سلام نو- سرویس بین الملل: نفتکش گریس یک بالاخره بعد از کشمکش‌های بسیار بین ایران و بریتانیا آزاد شد، آن‌هم وقتی که آمریکا در دقیقه نود درخواست ادامه توقیف کشتی را ارائه داد.
انگلیس به بهانه اینکه مقصد این کشتی سوریه بوده و اینکه سوریه تحت تحریم اتحادیه اروپاست، این محموله را توقیف کردند ولی ایران در تمام این مدت تاکید کرد که مقصد کشتی سوریه و اگر هم بوده ایران تابع تحریم‌ها فرا سرزمینی اتحادیه اروپا نیست.
گریس1 در نهایت با تغییر نام و خدمه خود حکم رهایی را دریافت کرد، هرچند آمریکا به دنبال توقیف مجدد آن است. برخی آزادی گریس1 را مقدمه بهبود روابط ایران و انگلیس می‌دانند، اما عبدالرضا فرجی‌راد استاد دانشگاه و سفیر اسبق ایران در نروژ در گفت‌وگو با سلام نو می‌گوید: نمی‌شود گفت که حالا به واسطه این اتفاق نگاه مثبتی در مسئولین دو کشور ایجاد شده، اما می‌توان گفت که آزادی گریس 1 اتفاق مثبتی بود که از تنش بیشتر جلوگیری کرد و مسئولین دو طرف به این نتیجه رسیدند که تنش بیشتر به صلاح هیچ کس نیست. آزادی کشتی ایرانی از سوی انگلیس نشان این است که انگلستان تلویحا پذیرفته اشتباهی را مرتکب شده.
این استاد دانشگاه با اشاره به حضور نخست وزیری تازه در لندن می‌گوید: چون بوریس جانسون به تازگی نخست وزیر بریتانیا شده هنوز نمی‌توان سمت و سوی سیاست خارجی بریتانیا را با دقت بالا ارزیابی کرد ولی سکون فعلی در روابط حداقل از تنش‌های آینده جلوگیری کرد، شاید در آینده دیدگاه خاص بوریس جانسون به منطقه به سود ما تمام شود و ما بتوانیم روابط خود با انگلیس را به سطح رابطه با فرانسه و آلمان برسانیم.
فرجی‌راد در پاسخ به این پرسش که تا چه حد باید نگران حفظ دست آوردهای ایران در تنش‌ها اخیر بود گفت: این نگرانی همیشه در ایران وجود داشته و درباره این دو کشتی هم صلاح بر این است که گفت‌وگو را ادامه دهیم چون همین حالا هم آمریکا در حال فشار آوردن به انگلیس است و ما باید با ادامه گفت‌وگو، امتیاز دادن و امتیاز گرفتن را ادامه بدهیم تا روابط با انگلیس به مرور ترمیم شود.
وی در ادامه گفت: به هر صورت باید لحاظ کنیم که با وجود اشتباه اولیه در توقیف کشتی انگلیس سعی کرد اشتباه خود را جبران کند و از درگیری در خلیج فارس دوری کند و بیشتر به مسائل داخلی خود از جمله بریگزیت بپردازد. همین مسئله به ما این فرصت را می‌دهد که روابط بین تهران و لندن را باسازی کنیم و از نزدیکی اهداف واشنگتن و لندن جلوگیری کنیم.
این دیپلمات ایرانی درباره گستره تاثیر ائتلاف دریایی آمریکا در خلیج فارس گفت: مسئله این است که بخشی از کشورهای درگیر این ائتلاف قدرت دریایی نیستند و بعضی کشورها مثل لهستان هم که به این مسئله رضایت می‌دهند سابقه چنین رفتاری را دارند و به فرض حضور نیروی دریایی آن در منطقه باید پرسید این نیرو چه کاری می‌تواند بکند؟ به نظر من حتی کشورهایی هم که قول مشارکت می‌دهند در حالی بازی با آمریکا و خصوصا ترامپ هستند و صرفا مایل نیستند مورد فشار و توهین ترامپ قرار بگیرند.
وی درباره نقش احتمالی کشورهای عربی در این ائتلاف گفت:کشورهای عرب منطقه هم موضع یک دستی ندارند و دوست ندارند فعلا تنش افزایش بیابد چون قدرت نمایی و اراده ایران و جدیتش در برخورد را دیدند.
