به گزارش سلام نو آنطور که ایسنا نوشته است استرالیا، سرزمین عجایب جانوری، همواره ما را با شگفتی‌های جدیدی روبرو می‌کند. این بار، نوبت به کشف سه گونه جدید از کانگوروهای غول‌پیکر متعلق به ۴۰ هزار سال پیش رسیده است. این موجودات عظیم‌الجثه که تاکنون ناشناخته و منقرض شده بودند، دریچه‌ای نو به دنیای شگفت‌انگیز کانگوروهای باستانی می‌گشایند.
غول‌هایی در سرزمین کانگوروها
بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹، دیرینه‌شناسان در حفاری‌های خود در استرالیا با اسکلت‌های متعددی از کانگوروهای باستانی روبرو شدند. بررسی دقیق این بقایا، منجر به شناسایی سه گونه جدید از این موجودات عظیم‌الجثه شد که تاکنون نامی از آنها در تاریخ برده نشده بود.
یکی از این غول‌های پرشگر، "پروتمنودون ویاتور" نام دارد. این کانگورو با وزن ۱۷۰ کیلوگرم، تقریباً دو برابر سنگین‌تر از بزرگترین گونه زنده کانگورو (کانگوروی قرمز با وزن ۹۰ کیلوگرم) بوده است. دو گونه دیگر نیز به نام‌های "مامکورا" و "داوسونای" به خانواده پروتمنودون تعلق دارند.
رازهای زندگی و رفتار کانگوروهای باستانی
دکتر آیزاک کر، نویسنده اصلی این مطالعه و دیرینه‌شناس دانشگاه فلیندرز، می‌گوید: "مشاهده کانگوروهای زنده امروزی که موجوداتی شگفت‌انگیز هستند، تصور اینکه این کانگوروهای غول‌پیکر باستانی چه رفتاری داشته‌اند، هیجان‌انگیز است."
مطالعات نشان می‌دهد که پروتمنودون ویاتور در همان مناطقی از استرالیای مرکزی زندگی می‌کرده که امروزه زیستگاه کانگوروی قرمز است. این کانگوروی غول‌پیکر با اندام‌های بلند و قدرتمند، می‌توانسته مسافت‌های طولانی را با سرعت بالا بپرد.
اما در مقابل، مامکورا فاقد چنین توانایی و کارایی بوده است. استخوان‌های ضخیم و سنگین این کانگورو نشان می‌دهد که احتمالاً مانند خرگوش کانگورویی امروزی حرکت می‌کرده و به ندرت می‌پریده است.
گونه سوم، داوسونای، نام خود را از لیندال داوسون، دیرینه‌شناس مشهور استرالیایی، گرفته است. اعضای این گونه می‌توانستند سریع‌تر و بهتر از مامکورا بپرند، اما نه به چابکی ویاتور. آنها شبیه والابی‌های مردابی امروزی بوده‌اند که در سواحل شرقی استرالیا زندگی می‌کرده‌اند.
پازلی که هنوز کامل نشده است
شناسایی گونه‌های پروتمنودون به مانند حل کردن یک پازل پیچیده است. دیرینه‌شناسان به طور مکرر با فسیل‌های مجزا از این کانگوروها در سراسر استرالیا مواجه می‌شوند، اما به ندرت می‌توانند یک اسکلت کامل را پیدا کنند. این موضوع مقایسه فسیل‌ها و شناسایی گونه‌های جدید را دشوار می‌کند.
در مطالعه اخیر، پژوهشگران مجبور بودند از ۱۴ موزه در چهار کشور بازدید کنند و پنج سال را صرف بررسی فسیل‌ها، عکس‌ها و سایر شواهد در مکان‌های مختلف کنند. دکتر کر می‌گوید: "ما از بیش از ۸۰۰ نمونه جمع‌آوری شده از سراسر استرالیا و گینه نو عکسبرداری و اسکن سه‌بعدی کردیم، آنها را اندازه‌گیری، مقایسه و توصیف کردیم."
با وجود تلاش‌های گسترده، پژوهشگران معتقدند که هنوز اطلاعات کاملی از این کانگوروهای غول‌پیکر در دست نیست و نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه وجود دارد. دکتر کر امیدوار است که با انجام تحقیقات بیشتر، بتوان به درک عمیق‌تر از زندگی و رفتار این موجودات شگفت‌انگیز دست یافت.
این مطالعه در مجله Megataxa منتشر شده است.
نظر شما