این رویکرد یادآور سال آخر دولت خاتمی است که بسیاری از اصلاح طلبان از کندروی‌ها خاتمی خسته شده بودند و او را متهم به دوری از مردم می‌کردند. فضای به حدی تند شد که رییس دولت اصلاحات در آذر 1383 گفت:« انشاءالله بعد از من كساني خواهند آمد كه خوب عمل خواهند كرد.»

سلام نو - سرویس سیاسی: ماجرا از طعنه وریا غفوری و علی کریمی به جواد ظریف شروع شد، جایی که این دو بازیکن فوتبال به جواد ظریف گفتند مایی که او از آن سخن گفته با ماِ مردم فرق دارد.

تمام ماجرا از آن جا اوج گرفت که ویدئویی از جواد ظریف پخش شده که ظریف در آن گفته بود ما با افتخار حاضریم هزینه حمایت از فسلطین را بدهیم.

همین یک ویدئو کافی بود تا در این شرایط بد جامعه ایران و عملکرد ضعیف دولت، قهرمان چند وقت گذشته مردم مورد هجوم واقع شود و از او بپرسند که او از طرف کدام ما صحبت می‌کند؟

آخرین ژنرال زیر شدیدترین فشارها

جواد ظریف بی تردید یکی از آخرین ژنرال‌های باقی مانده در کابینه حسن روحانی است که در کنار شیخ الوزار، بیژن زنگنه، هنوز در کنار رییس جمهور ایستاده است.

پیش از این با افزایش اختلاف نظرها در دولت روحانی بخشی از ژنرال‌ها مثل طیب‌نیا در انتهای دولت اول از کابینه کنار کشیدند و برخی نیز مانند مسعود نیلی و آخوندی در نیمه راه کابینه دوم کرسی خود را به دلیل اختلاف نظر با رییس دولت ترک کردند.

با این اوصاف این تنها جواد ظریف و بیژن زنگنه‌اند که شایسته عنوان ژنرال هستند و همچنان عملکرد قابل قبولی دارند و می‌توانند در شرایط بحرانی به ایران کمک کنند و کلید حسن روحانی در قفل‌ها پیش رو بچرخانند.

هر دو این ژنرال‎‌ها نیز شرایط مشابهی دارند و علاوه بر مبارزه با تحریم و دشمن خارجی همزمان باید نگران دشمن داخلی، دلال‌ها و افراطی‌ها هم باشند.

جواد ظریف اما یک فشار متفاوت از بیژن زنگنه را هم متحمل می‌شود و آن فشار گاه و بی گاه افکار عمومی جامعه است که به دلیل اظهار نظرهای مختلفش متوجه‌اش می‌شود.

نوع مسئولیت زنگنه به گونه‌ای است که کم‌تر زیر بار فشار افکار عمومی یا فضای مجازی قرار می‌گیرد ولی در مقابل جواد ظریف با کوچک‌ترین حرفی می‌تواند به حمایت بی‌جا یا عدم حمایت از یک موضوع، مثلا حمایت از فلسطین، متهم شود.

آن‌چنان که در برجام نیز او قهرمان بخشی از جامعه و ضد قهرمان بخشی دیگر بود و بابت قهرمان بودن مدال گرفت و بابت ضدقهرمان بودن ناتوان و بازنده خطاب شد.

بلایی که سر خاتمی آمد سرجواد ظریف می‌آید؟

این روزها در حالی فشار روی جواد ظریف اندک اندک در حال افزایش است که می‌بینیم مجمع تشخیص مصلحت نظام پس از چند ماه معطل نگه داشتن لایحه پالرمو نه جرات رد کردن و نه شهامت موافقت با آن را ندارد و کشور را در بلاتکلیفی نگاه داشته. در حالی که جواد ظریف پس از استراتژی نرمش قهرمانانه رهبری با شجاعت برای شکل دادن به برجام اقدام کرد و تمام هزینه‌های آن را نیز پرداخت و کشور از شرایط بی‌تصمیم نجات داد.

با نگاهی گذرا می‌بینیم پس از خروج آمریکا از برجام نیز این جواد ظریف بود که در خط مقدم مقابله با آمریکا است و سعی کردن هزینه‌های خروج آمریکا از برجام را افزایش دهد. این جواد ظریف بود که همین اینس تکس حداقلی را شکل داد تا اقتصاد ایران راه تنفس حداقلی داشته باشد. این جواد ظریف بود و این جواد ظریف است که همچنان در خط نخست نبرد اقتصادی ایران و غرب ایستاده و تلاش می‌کنند فشارها روی کشور به حداقل برسد و منافذ تنفسی اقتصاد ایران بیش از پیش افزایش یابد.

با این وجود در این روزها علاوه بر اصولگرایان و دلواپسان به نظر می‌رسد حامیان دیروز ظریف که این روزها از دولت روحانی به درستی دلخور هستند نیز پشت وزیر خارجه را خالی کرده‌اند و کم و بیش آماده عبور از او می‌شوند.

رویکرد فعلی جامعه در برابر جواد ظریف یادآور سال آخر دولت خاتمی است که بسیاری از اصلاح طلبان از کندروی‌ها خاتمی خسته شده بودند و او را متهم به دوری از مردم، آرمان‌ها اصلاحات و وعده‌های انتخاباتی‌اش می‌کردند. فضا به حدی تند شد که رییس دولت اصلاحات در آذر 1383 وقتی در دانشگاه تهران و در میان دانشجویان حاضر شد یک از مشهورترین جملات خود را گفت:« انشاءالله بعد از من کسانی خواهند آمد که خوب عمل خواهند کرد.»

به نظر می‌رسد رفتاری این چنینی با جواد ظریف آن هم در شرایط بحرانی کنونی منجر به پشیمانی‌ای بزرگ‌تر از پشیمانی برای خاتمی خواهد شد و ما را با کسانی در سیاست خارجی مواجه خواهد کرد که نتیجه عمل کردن به حرف‌هایشن را تا قبل سال 1392 دیدیدم.

باید دانست جواد ظریف یکی از آخرین برگ برنده‌های حسن روحانی است و تخریب آن به احتمال زیاد اولین و آخرین سد ایران در برابر هجوم دیپلماتیک آمریکا را تخریب می‌کند.

کد خبرنگار: ۱
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

پربازدید

پربحث

اخبار عجیب

آخرین اخبار

لینک‌های مفید

***