سلام نو - سرویس سیاسی: مسیح علی‌نژاد، روزنامه نگار سابق و مدیر صفحه آزادی‌های یواشکی اخیرا به دیدار مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا رفت. بنا به ادعالی مسیح علی‌نژاد او در ملاقات با وزیر امور خارجه آمریکا خواهان آن شد که ایالات متحده به جای اعمال تحریم هایی که بر زندگی مردم عادی اثر نامطلوب می گذارد، صدا و سیما، سپاه پاسداران و "نهادهای سرکوب گر" حکومت ایران را هدف تحریم های خود قرار بدهد.
به گزارش سلام نو، علی‌نژاد پیش از مهاجرت به آمریکا و گرفتن موضع علنی علیه جمهوری اسلامی ایران مدتی در خبرگزاری ایلنا و چند روزنامه خبرنگار بود. او همچنین در مجلس شورای اسلامی ششم و هفتم خبرنگار پارلمانی بود. او در سال‌های میانه دهه هشتاد پرداخت عیدی ده میلیون ریالی به نمایندگان مجلس را در خبرگزاری ایلنا افشا کرد که جنجال بسیار آفرید و موجب اخراج وی از مجلس و دشنام‌های برخی از نمایندگان مجلس شد.
علی‌نژاد به خاطر مقالات جنجال برانگیز و مصاحبه‌های گاه و بی گاهش در ایران به شهرت رسید و بعد از انتخابات بحث برانگیز سال 1388 از ایران خارج شد و در قالب خبرنگار آزاد شروع به فعالیت کرد و در این میان همکاری‌هایی با شبکه‌هایی مثل منوتو نیز داشت.
مسیح علی‌نژاد در اردیبهشت ۱۳۹۳ شمسی صفحهٔ آزادی یواشکی زنان در ایران را در فیسبوک راه‌اندازی کرد که در آن تصاویر بی حجابی از زنان ایرانی را در نقاط مختلف کشور منتشر می‌کرد و مدعی مبارزه با حجاب اجباری بود. این کمپین هرچند یک میلیون عضو جذب در فیسبوک جذب کرد و باعث شهرت مسیح علی‌نژاد شد ولی به باور کنش‌گران سیاسی و اجتماعی هیچ تاثیر مثبت در راستای آزادی زنان یا تقویت مسئله‌ای تحت عنوان حجاب اختیاری نداشت و فقط باعث شهرت علی‌نژاد شد.
براندازی با صدای بلند
بعد از این شهرت فراگیر علی‌نژاد به مرور وارد روابط جدی سیاسی با مخالفان جمهوری اسلامی شد و به تناسب این منابع مالی قابل توجهی را نیز جلب کرد. در این مدت او علاوه بر راه‌اندازی کمپین‌های جانبی مثل چهارشنبه‌های سفید به برخی چهره‌های اصلاح طلب داخلی همچون محمد خاتمی حمله کرد تا مرزکشی خود را با اصلاح طلبان بیش از پیش اعلام کند.
مسیر او به گونه‌ای پیش رفت که در نهایت به رضا پهلوی و حلقه فرشگرد نزدیک شد و با تمجید از پهلوی خطاب به او می‌گوید:" من به عنوان یک فرد با شما در برابر نظام اسلامی و پدرم که با رژیم شاه مبارزه می کرد متحد می شوم و با آنها مبارزه خواهیم نمود."
دیدار مسیح علی‌نژاد با پمپئو با واکنش شدید کابران ایرانی در فضای مجازی مواجه شد. احسان سلطانی در واکنش به این دیدار نوشت:
"پمپئو همان کسی‌ست که پس از قطعه قطعه کردن خاشقچی در حالی‌که قریب به اتفاق روزنامه‌نگاران دنیا علیه بن‌سلمان متحد شده بودند،سراسیمه به ریاض رفت و در مقابل تمام دوربین‌ها آمر آن قتل فجیع را در آغوش گرفت. حالا حرف زدن از "مذاکره" با این مجسمه وقاحت در مورد نقض حقوق بشر مضحک نیست؟"
عماد بهاور، زندانی سیاسی سابق و از اعضای نهضت آزادی ایران نیز در واکنش به دیدار مسیح علی‌نژاد با وزیر خارجه دونالد ترامپ در توییتر خود نوشت:
"سال ۸۸ که کانال‌های خروج از کشور رو باز گذاشته بودن و فعالان سیاسی و معترضین رو غیرمستقیم به خارج از کشور هدایت می‌کردن، به بازجوها گفتم و امروز هم به شما می‌گم که ترجیح می‌دم در زندان‌های جمهوری اسلامی بپوسم ولی سر در دامن دشمنان ایران و بیگانگان نذارم ... "
به نظر می‌رسد هدف مسیح علی‌نژاد از فعالیت‌ها اخیرش این است که علاوه بر دوباره در چشم قرار گرفتن بتواند جریان مالی‌ای را که برای کمپین‌های خود راه‌اندازی کرده حفظ کند، البته این نیز قابل انکار نیست که مسیح علی‌نژاد احتمالا مایل است جنبه سیاسی فعالیت خود را پررنگ‌تر کند تا از یک چهره مدنی اپوزسیون جمهوری اسلامی ایران به یک چهره سیاسی تغییر ماهیت دهد.
این رویکرد علی‌نژاد هرچند حمایت طیفی از براندازان را با خود به همراه داشته ولی برخی از چهره‌های مخالف نظام که از اصالت و سابقه بیشتری برخوردارند نسبت به چنین رویکرد و افتادن در دامن بیگانه هشدار دادند و تاکید کردند که حاضر نیستند به قیمت همکاری با آمریکا یا عربستان برای براندازی جمهوری اسلامی اقدام کند، مواضعی که نشان می‌دهد چهره‌هایی چون رضا پهلوی و مسیح علی‌نژاد برای دست‌یابی به قدرت و ثروت تمام خط قرمزهای ممکن را زیر پا گذاشته‌اند، کاری که در نهایت ارمغانی جز ناکامی برای آنان نخواهد داشت.
