اجزای چرخ خیاطی عبارتند از:
ماسوره
قرقره کوچکی است که در بخش زیرین چرخ خیاطی قرار دارد.
ماکو
وسیله ای در ماشین بافندگی می باشد که ماسوره بر روی آن قرار می گیرد، میله ای در چرخ خیاطی که قرقره بر روی آن قرار می گیرد.
پدال
در برخی چرخ خیاطی ها جهت چرخاندن چرخ خیاطی به کمک پا زدن استفاده می شود.
برای اولین بار شخصی به نام چالز - اف - ونستال که در لندن به کارهای مکانیکی مشغول بود، برای دوخت و دوز با وسایل مکانیکی تلاش نمود و در سال ۱۷۵۰ امتیاز ساخت اولین وسیله مکانیکی برای دوزندگی را به نام خود ثبت کرد و این گام اولیه باعث شد چهل سال بعد یعنی در سال ۱۹۷۰ توماس سنت وسیله ای مکانیکی را از چوب بسازد که می توانست کفش و پوتین را بخیه کند.
نکته مهم در این وسیله مکانیکی این بود که اغلب قسمت های چرخ خیاطی مدرن را برداشته است و شاید بتوان گفت که فقط سوزن های به کار رفته در وسیله اختراعی توماس دارای چشم سوزن نبوده است و حتی می توانست بخیه زنجیره ای بزند. در سال ۱۸۱۴ژوزف مدراسپر گر که شغلش خیاطی بود برای اولین بار توانست وسیله‌ای مکانیکی بسازد که درزها را بخیه بزند.
در سال ۱۸۱۸ روژان - را - روج مونتون چرخی ساخت که توانایی برگشت دوزی را نیز داشت.
در سال ۱۸۳۰اختراع بارتلر نی تی مونیر به بازار آمد که این چرخ براساس ضوابط تجاری ساخته شده بود و بالاخره چرخی که می توانست با بازار دست دوزی رقابت کند، در سال ۱۸۶۴توسط شخصی به نام الیاس هو ساخته شد.
در حقیقت چرخ های خیاطی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند نتیجه زحمات ژوزف - ای - گیبز در سال ۱۸۵۶است.
