به گزارش سلام نو، منطقه‌ی Anchorage در آلاسکا، هفته‌ی گذشته زلزله‌ی شدیدی را تجربه کرد که در جریان آن، بخش اعظمی از آسفالت راه‌های مواصلاتی تخریب شده و تکه‌تکه شدند. البته، در مدت چند روز، نیروهای عملیاتی این منطقه توانستند خسارت ایجادشده را تعمیر کرده و ترافیک روان را بار دیگر جاری کنند.
منطقه‌ی انکوریج، جمعیتی حدود ۳۰۰ هزار نفر و مساحتی نزدیک به ۵ هزار کیلومتر مربع دارد. این فضا با جاده‌های متعدد به‌هم متصل می‌شود. وقتی زلزله‌ی ۷ ریشتری در هفته‌ی گذشته اتفاق افتاد، برخی از تصاویر، خبر از نابود شدن و تکه‌تکه شدن آسفالت راه‌ها می‌دادند. در مدت چند روز، این جاده‌های تکه‌تکه‌شده توسط کارگران شبانه‌روزی به راه‌های صاف و هموار تبدیل شدند.
واکنش سریع نیروهای منطقه‌ی انکوریج نشان می‌دهد که چگونه سرمایه‌گذاری صحیح زمانی و پولی روی آماده‌سازی برای بحران، نتیجه خواهد داد. حتی در مواقعی این‌چنینی که پیش‌بینی بحران غیرممکن است؛ آمادگی اولیه، بسیاری از خسارت‌ها را جبران خواهد کرد.
شانون مک‌کارتی، سخنگوی سازمان حمل‌ونقل و تجهیزات عمومی آلاسکا می‌گوید که این منطقه بیش از همه‌ی مناطق کشور، دچار زلزله می‌شود؛ به‌همین دلیل، مقامات آلاسکا، آمادگی برای این بلایای طبیعی را در اولویت فعالیت‌های خود قرار می‌دهند. شدیدترین زمین‌لرزه‌ی آلاسکا، در سال ۱۹۶۴ در همین منطقه‌ی انکوریج اتفاق افتاد. بر اثر این زلزله، سونامی ویرانگری اتفاق افتاد و در نتیجه‌ی آن، خانه‌ها و جاده‌های زیادی از بین رفتند. این رخداد، دلیل و منبع الهام تلاش‌های جدی بعدی برای مقابله با زمین‌لرزه شد.
پس از زلزله‌ی ویران‌کننده‌ی سال ۱۹۶۴ در منطقه‌ی انکوریج، سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی آمادگی در برابر زلزله و ساخت خانه‌های مقاوم اجرا شد. جدیت این سیاست‌ها و دستورالعمل‌ها بیش از بسیاری از مناطق زلزله‌خیز جهان محسوب می‌شود.
بزرگداشت پنجاهمین سال زلزله‌ی سال ۱۹۶۴، چهار سال پیش برگزار شد و مقامات از این فرصت استفاده کردند تا سیاست‌های خود را برای مقابله با زلزله به‌روزرسانی کنند. طرح‌های آمادگی، تجهیزات و آمادگی کلی در برابر بلایای طبیعی، در آن سال به‌روزرسانی شدند. مک‌کارتی اعتقاد دارد برنامه‌ریزی‌های آن سال، کمک زیادی به آماده کردن مردم و مسئولان کرده است.
در ۶ ماه گذشته، بهبودهای جزئی دیگری در جهت آماده‌سازی گروه‌ها برای حوادث احتمالی انجام شد. در ماه مارس سال جاری میلادی، یک کامیون با پل اصلی انکوریج برخورد کرد و جادهی اصلی برای چند روز مسدود شد. در اثر این حادثه، مقامات سازمان حمل‌ونقل آلاسکا، برنامه‌های مقابله با بحران خود را به‌روزرسانی و بهینه‌سازی کردند.
آماده‌سازی مقامات و مردم آلاسکا برای مقابله با بحران، باعث شد که پس از فروکش کردن اولین نشانه‌های زلزله‌ی اولیه در هفته‌ی گذشته، اقدامات برای بازسازی شروع شود. بازرسان متخصص پل در آلاسکا از پایتخت این کشور به‌سمت محل حادثه رفتند. گروه کارشناسان حدود نیمه‌شب به محل حادثه رسیدند. آن‌ها ۲۴۳ پلی را که از زمین‌لرزه آسیب دیده بودند، بررسی کردند. پس از بررسی‌های اولیه، تمامی نیروهای دولتی و پیمانکاران منطقه دست به‌کار شدند تا مأموریت دشوار بازسازی را در روزهای سرد آلاسکا انجام دهند.
مأموران و کارگران مدیریت بحران در روزهای پس از زمین‌لرزه به‌صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته کار کردند. آن‌ها ابتدا آسفالت خردشده را جمع‌آوری کردند تا بعدا دوباره از آن استفاده کنند. در مرحله‌ی بعدی، تجهیزات سنگین وارد عمل شدند تا رسوبات رانش‌کرده و غرق شده در اثر لرزش زمین را جمع‌آوری کنند. پس از آن، مواد جدید به‌صورت متراکم در زیرساخت جاده‌ها پیاده‌سازی شدند؛ روی آن‌ها تخته‌سنگ‌های بزرگ، در لایه‌ی بعدی شن و ماسه و سنگ‌ریزه و درنهایت، آسفالت جدید قرار داده شد.
کارخانه‌های تولید آسفالت در آلاسکا، به‌خاطر شروع فصل زمستان تعطیل بودند. از طرفی، آسفالت ضخیم و پر از قیر، باید پیش از استفاده‌ی مجدد به‌عنوان آسفالت، حرارت ببیند. در این فصل از سال نیز دمای آلاسکا بسیار پایین و سرمای شدیدی حکم‌فرما است. درنتیجه، آسفالت یخ‌زده به یک هفته یا بیشتر زمان نیاز دارد تا به‌صورت ماده‌ای روان و مناسب اجرا در جاده، تبدیل شود.
بلافاصله پس از پایان زمین‌لرزه، صاحبان کارخانه‌های تولید آسفالت، تجهیزات خود را روشن کردند. اقدام آن‌ها تأثیر بسیار مثبتی در پیشبرد بازسازی‌ها داشت و بلافاصله پس از انجام کارهای اولیه‌ی رانش‌های زمین، آسفالت برای پیاده‌سازی آماده شد.
طبق صحبت‌های مک‌کارتی، در بازسازی جاده‌ها پس از زلزله‌ی هفته‌ی گذشته، برای اولین‌بار اجرای آسفالت‌کاری و خط‌کشی آن در زمستان انجام شد. در زمان اجرای پروژه، برف به‌سمت جاده حرکت می‌کرد اما آسفالت گرم، فرصت کافی را داشت تا برای خط‌کشی‌های اولیه‌ی راهدارها، تمیز بماند.
خط‌کشی جاده‌ها پس از بازسازی بااستفاده از رنگ‌های معمول مورد استفاده در آلاسکا امکان‌پذیر نبود؛ این رنگ‌ها ترکیبی از اپوکسی و ذرات شیشه هستند که از لیز خوردن خودروها جلوگیری می‌کنند. رنگ مخصوص آلاسکا به‌گونه‌ای طراحی شده است که دربرابر آب‌وهوای ضمخت منطقه مقاوم باشد. به‌هرحال برخلاف آسفالت، برای اجرای خط‌کشی و رنگ‌آمیزی باید تا تابستان منتظر ماند تا وضعیت آب‌وهوا مناسب‌تر شود.
آماده کردن آسفالت جدید در سرمای شدید منطقه، چالش اصلی بود
مأموران راهداری و جاده‌سازی آلاسکا در جریان بازسازی راه‌ها، روزهای دشواری را سپری کردند. برخی از این روزها همراه‌با بارش شدید برف و باد تا سرعت حدود ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت بود. علاوه‌بر آب‌وهوا، وضعیت زمین و پس‌لرزه‌ها نیز مانع از عملکرد مناسب نیروها می‌شد. پس‌لرزه‌ها علاوه‌بر ایجاد حالت‌های دریازدگی و تهوع در بسیاری از مردم منطقه، جاده‌های بازسازی‌شده را نیز تاحدودی تخریب می‌کردند. در اثر این لرزش‌ها، برخی اوقات ترک‌های جدیدی در آسفالت ایجاد می‌شد یا زمین زیرساختی آن رانش می‌کرد؛ درنتیجه، فرایند بازسازی باید مجددا انجام می‌شد.
زمین‌لرزه‌ی بزرگ آلاسکا در صبح جمعه و ساعت ۸:۲۹ به وقت محلی رخ داد. تا چهارشنبه‌ی هفته‌ی بعد، تمامی ۸ جادهی اصلی این منطقه بازسازی شدند. این جاده‌ها، خسارت‌های سنگینی را متحمل شده و مسدود شده بودند. البته، هنوز چندین جاده نیاز به بازسازی دارند. یکی از مشکلات اصلی مأموران در جریان بازسازی، مردمی هستند که برای گرفتن عکس‌های سلفی و تفریح، به محل حادثه می‌روند.
موقعیت‌ها و رخدادهای مشابه حادثه‌ی آلاسکا، در مناطق دیگر جهان نیز احتمال وقوع دارند؛ خصوصا احتمال خطرهای مشابه در مکان‌هایی که شبکه‌ای از جاده‌ها در یک منطقه متمرکز می‌شوند، بیشتر خواهد بود. به‌عنوان نمونه‌ای از این شرایط، می‌توان ژاپنی‌ها را مثال زد که در عرض یک هفته، گودال ایجادشده در یک تقاطع را بازسازی کردند. کالیفرنیا در آمریکا نیز محل وقوع حوادث شدید مشابه بود که با برنامه‌های مقابله با بحران، آن‌ها را سریعا برطرف کرد.
برنامه‌های مدیریت بحران و بازسازی جاده‌ها در منطقه‌ی آسیب‌دیده‌ی آلاسکا، تحسین‌برانگیز و قابل‌توجه بود. البته، این بازسازی‌ها موقتی محسوب می‌شوند و تنها تا تابستان، رفت‌وآمد را در جاده‌های مذکور، ممکن می‌سازند. با بهتر شدن اوضاع آب‌وهوا، مأموران برای بازسازی نهایی جاده‌ها بازخواهند گشت.
بازسازی انجام‌شده، موقتی است و عملیات اصلی در تابستان انجام می‌شود
جاده‌ها بخش‌های مهمی از جوامع انسانی هستند. البته، راه‌های مواصلاتی در آلاسکا، نقشی مهم‌تر از بسیاری از نقاط جهان دارند. در آلاسکا، شهرها در وسط مناطق وحشی طبیعی شکل گرفته‌اند و برخی از آن‌ها، تنها یک راه برای ورود و یک راه برای خروج دارند. منطقه‌ی انکوریج یکی از این شهرها محسوب می‌شود که تنها یک جاده به سمت شمال و یک جاده به سمت جنوب دارد. درنتیجه، درصورت مسدود شدن راه‌ها، بحران‌های جدی‌تری برای ساکنان آن پیش می‌آید.
جریان بازسازی راه‌ها در انکوریج، نمادی از بازسازی و مدیریت بحران در دیگر بخش‌های شهر بود. خطوط ارتباطی و تأمین مواد اولیه بدون مشکل به کار خود ادامه دادند، زیرساخت‌های خدمات رفاهی به‌خوبی بازسازی شدند و خسارت، بسیار پایین بود. از همه مهم‌تر، تلفات جانی بر اثر زلزله وجود نداشت.
خسارت حداقلی و بازسازی‌های مناسب پس از بلایای طبیعی، علاوه‌بر مفیدبودن برای محل حادثه، دیگر مناطق در معرض این خطرها را نیز امیدوار می‌کند. مناطقی که در معرض بلایای طبیعی مانند گردباد، آتش‌سوزی، سیل، بالا آمدن آب دریا یا زلزله هستند، با مشاهده‌ی نتایج آماده‌سازی پیش از بحران، به مقابله با خطرات امیدوارتر می‌شوند.
شهرداد انکوریح، ایثان برکویتز درمصاحبه‌ی خبری پیرامون بحران پیش‌آمده و اتفاقات پس از آن گفت:در بحران‌ها، شخصیت ما بیش از اتفاقاتی که برایمان رخ داده است، اهمیت پیدا می‌کند. مردم در این حادثه با هم متحد شدند و ما نیز از برنامه‌های قبلی خود پیروی کردیم. ما مراقب یکدیگر بودیم. وقتی مردم کشور و کل جهان به این حرکت نگاه می‌کنند، با خود خواهند گفت: ما هم می‌خواهیم مانند اهالی انکوریج عمل کنیم؛ آن‌ها کار درست را انجام دادند./دیجیتو
