1- سهیم شدن
2- همکاری
3- گوش دادن
4- پیروی از دستورالعمل ها
5- احترام به فضای شخصی
6- برقراری ارتباط چشمی
7- با ادب بودن
فواید آموزش مهارت های اجتماعی
دوری از خانواده، بر کودکان استرس وارد میکند و مهارتهای اجتماعی برای تعامل با دیگران استرس را کاهش می دهد. محققان دریافتند که کودکان پس از یادگیری مهارتهای اجتماعی جدید، میزان هورمون کورتیزول بچه ها کاهش می یابد. علاوه بر این، بچه هایی که میتوانند با همسالان خود به خوبی ارتباط برقرار کنند، به راحتی دوست پیدا میکنند. براساس یک مطالعه در سال 2015 که در دانشنامه بین المللی علوم اجتماعی و رفتاری منتشر شده است، دوستی های کودکانه برای سلامت روان کودکان مفید است.
دوستی همچنین به کودکان فرصت می دهد مهارت های اجتماعی پیشرفته تری مانند حل مسئله و مناقشات را تمرین کنند.
مهارتهای اجتماعی بالا همچنین میتواند به بچه ها کمک کند آینده ای روشن تر داشته باشند. طبق یک مطالعه در سال 2015، مهارتهای اجتماعی و عاطفی کودک در مهد کودک بزرگترین پیش بینی کننده موفقیت فرد در بزرگسالی می باشد.
محققان دریافتند کودکانی که در سهیم شدن، گوش دادن، همکاری و پیروی از دستورالعمل ها بهتر بودند، به احتمال زیاد این کودکان در بزرگسالی به دانشگاه میروند و همچنین تا 25 سالگی با احتمال بیشتری صاحب شغل تمام وقت میشوند. از سوی دیگر احتمال رو به رو شدن با مشکلاتی مانند: اعتیاد، اختلاف در روابط و دعواهای حقوقی در کودکان با مهارتهای اجتماعی بهتر، کمتر است. با خواندن ادامه مطلب، به کودکان، مهارتهای اجتماعی مورد نیاز را یاد بدهید.
1. سهیم شدن
تمایل برای سهیم شدن یک خوراکی یا یک اسباب بازی میتواند راه زیادی را برای کمک به بچه ها برای دوست شدن و نگه داشتن دوست کمک کند. بچه ها از 2 سالگی تمایلشان را به سهیم شدن نشان میدهند، البته اگر مقدار کافی از آن چیز داشته باشند. البته، کودکان بین سه تا شش سال اغلب وقتی چیزی برایشان هزینه داشته باشد در سهیم شدن خودخواه هستند. به عنوان مثال، کودکی که تنها یک شیرینی دارد ممکن است تمایل نصف کردن آن با یک دوست را نداشته باشد، زیرا این بدان معناست که او مقدار کمتری خواهد داشت. از طرف دیگر، او به راحتی می تواند اسباب بازی را که دیگر علاقه ای به بازی کردن با آن ندارد به راحتی با بچه دیگر سهیم شود. در حدود هفت یا هشت سالگی، اکثر کودکان بیشتر به عدالت توجه می کنند و تمایل بیشتری برای سهیم شدن دارند. علاوه بر این، تحقیقات نشان میدهد که سهیم شدن و احساس رضایت از زندگی با هم مرتبط هستند.
2. همکاری
همکاری یعنی مشارکت در یک کاری برای رسیدن به یک هدف مشترک. کودکانی که همکاری میکنند با دیگران خوش رفتارتر هستند. آنها همچنین مشارکت می کنند و کمک بیشتری میکنند.
مهارتهای همکاری خوب برای موفقیت در اجتماع ضروری است. فرزند شما نیاز به همکاری با همکلاسیهای خود در زمین بازی و همچنین در کلاس دارد. همکاری در بزرگسالی نیز مهم است. بیشتر محیط های کاری به توانایی کارکنان در همکاری با یکدیگر در قالب تیم رونق میدهند. همکاری برای داشتن روابط عاشقانه ای موفق نیز مهم است.
تقریباً در حدود سه و نیم سالگی، کودکان خردسال می توانند با همسالان خود برای رسیدن به یک هدف مشترک شروع به کار کنند. برای کودکان، همکاری میتواند از ساختن یک برج اسباب بازی تا بازی های گروهی دیگر باشد.
برخی از بچه ها نقش رهبر گروه را به عهده میگیرند، در حالی که برخی دیگر با پیروی از دستورات احساس راحتی بیشتری دارند در هر صورت، همکاری فرصتی عالی برای بچه ها است تا درباره خودشان اطلاعات بیشتری کسب کنند.
3. گوش دادن
گوش دادن فقط به این نیست که ساکت باشید بلکه به معنای واقعی دریافت کامل چیزی است که شخص دیگری میگوید. گوش دادن برای برقراری ارتباط سالم مهم است.
از این گذشته، بیشتر یادگیری در مدرسه به توانایی کودک در گوش دادن به آنچه معلم میگوید بستگی دارد. درک مفاهیم، یادداشت برداری و تفکر درمورد آنچه گفته میشود با ورود فرزندتان به دانشگاه با اهمیتتر خواهد بود.
4. دستورالعمل ها را دنبال کنید
کودکانی که در پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارند، احتمالاً عواقب مختلفی را تجربه می کنند. از جمله: نیاز به انجام مجدد تکالیفشان، به دردسر افتادن به خاطر بد رفتاری، عدم پیروی از دستورالعمل ها میتواند مشکل بزرگی باشد.
این که به فرزند خود بگویید اتاق خود را تمیز کند یا به او بگویید چگونه مهارتهای فوتبال خود را بهبود ببخشد، بسیار مهم است که بچه ها بتوانند دستورالعملها را دنبال کنند.
5. احترام گذاشتن به فضای شخصی
بعضی از بچه ها از فاصله نزدیک با دیگران صحبت میکنند. برخی دیگر بدون توجه به راحتی طرف مقابلشان، از سر و کول او بالا میروند. این مهم است که به بچه ها یاد دهید چگونه به فضای شخصی افراد دیگر احترام بگذارند. قوانینی در خانه ایجاد کنید که بچه ها را ترغیب کند که به فضای شخصی افراد دیگر احترام بگذارند. در زدن هنگام بسته بودن در و دست نزدن به چیزی که مال او نیست نمونه هایی از این قواعد هستند.
6. برقراری ارتباط چشمی
ارتباط چشمی خوب بخش مهمی از ارتباط برقرار کردن است. بعضی از بچه ها هنگام صحبت کردن از نگاه کردن در چشم طرف مقابل طفره میروند.
این که کودک شما خجالتی است و ترجیح میدهد به کف زمین خیره شود یا غرق کاری دیگر میشود، باید اهمیت ارتباط چشمی را به او یادآور شوید.
7. با ادب بودن
گفتن لطفاً و از شما سپاسگزارم و استفاده از رفتارهای خوب میتواند به کودک شما در جلب توجه به شکل صحیح کمک کند. معلمان، والدین دیگر و سایر بچه های خوش اخلاق احترام می گذارند.
البته آموزش طرز رفتار بعضی اوقات می تواند دشوار باشد. رفتارهایی از از قبیل غذا خوردن با دهان باز تا قدر نشناسی، ممکن است از همه بچه ها سر بزند.
برای بچه ها مهم است که بدانند چگونه مودب باشند و به دیگران احترام بگذارند، به خصوص وقتی در خانهی افراد دیگر یا در مدرسه هستند.
