سلام نو ـ سرویس گردشگری: رود آستارا رود مرزی کوچکی است که در مرز میان ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده است. این رود در بخش ایران شامل سه شاخه فرعی است که دو شاخه آن از ارتفاعات حیران و یک شاخه دیگر آن از ارتفاعات جنگلی بهارستان جریان می‌یابند. کناره‌های این رودخانه از درختان انبوه و بیشه‌زارها پوشیده شده است و جلوه‌ای زیبا دارد.
آشنایی با رود آستارا چای
شهر آستارا در مرز بین ایران و جمهوری آذربایجان دارای جاذبه‌های طبیعی زیبا و بکر نظیر کوه اسپیناس، جنگل های سرسبز، ساحل صدف، رودخانه‌های کوچک و بزرگی همچون رودخانه آستارچای است. این شهر به دلیل موقعیت عالی و آب‌وهوای مطلوبش هر ساله گردشگران بسیاری را که برای بازدید از جاهای دیدنی آستارا راهی این شهر می‌شوند را میزبانی می‌کند.
آستاراچای رودخانه مرزی کوچکی است که شهر آستارا در ایران را از شهر آستارا در جمهوری آذربایجان جدا می‌کند. این رودخانه که از ارتفاعات گردنه حیران و دامنه قله شیندان و ارتفاعات آق مسجد سرچشمه می‌گیرد و بین ایران و جمهوری آذربایجان مرز طبیعی را تشکیل داده است.
بزرگترین شاخه رودخانه آستاراچای با ۶۰ درصد دبی لحظه‌ای از طرف ایران وارد و بر رودخانه دیپری که در حوزه روستاهای گیلده و آقچای قرار دارد، می‌ریزد. این رود در بخش ایران شامل سه شاخه فرعی است که دو شاخه آن از ارتفاعات حیران و یک شاخه دیگر آن از ارتفاعات جنگلی بهارستان جریان می‌یابند.
کناره‌های این رودخانه از درختان انبوه و بیشه‌زارها پوشیده که جلوه‌ای بسیار زیبا و دیدنی دارد و با منظره حیرت‌انگیز و خارق‌العاده‌ای شما را به وجد می‌آورد. یادآور می‌شویم که در رودخانه آستارا چای، همه ساله مقدار چشم‌گیری ماهی سفید، سیاکولی، ماهی آزاد، سس ماهی، انواع ماهیان فلسدار توسط صیادان سنتی با ماشک صید می‌گردد.
طول ۲۰ کیلومتری سنگلاخی کف رودخانه آستار چای در شهر آستارا سبب شده تا ماهیان مولدی را که وارد رودخانه می‌شوند، فضای مناسبی را برای تخم‌ریزی داشته باشند و اتباع ایرانی و آذری می‌توانند فقط در سه کیلومتری از این رودخانه که کف شنی دارد و مناسب برای تخم‌ریزی نیست، صید کنند.
در تابستان از آب رودخانه آستارچای برای مصارف و آبیاری مزارع کشاورزی استفاده می‌شود، چرا که مسیر این رود از کنار آبادی‌های مرزی گذشته و دو شهر آستارای شمالی و جنوبی را از هم جدا می‌سازد و به دریا می‌ریزد.
رود زیبای آستارا چای
نام رودخانه برگرفته از نام شهر آستارا است که به زبان آذری به آن «آستاراچای»، یعنی رودخانۀ آستارا می گویند. این رود زیبا که از جاذبه های گردشگری آستارا می باشد، در ایران شامل سه شاخه فرعی است که دو شاخه آن از ارتفاعات حیران و یک شاخه دیگر آن از ارتفاعات جنگلی بهارستان جریان می‌یابند. کناره‌های این رودخانه زیبا از درختان سرسبز و بیشه‌زارها پوشیده شده است و دارای منظره حیرت‌انگیز و خارق‌العاده‌ای است.
اهمیت این رودخانه به دلیل مرزی بودن آن است.این رودخانه حوضۀ آبریز مستقلی است که آب آن مستقیماً به دریای کاسپین می ریزد. آبادی های ونه بین، حاج امیر، حیران، دگرمان، سیج، گیلاده، آق چای، بهارستان، دمیر اوغلی کش، صیادلر خان بلاغی، کشفی، بی بی یانلو، قلعه، باغچه سرا، خشکه دهنه، جلال آباد و شهر آستارا در حاشیۀ جنوبی این رودخانه قرار دارند.
آستاراچای از کوه های خان بلاغی و آسبیناس سرچشمه می گیرد و از سرشاخه های مهم آن می توان از رودخانه های «حیران چای»، «سیج چای»، «آق چای»، «بهارستان چای» و «دمرولی کش چای» نام برد.
رودخانه در کوهستان مسیری با جهت شمال شرقی را طی می کند و پس از ورود به جلگه با کمی تغییر جهت با سمت شرقی به دریای کاسپین می ریزد. در طول مسیر این رود به سمت دریا، چند پیچان رود در آن شکل گرفته است. آستاراچای دارای جریانی دائمی است و در دورۀ پر آبی یکی در بهار و دیگری در پاییز دارد و رژیم آن برفی- بارانی است.
رژیم ماهانۀ رودخانه تابع بارش های باران است که از شهریور ماه در منطقه شدت می گیرد. آبدهی بیشینۀ این رودخانه در آبان ماه برابر با ۳/۸ متر مکعب در ثانیه و کمینۀ آبدهی آن در ماه تیر برابر با ۸/۰ متر مکعب در ثانیه و میانگین سالیانه آن، ۴ متر مکعب بر ثانیه است.
ایستگاه های آب شناختی برجک ۸ و بهارستان و ایستگاه های باران سنجی بهارستان و حیران (به ترتیب با میانگین بارش سالانۀ ۱۲۹۴ و ۸۰۰ میلی متر) در این حوضه قرار دارند.
در این رودخانه، همه ساله مقدار چشم‌گیری ماهی سفید، سیاکولی، ماهی آزاد، سس ماهی، انواع ماهیان فلسدار توسط صیادان سنتی با ماشک صید می‌گردد. در تابستان از آب آن برای مصارف و آبیاری مزارع کشاورزی استفاده می‌شود. مسیر آن از کنار آبادی‌های مرزی گذشته و دو شهرآستارای شمالی و جنوبی را از هم جدا ساخته و به دریا می‌ریزد. پل معروف مرزی بر روی همین رودخانه احداث گشته‌است.
نظر شما