سلام نو-سرویس گردشگری: همه ساله با آغاز فصل سرما کاکایی ها این پرندگان مهاجر، با سفر به شمال کشور رودخانه چشمه کیله تنکابن در غرب مازندران را برای زیستگاه خود انتخاب می کنند و این فرصت می تواند زمینه ساز توسعه صنعت گردشگری در قالب پرنده نگری در منطقه باشد.
شهرستان تنکابُن (با نام قدیم شهسوار) یکی از شهرستان‌های استان مازندران در شمال ایران است که در غرب این استان و شرق شهرستان رامسر واقع است. باغهای پرتقال فراوانی در این شهرستان وجود دارد. مرکز این شهرستان شهر تنکابن است.
تنکابن جاذبه های توریستی بسیاری در دل خود جای داده است که پل چشمه کیله یکی از آنها است. پل چشمه کیله پلی قدیمی بوده که پروسه ی ساخت آن در سال ۱۳۰۹ شمسی با طراحی مهندسین کشورهای روسیه و آلمان شروع و تا سال ۱۳۱۱ هجری شمسی به اتمام رسید.
قدمت پل تاریخی چشمه کیله تنکابن به دوران پهلوی اول باز می گردد و به عنوان یکی از زیباترین پل های تاریخی ایران و نمادی از شهرستان تنکابن می باشد. این پل قدیمی در تاریخ ۲۵ اسفند ماه از سال ۱۳۷۹ خورشیدی در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
مرغ دریایی تنکابن از چه گونه‌ای است؟
کاکایی خزری پرنده ای است دریایی و نسبتا بزرگ که بالهای دراز و پاهای پرده‌داری به رنگ زرد روشن دارد. این پرنده شباهت و قرابت نزدیکی با کاکائی نقره ای دارد و مانند آن و به وسیله سر وگردن سفید و سطح پشتی خاکستری رنگش، شناخته می شود.
گردن، سینه، سطح شکمی و دمش سفید رنگ و روی بالها و سطح پشت آن خاکستری پر رنگ است. سرش بزرگ، پیشانیش برجسته و شیب دار و چشمان زردش حلقه چشمی قرمز رنگی دارد.
منقاری بلند و باریک به رنگ زرد دارد که نوک تیزش به طرف پایین منحنی است و زیر آن لکه قرمز رنگی دیده می شود. نوک شاه پرهای اولیه بالهایش سیاه و لکه سفیدی در ابتدای هر کدام از پرها دیده می شود البته بیرونی ترین شاه پر اولیه هرکدام از بالها لکه سفید درازی دارد که در وضعیت پرواز به خوبی نمایان است.
اگرچه کاکائی دریای خزر شباهت های زیادی با کاکائی نقره ای دارد ولی پاها، بالها و گردنش کمی بلندتر از آن، چشمانش کوچکتر و اغلب تیره تر، و همچنین اختلاف در رنگ پاها از صورتی روشن به زرد روشن و رنگ خاکستری سطح پشتی و بالهایش تیره تراز رنگ خاکستری سطح پشتی و بالهای کاکائی نقره به نظر می رسد.
زیستگاه این پرنده در جزایر شنی و صخره ای، سواحل رودخانه ای و مناطق پوشیده از بوته های گیاهی یافت می شوند و یا در حوزه فعالیت های انسانی در اسکله ها، بنادر و دنبال عرشه کشتی ها دیده می شوند.
آنها به طور معمول بر روی زمین های مسطح و کم ارتفاع و نزدیک آب لانه سازی می کنند و به صورت گروهی مهاجرت می نمایند.
کاکایی خزری عموما ماهی خوار هستند ولی بسته به شرایط زیستی از رژیم های غذائی متنوعی استفاده می کنند. آنها گاهی به دنبال قایق های ماهیگیری برای گرفتن بقایای دور ریز امعا و احشای ماهیهای صید شده می باشند و گاهی درحوالی مناطقی که در آن فعالیتهای انسانی وجود دارد به دنبال تغذیه از پس ماندها دیده می شوند و در طول فصل زاد و ولد با شکار جوندگان و پرندگان کوچک غذای خود را تأمین می کنند.
پل چشمه کیله را بیشتر بشناسید
یکی از سیاستهای سازمان میراث فرهنگی ایران به منظور حفاظت از آثار تاریخی، ثبت این آثار در فهرست آثار ملّی بوده و این سیاست ریشه در قانونی در ارتباط با حفظ آثار ملّی دارد که بر اساس مادّه دوّم این قانون، دولت مکلف است از کلیه آثار ملّی ایران که دارای حیثیت تاریخی ، علمی یا صنعتی خاصی می باشند فهرستی ایجاد کند و آثار مکشوفه بعدی را نیز به آن اضافه نماید.
بر اساس قانون ثبت آثار ملّی ۱۳۵۲تعداد زیادی از ابنیه با ارزش کشور در این فهرست قرار گرفت که در برخی موارد دولت اقدام به خریداری این آثار نموده و در بسیاری از موارد نیز با حفظ مالکیت شخصی، در زمینه حفظ اثر با مالک همکاری نموده است.
ثبت آثار و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملّی یکی از حرکتهای جدی و مؤثر در حفظ و حراست تپه ها و ابنیه تاریخی به شمار می رود و از آنجا که بناهای ثبت شده در فهرست آثار ملّی متعلق به همه انسانها بوده، حفظ و نگهداری آنها می تواند تأثیر به سزایی در حفظ تاریخ و همچنین توسعه شهرها داشته باشد .
پل چشمه کیله تنکابن واقع در مرکز این شهر یکی از این آثار تاریخی است که در ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۳۲۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این پل که بر روی رودخانه دائمی چشمه کیله در فاصله ۱ کیلومتری از دریا قرار دارد در سال ۱۳۰۹ توسط مهندسین آلمانی و روسی شرکت اشکودا طراحی و توسط معماران ایرانی به اجرا درآمد و ساخت آن در سال ۱۳۱۱ به پایان رسید.
نظر شما