سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر | رمضان کوه مسکن : روابط عاشقانه زنان و مردان افغانی در کشورمان موضوعی نیست که مرتبط به روزهای اخیر باشد و سالیان سال است که به دنبال مسائلی همچون جنگ و فقر مهاجران بسیاری از افغانستان به صورت های مختلف اعم از قانونی و غیرقانونی وارد کشورمان می شوند و پس از گذشت زمان، اقدام به ازدواج و تشکیل خانواده می نمایند.
نمایش «کسوف» به نویسندگی و کارگردانی ایوب آقاخانی در سال ١٣٩۵ و در تماشاخانه باران به روی صحنه رفت و با استقبال بالای مخاطبان مواجه شد، حمیدرضا آذرنگ و نسیم ادبی به همراه ایوب آقاخانی بازیگران این نمایش هستند که به روایت عاشقانه ای دیگر از روابط مردان افغان و زنان ایرانی می پردازند و در واقع اوج هنر بازیگری آذرنگ و ادبی در «کسوف» دیده می شود.
ایوب آقاخانی از آن دسته دانش آموختگان هنر نمایش است که همواره آثار موفق و مخاطب عام پسندی را به روی صحنه می برد، گرچه او پیشتر در سریال های تلویزیونی هم به روی صحنه رفته است و داوران، نجوا و حق السکوت مجموعه هایی هستند که آقاخانی در آن ها به ایفای نقش پرداخته است و داوران اوج درخشش او در دنیای تصویر می باشد.
آقاخانی این بار اما در حوزه نمایش به سراغ داستانی رفته است که سالیان سال است در کشور ما جریان دارد و به معضلی حل نشدنی تبدیل شده است، داستان عاشقی اتباع افغان در کشورمان و مشکلات آن که مدت هاست مورد بحث قرار گرفته موضوع اصلی این داستان است. میمند و ثریا، دو شخصیت اصلی نمایش هستند که با بازی روان و کاملاً حرفه ای به روایت بخشی از این مشکلات پرداخته اند.
حمیدرضا آذرنگ که در حوزه نمایش برنده جایزه های متعدد داخلی و خارجی برای نمایش هایی همچون دو لیتر در دو لیتر صلح، خنکای ختم خاطره، ترن و اهل قبور شده است، در کسوف نقش مردی ساده و عاشق پیشه و البته رنجور را ایفا می کند که دل در دام زنی ایرانی باخته است و حالا با ایفای بی نقص نقشش تماشاگر را میخکوب می کند.
آذرنگ با چهره متفاوت و لحن و گویش بی نظیر در قامت کامل یک مرد افغان ظاهر شده است و سادگی محض و صمیمیت انسانی یک مرد را به عنوان روح حاکم در شخصیت میمند انتخاب کرده است و به زیبایی هرچه تمام به ایفای نقشش در طول نمایش می پردازد، این شخصیت به قدری در حین نمایش به دل مخاطب می نشیند که تماشاگر حتی برای لحظه ای در مورد دردها و خواسته ها و شرایط حاکم بر او در دل غربت و کشوری غریبه دچار شک و تردید نمی شود و به طور کامل وی را درک و با او همزاد پندازی می کند.
نسیم ادبی نیز که از بازیگران زن موفق تلویزیون و تئاتر و سینمای کشورمان است و آثار متعدد و پرمخاطبی همچون دوران عاشقی، خوب. بد. خلف، چک برگشتی، عقیق و برادر جان را در سینما و تلویریون و همچنین آنتیگونه، زمستان، مرگ فروشنده، ترن، عامدانه. عاشقانه. قاتلانه و قصه ظهر جمعه را در حوزه تئاتر دارد، در نقش زنی ایرانی با نام ثریا در کسوف ظاهر شده است که دل در گرو مردی افغان با تمامی دردها و مشکلاتش دارد.
ادبی به خوبی توانسته است چهره یک زن مهجور و ستم دیده ایرانی را در این نمایش نشان دهد و در واقع با تفکر کامل شیطنت و شلختگی و در عین حال زیبایی درون شخصیت انسانی نقشش را پنهان می کند و در بهترین زمان ممکن برملاء می سازد. زوج ادبی و آذرنگ در این نمایش به قدری موفق و حرفه ای عمل کرده اند که تماشاگر را تا پایان نمایش میخکوب نگاه می دارند و در واقع مهم ترین فاکتور موفقیت نمایش همین زوج بازیگری موفق و بی نقصشان بوده است.
طراحی صحنه مناسب و گریم درست بازیگران نیز از دیگر نکات مثبت نمایش است که به موفقیت آن کمک کرده است. در واقع نمایش کسوف بیانگر رنج ها و دردها در تقابل با عشق است که آدمی را از یک دیار به دیار دیگری می کشاند و بیان می کند که عشق حد و مرز نمی شناسد، اما همین عشق و عاشقی نیز سختی های خودش را دارد و عاشق باید ملامت های بسیاری را در راه عشق به جان بخرد که شخصیت میمند در تلاش است در کسوف همین مساله را بیان کند.
در پایان باید گفت پرداختن به مسائل و مشکلات مهاجران حاضر در کشور مساله ای است که همت ملی می طلبد و حوزه نمایش می تواند نمونه موفقی از این همت و یاری و بیان دردها و مشکلات مهاجران باشد که امید است در آینده بیشتر بدان پرداخته شود.
نظر شما