سلام نو – سرویس اجتماعی: به هر کتابخانه بزرگی که سر بزنید گروهی را می‌بینید که انگلیسی، آلمانی یا فرانسه می‌خوانند و قصد دارند در یک پروسه یکی دو ساله به آمریکا، آلمان، اتریش، فرانسه و دیگر نقاط جهان مهاجرت کنند.
مهاجرت اگر تا تا دیروز دغدغه قشر مرفه و دانشجویان نخبه بود امروز به دغدغه هر کسی که اندک توانی برای خروج از کشور دارد تبدیل شده است. کسانی که شما حتی احتمال قبول شدن در کنکور را برایشان متصور نبودید حالا در حال پرکردن فرم‌های مختلف برای مقصدهای متفاوت هستند، مقصدهایی بی‌ربط که نشان می‌دهد رفتن برای خیلی‌ها از کجا رفتن مهم‌تر است.
بحران پشت بحران و تشدید بی‌اعتمادی
موج مهاجرت در ایران برای یک ماه و دو ماه اخیر و امروز و دیروز نیست و از سال گذشته اوج گرفت، درست مدتی پیش از اعلام خروج آمریکا از برجام بود که موج گسترده مهاجرت در کشور قابل رصد بود. صف بلند بالای ایرانی‌ها برای رفتن به استرالیا، آلمان، اتریش، نیوزیلند و البته باز هم مثل همیشه آمریکا تشکیل شده بود و با اعلام خروج ترامپ از برجام بلندتر هم شد.
شدت خروج مردم از کشور به گونه‌ای است که انگار در حال جنگ هستیم و هر لحظه خطر کشته شدن و نابودی سرمایه می‌رود و مردم دنبال نجات جان و دارایی خود هستند.
علی اصغر مهاجری، جامعه شناس، در این باره گفته:« وقتی جامعه ازنظر روانی آسیب ببیند هر اتفاقی می‌تواند آثار مخرب چند برابر به بار بیاورد. در مسئله ارز ما شاهد هستیم که مردم به مسئولان اعتمادی نشان نمی‌دهند.»
سال‌هاست که جامعه ایران از نظر روانی آسیب میبیند و فرصت فراغت و بازسازی ندارد. اگر پس از انقلاب و جنگ جامعه تا اواسط دهه 80 فرصت تنفس و بازسازی نسبی داشت پس از وقایع سال 88 این فرصت را نداشته است. بحران‌های داخلی، فشارهای خارجی و حوادث و بلایای طبیعی و غیرطبیعی مردم را تحت بیشترین فشار ممکن گذاشته و عملا هر بحران با اثری چندین برابر مخرب‌تر از بحران پیشین ایجاد شده.
حالا پس از یک دهه فشار به نظر می‌رسد ایرانیان که گمان می‌کنند صدای اعتراضشان به این شیوه زندگی دائما مشوش شنیده نمی‌شود تصمیم گرفته‌اند شیوه خاموش اعتراض یعنی مهاجرت را انتخاب کنند.
این امید است که می‌رود
در شهریور ۱۳۹۱ محسن کرمی معاون امور اسناد هویتی سازمان ثبت احوال کشور در گفتگو با خبرگزاری مهر گفت: بیشترین تعداد مهاجرین ایرانی با یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر جمعیت مربوط به کشور آمریکاست و بعد از آن امارات متحده عربی قرار دارد که ۸۰۰ هزار ایرانی را دارد. انگلیس و کانادا با ۴۱۰ هزار، آلمان با ۲۱۰ هزار، فرانسه با ۱۵۵ هزار و سوئد با ۱۱۰ هزار ایرانی بیشترین کشورهایی هستند که ایرانیان در آن جا حضور دارند.
در مقابل این امار امروز آمارهای چند ده میلیون نفری از مهاجران ایران در سرتاسر دنیا منتشر می‌شود مهاجرانی که در کانادا، آمریکا و آلمان جمعیتی قابل توجه و اثر گذار دارند و دیگر الزاما قشر نخبه نیستند بلکه قشر متوسط، کارگر آماده به کار و پناهنده‌ها سیاسی، دینی و ... هستند.
نگاهی به وضعیت کشور نشان می‌دهد دلیل اصلی مهاجرت در دهه‌های اخیر بیش از آن که سیاسی و اجتماعی باشد اقتصادی است و حاصل ناامیدی کامل از بهبود شرایط معیشت و زندگی در ایران است.
به نظر می‌رسد اگر تلاشی جدی برای تغییر در این وضعیت صورت نگیر باید منتظر از دست رفتن سرمایه‌های کشور با شدت بیشتری باشیم، سرمایه‌هایی که دیگر با بهبود شرایط هم به کشور باز نخواهند گشت.
