سلام نو – سرویس فرهنگ و هنر: آرامستان بهشتیه خاوران درست کنار پارک مسگرآباد در واقع بخشی از اراضی آقای سلیمانیه، پدر ملکه توران همسر رضا شاه بوده که از سال (1315) تاکنون محل دفن کلیمیان ایران شده است. این آرامستان نزدیک به 8 هکتار وسعت دارد و بیش از 8000 نفر نیز در آن دفن هستند.
به گزارش سلام نو، با قدم زدن در این آرامستان می توانید مزار شخصیت های معروف یهودی و ایرانی نظیر دکتر سپیر که در راه مقابله با شیوع تیفوس خودش به این بیماری مبتلا شد و درگذشت، حبیب الله القانیان مالک پلاسکو، سلیمان حئیم مولف فرهنگ‌نامه‌های دوزبانه، ژانت کهن‌صدق قهرمان دومیدانی ایران، حاخام حئیم موره عالم دینی یهودی که از دو سالگی نابینا شده بود،دکتر منوچهر نیکروز نماینده محبوب کلیمیان در مجلس، صاحب آدامس خروس نشان و ... را ببینید. در این آرامستان یادمانی هم برای شهدای دفاع مقدس جامعه کلیمیان بنا شده است و شماری از شهدای دفاع مقدس در این آرامستان به خاک سپرده شده اند.
در بهشتیه خاوران هم همچون آرامستان دولاب سنگ قبرهای یکدستی در بخشی از این مکان قرار دارد که متعلق به لهستانی های جنگ زده در جنگ جهانی دوم است.
اما جالب ترین بخش این آرامستان مربوط به قطعه مشهدی ها است. مشهدی هایی که به ظاهر مسلمان شده بودند اما در خفا آیین خود را حفظ کرده بودند. ماجرا بر می گردد به پنجمین سال سلطنت محمد شاه. نقل شده است اواسط دوره قاجار یک خانم یهودی در مشهد دچار خشکی پوست شده و دکتر به او تجویز کرده تا سگی را بکشد و دست خود را به خون سگ آغشته کند. این زن به صورت تصادفی درست در زمان عید قربان این کار را انجام داد و مسلمانان مشهد به خاطر این عمل خشمگین شدند. آنها این کار را در روز عید قربان به منزله توهین دانستند و آن طور که گفته شده در حمله ای که به یهودیان مشهد شد شماری از آنان کشته شدند. پس از این اتفاق قرار شد تا به پیشنهاد امام جمعه شهر یهویان مشهد مسلمان شوند. هرچند این مسلمان شدن از سر اجبار بود. شمار مسلمان شدگان اجباری مشهد ۲۴۰۰ نفر یا ۴۰۰ خانوار ذکر شده که شامل تمامی یهودیان شهر بوده است.
ژاله پیرنظر در این باره نوشته است: اکثریت خانوارهای جدیدالاسلام تنها در ظاهر به مذهب نوین گرویدند و در خفا به دین اجدادی خود وفادار ماندند و بدینسان یک زندگی دوگانه پیچیده سراسر بیم و هراس را آغاز کردند. اینان در ظاهر و در انظار عام مسلمان بودند و فرامین اسلام را گردن می‌نهادند و مراسم آن را به جا می‌آوردند، اما در پنهان، در حریم بسته خانه‌های خود، آئین و فرایض یهود را با جدّیت، تعصب و وسواسی به مراتب بیش از پیش اجرا می‌کردند. همه اعضای این گروه یکپارچه و یکدل به نگهبانان جمعی این زندگی سرّی بدل شدند.
در این قطعه اسامی افراد روی مزار هم با نام عبری نوشته شده و هم نام آنها پس از تغییر دین مصلحتی نوشته شده است.
در ادامه تصاویری از بخش هایی از این آرامستان آمده است:
