سلام نو – سرویس سیاسی: شاید تا چند سال صحبت از فساد در کشور ، آن هم فسادهای عجیب و غریب تابو به حساب می‌آمد و با انکار گسترده مسئولین هم‌راه می‌شد ولی در چند سال اخیر و پس از گسترش قابل توجه این فسادها به واسطه مناسبات اقتصادی پس از تحریم آمریکا مبارزه با فساد به یک دغدغه عمومی و جدی بین مردم و مسئولین تبدیل شد.
بحران فساد اقتصادی در کشور آن‌چنان جدی است که احمد توکلی، نماینده سابق مجلس آن را جدی‌ترین تهدید علیه نظام می‌داند و می‌گوید: معتقدم نه حمله نظامی این حکومت را ساقط میکند نه کودتا و نه انقلاب مخملی؛ اما وقتی فساد سیستماتیک و شبکه‌ای وجود دارد که همچون موریانه دارد پایه‌های نظام را می‌خورد چه حاجت به توطئه خارجی است؟
اما مسئله فساد، به ویژه فساد اقتصادی مورد توجه رهبر انقلاب هم قرار دارد تا جایی که ایشان در یک سخنرانی در سال 96 با اشاره به مشکل فساد در کشور و نیاز به عدالت و مبارزه با فساد گفت: البته خیلی سخت است، فساد مثل اژدهای هفت سر افسانه‌هاست. یک سرش را که میزنی با شش سر دیگر حرکت میکند. از بین بردنش آسان نیست. آن کسانی که متنفع از فساد هستند برخورد با اینها کار بسیار سختی است ولی حتما باید انجام بگیرد.
این سال‌ها فساد چنان گسترده شده که نمانیدگان مجلس شورای اسلامی در خانه ملت هم از آن در امان نیستند و بارها درباره فساد در بهارستان اخباری منتشر شده.
اولین اخباری که درباره برخی مراودات مالی ناخوشایند با نمایندگان مجلس مطرح شد به پرونده فساد محمدرضا رحیمی، معاون اول رییس جمهور در دوران احمدی‌نژاد، برمی‌گردد. چهار سال پیش کمال الدین پیرموذن، نماینده وقت مجلس شورای اسلامی ایران گفت که حدود ۱۷۰ نماینده دوره پیشین این مجلس از محمد رضا رحیمی ایران پول دریافت کرده‌اند.
پیرموذن در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت که طبق اطلاعاتی که از سوی یک منبع موثق در اختیار او قرار گرفته برخی نمایندگان مجلس هشتم مبالغی بالغ بر ۳۰ تا ۹۰ میلیون تومان از محمدرضا رحیمی دریافت کردند که آنها شاه مهره‌های فساد انجام گرفته در مجلس‌اند.
اما فساد در مجلس شورای اسلامی به همینجا ختم نمی‌شود. تیر ماه سال گذشته محمود صادقی که رئیس فراکسیون «شفاف‌سازی و سالم‌سازی اقتصاد و انضباط مالی» مجلس است، در نشست «فساد، معضل فراجناحی جمهوری اسلامی» در خبرگزاری ایرنا گفت که «یکی از نمایندگان به ارزش یک میلیارد تومان هولوگرام تغییر کاربری و تعدادی دیگر از نمایندگان مجلس کارت پول پنج میلیون تومانی» دریافت کرده‌اند.
صادقی که این سخنان را درباره مشکلات پیش روی طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران می‌گفت همچنین اضافه کرده که «درباره دریافت رشوه از سوی نمایندگان مجلس هم در جلسات کمیسیون و هم در روز رأی‌گیری علامت‌هایی از آلوده شدن نمایندگان مشاهده کردیم.»
سخنان پیرموذن یا صادقی هرچند گونه‌ای جدید از فساد عیان اقتصادی را در مجلس شورای اسلامی نشان می‌دهد، اما به تایید نمایندگان کهنه‌کار مجلس سال‌ها است که برخی نمایندگان از ابزاراهای قانونی خود برای کسب پست و امتیازهای ریز و درشت از وزرا استفاده می‌کنند. از وزیر کار طلب پست در زیر مجموعه‌های شستا را برای نزدیکان خود دارند و از وزیر علوم عضویت همسرانشان در هیات علمی دانشگاه را می‌خواهند.
سهیلا جلودارزاده، نماینده اصلاح طلب مجلس با اشاره به ماجراهای استیضاح علی ربیعی، وزیر سابق کار به ایلنا می‌گوید: برخی نمایندگان مجلس که به استیضاح ربیعی رای دادند، به دنبال گرفتن امتیاز بودند. آنها می‌خواستند فرزندانشان را به عنوان مدیر و هیات مدیره به شرکت‌های شستا تحمیل کنند یا خواسته‌های غیرمعقول دیگری داشتند و چون ربیعی با این خواسته آنان مخالفت می‌کرد، استیضاحش کردند.
به نظر می‌رسد اظهارات جلودارزاده چندان دور از واقعیت نباشد و علی ربیعی پیش از این که به خاطر ضعف‌هایش استیضاح شده باشد به خاطر باج ندادن از کار برکنار شده.
به هر شکل وضعیت فعلی مجلس در ایران خوشایند نیست و شاید جدی‌ترین دلیل رد صلاحیت ژنرال‌های کارآمد هر دو جناح اصلی کشور توسط شورای نگهبان باشد که باعث حضور نیروهای دست چندم در مجلس شده، رد صلاحیتی که بسیاری امیدوارند در این دوره حداقل گریبان ژنرال‌های اصلاح طلب و اصولگرا را نگیرد.
