به گزارش سلام نو، این بنا در اطراف خود مناره ها، کبوتر خانه، قبرستان قرار دارد و افراد و اشخاص با نفوذ افغانستان در آن جا به خاک سپرده شده اند. مسلمانان افغانستان صفت سخاوت را برای حضرت علی (ع) بسیار برازنده می دانند و از امام اول شیعیان با نام «سخی» یاد می کنند.
زیارتگاه معروف که به اعتقاد گروهی مزار منسوب به حضرت علی (ع) است، زیارتگاهی مجلل و باشکوه با دو گنبد فیروزه ای در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ است. در یک روایت گفته شده جسد پاک حضرت علی (ع) را بر شتری تا محل امروزی مزار شریف آورده اند و امام حسن و امام حسین پیکر مطهر ایشان را در این محل دفن کرده اند.
روایت دیگری می گوید در زمان منصور دوانیقی، محبان امیر المومنین (ع) به خاطر نگرانی از وجود خوارج پیکر امام را از قبر بیرون آورده و از نجف دور کردند. در این روایت که عالمان افغانستانی زیادی به آن معتقدند ابومسلم خراسانی پیکر را به بلخ آورده و محل قبر را پنهان می کند. این پنهان کردن تا قرن نهم ادامه پیدا می کند تا اینکه چند درویش به طور هم زمان خواب می بینند که امام علی (ع) در آن محل مدفون است. عبد الرحمن جامی و دیگر بزرگان نیز حرف درویشان را می پسندند و مقبره آن حضرت را بنا می کنند. قدمگاه های متعددی نیز در مسیر حرکت تابوت مطهر از نجف به بلخ در خراسان بزرگ موجود است، مانند قدم گاه شاه ولایت مآب و زیارت سخی جان و شاه مردان جان و ... در مرو، بخارا و کابل.
روایت سومی که در این باره ذکر شده است به نظر درست تر می آید. گفته شده قبر را که روی آن به خط کوفی حکاکی شده است: «هذا قبر علی بن ابی طالب»، محل دفن شریفی از علویان به نام ابو الحسن علی بن ابی طالب بن عبیدالله است که نسبش به عبیدالله اعرج فرزند حسین اصغر از پسران امام زین العابدین (ع) می رسد . او هم نام و هم کنیه و هم نام جدش امیرالمومنین علی (ع) بوده است.
به باور شیعیان جهان نجف اشرف محل دفن حضرت علی است. با این حال روضه شریف تبدیل به مکانی برای ارادتمندان امام اول شیعیان شده و در این بین تفاوای بین شیعه وسنی وجود ندارد.
