جمعی از دانشمندان به سرپرستی Konstantinos Migkas در دانشگاه بُن آلمان دیتای به دست آمده از پرتوهای X را که توسط چند صد خوشه کهکشانی منتشر شده بودند مورد تحلیل و ارزیابی قرار دادند و دریافتند که جهان احتمالا در گوشه هایی از آسمان به شکل متفاوتی در حال بسط و گسترش است.
Migkas در همین رابطه چنین نوشت:
نتایج بسیار هیجان انگیز هستند و پتانسیل بالایی برای انجام تحقیقات بیشتر در این باره وجود دارد. این نتایج شاید ما را وادار به بازنگری کیهان شناسی کنند اما پیش از این کار باید مطمئن شویم که کلیه توضیحات احتمالی مربوط در این باره مردود هستند.
نظریه ایزوتوپ از جمله اصول بنیادین برای توضیح عالم هستی است که براساس آن جهان در مقیاس وسیع در تمامی جهت ها شکلی یکسان دارد. این یعنی جدای از تعاملاتی که میان اشیاء مختلف صورت می گیرد، فرقی ندارد که کجا باشید، در هر صورت خواص ذاتی فیزیکی نظیر نرخ رشد جهان هستی در تمامی نقاط آن یکسان است.
با در نظر داشتن اهمیت این فرضیه در کیهان شناسی مدرن، دانشمندان تلاش کردند که آن را به شیوه های مختلف بررسی و اثبات کنند. برای مثال دمایی که اخترشناسان از دورترین پرتوهای کیهانی دریافت می کنند به شکل اعجاب انگیزی یکسان است ( هرچند که ناهمواری هایی به نام ناهمسانگردی در آنها دیده می شد). مشاهده یک نوع خاص ابرنو اختر که پیشتر به عنوان معیار مسافتی استاندارد مورد استناد قرار می گرفت نیز، جهانی یکپارچه را نشان می داد.
در پژوهش اخیر اما دانشمندان روشنایی و دمای پرتوهای X ساطع شده توسط خوشه های کهکشانی مختلف را بررسی کردند که در سراسر آسمان وجود دارند. این مقادیر و همچنین تغییر رنگ پرتوها به خاطر نرخ گسترش جهان بدون اتکا به فرضیات قبلی در رابطه با خواص جهان قابل اندازه گیری هستند. در واقع دانشمندان به راحتی میتوانند این خواص را در آسمان اندازه بگیرند و در ادامه براساس آنها محاسبه کنند که جهان باید چه خواصی داشته باشد تا به چنین نتایجی برسند.
آنها در ادامه بررسی های خود دریافتند که نرخ گسترش جهان در برخی بخش های آسمان کمی متفاوت است. برای آنکه درک بهتری از این کشف داشته باشید کافیست کهکشان ها را روی صفحه ساعت خود تصور کنید. حال فرض کنید محل قرارگیری اعداد ۱۲ و ۶ با سرعت بیشتری به سمت بیرون حرکت می کنند در حالی که موقعیت ساعت های ۳ و ۹ کندتر به بیرون کشیده می شوند. و اگر به صورت جداگانه به هر کدام از این نقاط نگاه کنید تفاوت چندان زیاد نخواهد بود اما این تفاوت در تصویر کلی کاملا محسوس خواهد بود.
Migkas در مصاحبه با گیزمودو اعلام کرده که تیم محققان دانشگاه بن فعلا نمی خواهند به طور رسمی گسترش ناهمسانگرد زمین را اعلام کنند چراکه احتمال می رود گازها و غبارهای شناسایی نشده بخشی از پرتوهای X را جذب کرده باشند و باعث شده باشند که برخی خوشه های کهکشانی دورتر از آنچه هستند به نظر بیایند. تیم محققان آلمانی قصد دارند با روش های دیگری نیز یافته های اخیرشان را به اثبات برساند و در ادامه جزئیات بیشتر در این باره را منتشر میکنند.
