر عدم رضایت فدراسیون ایران و صادر نشدن ITC کارت مجبور به بازگشت به ایران شد.
در نهایت سال ۱۳۵۹ با تغییر نام تیم تاج به استقلال، به این تیم بازگشت و تا سال ۱۳۶۵ که ۳۷ ساله بود در این تیم حضور داشت.
حجازی بعد از جدایی از استقلال در سال ۱۳۶۵ بعنوان بازیکن سرمربی به تیم محمدان بنگلادش رفت تا اینکه سال ۱۳۶۹ بازی خداحافظی خود را در ۴۱ سالگی در همین تیم انجام داد.
مربیگری را از سال ۱۳۶۱ بعنوان بازیکن مربی در استقلال شروع کرد تا اینکه بصورت جدی در تیم محمدان بنگلادش سرمربیگری را تجربه کرد.
او موفق شد در بازی های آسیایی سال ۱۳۶۷ بین تیم محمدان بنگلادش و پرسپولیس، تیمش را با نتیجه ۲ بر ۱ در مقابل تیم پیروزی ایران در عین ناباوری به پیروزی برساند.
با این پیروزی مردم بنگلادش به خیابان ها ریختند و با حضور شهرداری و وزیر امور خارجه این کشور، حسابی آن روز را در تاریخ بیادماندی کردند.
او تا سال ۱۳۸۵ در ۱۱ تیم بعنوان سرمربی حضور داشت تا اینکه سال ۱۳۸۶ علی فتح‌الله زاده مدیرعامل وقت او را مجدادا سرمربی استقلال تهران کرد.
اما کسب نتایج ضعیف در هفته چهاردم باعث شد فیروز کریمی جایگزین او شد.
آقای حجازی توانست در دوران مربیگری اش بازیکنانی چون رحمانی رضایی، علیرضا اکبرپور، علی اکبر استادی و علی دایی را به فوتبال معرفی کند.
نظر شما