به گزارش سلام نو، حجت الاسلام ابوترابی‌فرد امام جمعه موقت تهران در خطبه‌های این هفته نماز جمعه تهران، گفت: نصیحت و انتقاد متقابل از ویژگی های برجسته انسان های تربیت یافته در مدرسه دین است. انسان منتقد باید با قلبی لبریز از محبت در مقام خیر خواهی باشد نه در مقام مچ‌گیری، اگر دیدید جامعه در این حوزه در معرض آسیب است بدانید انسان‌های آراسته به ایمان به رسالت خود به عنوان ناصح توجه نکردند.
خطیب نماز جمعه تهران تأکید کرد: نصیحت زمامداران مدیران و مسئولان مومن و دلسوز برای مردم و نصیحت آحاد جامعه علمی و دانشگاهی اهل نظر و اهل فکر برای زمامداران امر بسیار مهم است و این مسیر راه پیامبر اعظم (ص) و مسیر سعادت جامعه است.
اهم اظهارات وی را در ادامه به نقل از خبرگزاری‌های مهر و فارس بخوانید؛
* نصیحت به معنای خیر خواهی و انتقاد از نشانه های یک جامعه سالم و مدیریت صحیح است.
* نصیحت و نقدی که از قلب پُر از محبت می آید دوستی خلق می کند؛ ما نیازمند به این نقد در جامعه هستیم، نظام اسلامی نمی تواند در قبال آینده ملت ایران بی تفاوت باشد. خیرخواهی از شاخصه های نظام اسلامی است.
* امربه معروف و نهی از منکر از نصیحت سرچشمه می‌گیرد. امام حسین علیه‌السلام چون ناصح هستند نمی‌توانند در برابر انحراف جامعه بی‌تفاوت باشند. نظام اسلامی نیز نمی‌تواند در برابر امت اسلام و ملّت ایران بی تفاوت باشد.
* رابطه زمامداران و مردم باید برا اساس نصیحت متقابل استوار باشد، مردم از سر خیرخواهی، زمامداران را نصیحت و معایب آنان را گوشزد کنند و زمامداران نیز خود را مصون از خطا نیابند و پذیرای نصیحت و انتقاد باشند. جامعه‌ای که اهل نقد عالمانه و منصفانه نیست و نصیحت کنندگان و منتقد کنندگان را دوست ندارد راه به سعادت نمی‌برد.
* {با اشاره به برگزاری آیین جهانی اربعین}: از ملت عراق و دولتمردان برآمده از اراده ملّت عراق در مدیریت شایسته مراسم انسان‌ساز و اقتدارآفرین و الهام‌بخش اربعین حسینی تشکر می‌کنیم. امیدوارم این حرکت انقلابی، الهی، سیاسی و عبادی راه را برای وحدت امّت اسلام در مسیر تحقق اهداف عاشورا در سراسر دنیای اسلام هموار کند.
* {با اشاره به آغاز به کار دانشگاه‌ها}: صدای دانشگاهیان بویژه دانشجویان شنیده شود و اجازه دهیم تشکّل‌های دانشجویی، نقطه‌نظرات خود را در مورد مسائل کشور در حضور روسای محترم قوا مطرح نمایند. این درسی است که از آغاز انقلاب از سکاندار هوشمند انقلاب آموخته‌ایم.
* همانطور که سیاست‌های بانک مرکزی مورد حمایت قاطبه جامعه علمی و دانشگاهی است، برخی سیاست‌های اقتصادی، مورد نقد جدّی جامعه علمی و دانشگاهی است و این نقد به معنای نقد دانشگاه نیست. باید به این نقد توجه داشت و نصیحت برآمده از عقلانیت و علم را به‌عنوان نقشه راهی برای ارتقاء کارایی مورد توجه قرار داد.
* این سخن که عده‌ای بر تعامل سازنده با دنیا و عده‌ای بر تقابل مستمر با جهان تأکید دارند قرین به انصاف نیست. اینجانب یک چهره عالم و متعهد و سیاستمدار را نمی‌شناسم که معتقد به تقابل مستمر با جهان در مقابل نگاه تعامل سازنده با دنیا باشد. چگونه در نهاد علم و دانشگاه، این سخن قابل طرح است؟
* {با اشاره به چشم‌انداز بیست‌ساله کشور ابلاغی رهبر معظّم انقلاب}: در حوزه سیاست خارجی و تقویت روابط خارجی آمده است که گسترش همکاری‌های دوجانبه منطقه‌ای و بین‌المللی باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین بر ادامه پرهیز از تشنج در روابط با کشورها تأکید شده است. کدام سیاستمدار و جریانی در مقابل این تفکر به تقابل مستمر با جهان اعتقاد دارد؟ راهبرد، ادامه پرهیز از تشنج در روابط با کشورهاست.
* تقویت روابط سازنده با کشورهای غیرمتخاصم و بهره‌گیری از روابط برای افزایش توان ملی را از دیگر بندهای چشم‌انداز بیست ساله است، راهبرد ما، مقابله با افزون‌خواهی و اقدام متجاوزانه در روابط خارجی است. باید مقابل دشمن ایستاد و از حضور آمریکا در منطقه جلوگیری کرد که موجب ارتقاء امنیت و اقتدار ملّت ایران و اسلام است.
* با صراحت می‌توان گفت راهبرد جمهوری اسلامی ایران که مورد حمایت آحاد ملّت و جریان‌های سیاسی است، تعامل سازنده با جامعه جهانی است. این استراژی، استراتژی آمریکا و رژیم صهیونیستی است که از آغاز حرکت انقلابی ملت ایران و شکل‌گیری نظام اسلامی به جنگ افروزی و تقابل مستمر با ایران پرداخته است. این راهبرد آمریکاست که امروز به راهبرد رئیس‌جمهوری آمریکا در برابر جامعه جهانی تبدیل شده. تقابل مستمر با جهان، راهبرد آمریکاست. ملت عزیز ما و جریان‌های سیاسی از هر گروه و جناح از این فکر، پاکیزه‌اند.
* امروز عامل بازدارنده آمریکا از تعرض به جغرافیای ایران اسلامی قدرت دفاعی پرافتخار، جبهه مقتدر مقاومت اسلامی، وحدت و انسجام ملی ملت ایران است، این از اندیشه سیاسی الهی امام بزرگوار و منطق علمی و عقلانی و وحیانی رهبر معظّم انقلاب الهام گرفته است. آمریکا و رژیم صهیونیستی و کشورهای همسو با آن‌ها فقط یک زبان را می‌فهمند و آن زبان قدرت است.
/خبرآنلاین
