۴۵ سال است بر جمهوری اسلامی ایران فشار آورده و انواع دشمنیها را بر ما اعمال کرده و به اشکال مختلف تحریمها را علیه ما بهکار بستهاند.
با این همه:
- در زمینههایی متعدد، به لطف خدا، ما موفق شدهایم و رتبههایی کسب کردهایم.
- و در زمینههایی نیز آسیب دیده و خسارت دیدهایم.
اکنون اگر به ما پیشنهاد مذاکره برای تعامل دادند، آیا میپذیریم؟
- اگر در مذاکره پیشنهاد دادند که حاضرند انقلاب اسلامی را به عنوان بخشی از تاریخ به رسمیت بشناسند.
- تحریمها را علیه ما بردارند و حتی برای جبران گذشته، به ما کمک کنند تا با سرعت شهرها و استانها و سراسر کشورمان را به گونهای در عمران و ساماندهی مدیریت کنیم که نه تنها در منطقه رتبه اول توسعه را کسب کنیم، که در دنیا بین کشورهای توسعه یافته صاحب نام قلمداد شویم.
- و به ما مشورت دهند تا با استفاده از تجربیات مثبت جهانی، به حکمرانی مطلوب برسیم و شایسته سالاری را به مفهوم واقعی کلمه در همه ارکان کشور مستقر کنیم.
- انحرافات و ضایعات و اشتباهات را اصلاح و جبران کنیم، و نواقص قانونی را برطرف و نظم قانونی را به طور کامل در تمام شئون میهنمان حاکم کنیم.
- مفاسدی را که در جامعه ما رسوخ دادند، مهار و ریشه کن نماییم، دلالیها و واسطهگریهایی که برای دور زدن تحریم بر ما تحمیل کردند و موجب ثروتهای بادآورده برای آن واسطهها و فقر و تبعیض گروههای آسیبپذیر شده، به کلی برطرف و عدالت اجتماعی را به طور کامل مستقرکنیم و مردم را از خستگیهای ناشی از سالها محدودیت و محرومیت تحمیلی برهانیم.
- علم و فناوریهای پیشرفته را کسب و بر مبنای آن آینده خود را ترسیم و با سایر کشورها و جامعه بینالملل همکاری کنیم و مبادلات گسترده اقتصادی و مناسبات مستمر فرهنگی و اجتماعی را که مانع آن شدهبودند، مجددا برقرار کنیم.
- به بهترین بهرهوری دست یابیم و با اصلاح بدآموزیها و رواج اشتغال مولد، شاخص توسعه انسانیمان در صدر قرار دهیم.
- برای پیشرفت بر اقتضای آمایش سرزمینمان عمل کنیم، محیط زیستمان را از تخریب نجات دهیم و بویژه برای رفع آلودگی هوا و استفاده بهینه از منابع آبی، به چاره قطعی برسیم.
- از اسراف انرژی و ریخت و پاش سرمایههای ملی و معدنی و کیفیت ضعیف تولیدات صنعتی و کشاورزی مصون مانیم.
- تمام مساعدت را نشان دهند تا غزه بازسازی و کرانه باختری آباد و دیه شهدا و مجرحان اخیر تأدیه شود، به صورتی که سرزمین فلسطین همچون گل سرسبد خاورمیانه درآید.
در پاسخ چه خواهیم گفت؟ بویژه اگر در مذاکره، متقابلا چند شرط بگذارند:
- اسرائیل را با همین جغرافیای موجودش، به رسمیت بشناسیم و تعرضی به آن نداشته باشیم.
- مناسبات خوب همسایگی با او برقرار کنیم و باهم زندگی مسالمت آمیز داشته باشیم.
- از شعارهای بنیادگرایانه پرهیز نماییم و به فکر محرومان و مستضعفان جهان نباشیم.
- از توسعه صنایع پیشرفته و دفاعی بویژه در زمینههای بازدارنده دست برداریم.
- بر استقرار عفاف و حجاب تأکید نکنیم تا بویژه نسل جوان بتواند آزادانه مشغول چشمچرانی و شهوترانی و میگساری و خماری در دود ودم باشد و دیگر مجال پرداختن به امور آرمانی و انقلابی پیدا نکند.
- با آزادیهای جنسی بویژه همجنسگرایی مخالفت نکنیم و به کودکان از خردسالی آموزش جنسی بدهیم و به استقرار سند ۲۰۳۰ کمک کنیم.
- به تشکیل خانواده و پاک و مطهر نگاهداشتن محیط خانوادگی اهمیت ندهیم.
- از زنده نگهداشتن پیام امام حسین دست برداریم و به ظاهر عزاداریها بسنده کنیم.
- از آرزوی سربازی در سپاه امام زمان و آمادگی برای یاری رساندن به او صرفنظر کنیم و فقط خواستار دیدار روی مبارک او باشیم.
- نسبت به هتک حرمت از مقدسات حساسیت به خرج ندهیم، و بیشتر در فکر ساختمانهای مجلل برای مساجد و حسینیهها باشیم و بر اقامه نماز و برگزاری مراسم نماز جمعه و جماعات اصرار نورزیم.
- برای اصلاح اصل ولایت فقیه در قانون اساسی تدبیری بیندیشیم.
- از ابراز وجود به صورت مسلمان مؤمن و متعهد و جلوهگر ارزشهای معنوی و خواهان استقلال سیاسی و مقابله با استکبار جهانی خودداری نماییم.
- در مورد امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه با تباهی و فسق و فجور و خرافات، تعصب نداشته باشیم.
- در آماده شدن برای پیوستن به گروه ویژه اقدام مالی و خروج از فهرست سیاه آن (FATF) کوشا باشیم تا جریان مبادلات مالی ما مبرا از هر نوع مساعدت به نهضتهای آزادیبخش باشد.
- در فکر محدودیت برای فضای مجازی نباشیم و قانونمندی آن را رها کنیم.
-چه پاسخی خواهیم داشت که شرمنده رسول الله نباشیم؟
منبع: خبرآنلاین
نظر شما