فضای سیاسی مجمع تشخیص در شرایط فعلی برای بررسی کنوانسیون پالرمو مناسب نیست/ خیلی‌ها از این که کشور در تحریم باشد سود می‌برند

به گزارش سلام نو به نقل از ایسنا، یک نماینده پیشین مجلس گفت: معتقدم تصویب دو لایحه CFT و پالرمو به تصمیم سیاسی کلان نیاز دارد نه لزوما اجماع درباره آنها در مجمع تشخیص مصلحت نظام.

حشمت الله فلاحت پیشه با اشاره به موافقت با تمدید بررسیFATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام، با بیان اینکه درباره صحت و سقم این نامه نظرات مختلفی منتشر شد، برخی می گویند دستور تمدید بررسی داده شده است و برخی هم می گویند فقط در حد اینکه یک موضوع باشد و مطرح شود و در دستور کار مجمع نیست گفت: به طور کلی معتقدم فضای سیاسی مجمع تشخیص مصلحت نظام در شرایط فعلی برای بررسی کنوانسیونهای پالرمو و CFT مناسب نیست. این دو لایحه در همان زمان بررسی هم کم مشکل تر و بر سر آنها اختلافات کمتر بود اما مجمع در آنها هم متوقف شد.

وی ادامه داد: در واقع قبلا در مجمع تشخیص مصلحت نظام که نمایندگان مجلس شورای اسلامی چه شخص رییس مجلس و چه کمیسیون های مرتبط امنیت ملی و قضایی مجلس در آن عضو بودند یا نظر نمایندگان مجلس در مجمع را تامین می کردند، نظرشان درباره تصویب این لوایح مثبت بود ولی الان در این مجمع عملا کسانی که از مجلس حضور پیدا می کنند، نظرشان مثبت نخواهد بود. با توجه به جوی که در ترکیب مجلس وجود دارد معتقدم اجازه بررسی به معنی تصویب آنها وجود ندارد. در عین حال روشن است اگر تصمیم سیاسی درباره آنها گرفته شود در یک جلسه تصویب می شود چرا که بررسی های دقیق و کامل درباره آنها انجام گرفته است.

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این که طی دوران ریاست جمهوری ترامپ برخی کشورها به این عنوان که ایران چون عضو FATF نیست از تعامل مالی و بانکی یا بازگشت پول های ایران خودداری کردند، آیا این کافی نیست که کشور به ضرورت تصویب آن رسیده باشد؟ گفت: واقعیت این است که در طول این دوران با تحریم های ترامپ مواجه بودیم کشورهایی با ایران کار کردند و همکاریهایشان با ایران را بر اساس تصمیم سیاسی پیش بردند و البته هزینه کارشان را هم می گرفتند، مثلا از تخفیف های محاسبات قیمت نفت برخورد دار بودند بنا بر این، اینها در راه رضای خدا این کار را نمی کردند بلکه سود بسیار خوبی از این تعامل به دست می آوردند. متاسفانه باید گفت که تحریم باعث وادر آمدن ضررهای هنگفت به ایران شد چرا که برای برخی امور کشور مجبور می شد هزینه های زیادی پرداخت کند.

فلاحت پیشه تصریح کرد: واقعیت این است که بخشی از کشورها از قرار گرفتن نام ایران و باقی ماندن آن در لیست سیاه FATF راضی هستند و آن را بهانه کردند که مطالبات شان به ایران را پرداخت نکنند.

این نماینده پیشین مجلس ادامه داد: ما در مجلس معتقد بودیم که با ملاحظات و شروط می توان لوایح را تصویب کرد و برای همین هم هزینه های زیادی پرداختیم و اتهامات زیادی را به ما وارد کردند. الان بعد از نمایندگی مجلس من فقط در دانشگاه هستم و هیچ منصب دولتی عاید من و دیگران نشده است ولی واقعیت این است که خیلیها از این که کشور در تحریم باشد سود می برند و دلشان برای ملت نمی سوزد.

وی ادامه داد: برای بررسی CFT همه جریانات را دعوت کردیم و آمدیم شرط دیگری در آن اضافه کردیم مبنی بر اینکه "اگر در کل این کنوانسیون شرط پذیر نباشد دولت اجازه پیوستن نداشته باشد" و هرگونه دغدغه ای را برطرف کردیم، اما دیدیم خیلی راحت از دستور کار خارج شد و الان هم برای بررسی برگشته به مجمع. تاکید می کنم تا اراده سیاسی در سطح کلان کشور شکل نگیرد اتفاقی در این روند نمی افتد چرا که علاوه بر مخالفت های قبلی و نبود اراده سیاسی کلان، فضای بررسی کنوانسیون ها در مجمع و مجلس شورای اسلامی برای بررسی این لوایح منفی تر از قبل است.

فلاحت پیشه در پاسخ به این پرسش که برخی معتقدند چنانچه بایدن بخواهد تحریمها را بازگرداند خارج شدن FATF از دستورکار مجمع می تواند به ضرر کشور باشد و بهانه ای به دست رقیب دهد گفت: FATF یک امر مناسب برای چانه زنی نیست. ایران ۵ گام برای کاهش تعهداتش برداشته است که هر کدام می تواند بنیانی برای تقویت توان چانه زنی ایران به حساب بیاید. ایران به تولیدات و قابلیت های هسته ای بیشتر رسیده است و لذا حتما دشمنان ایران حاضرند در ازای بازگشت ایران از این گام ها امتیازاتی دهند و این مساله ای طبیعی است. اما FATF این شرایط را ندارد و دشمنان دوست دارد ایران اصلا در لیست سیاه باشد و اگر گشایش هسته‌ای قرار شد انجام شود در زمان بایدن به شکلی باشد که باز هم ایران نتواند برای گشایشهای مالی مسیر هموار و بازی داشته باشد.

این نماینده پیشین مجلس خاطرنشان کرد: سعودی ها، اسراییل و آمریکا تلاش کردند در این سالها رابطه ایران با مجموعه مقررات مربوط به FATF مبتنی بر لیست سیاه باشد. برخی مخالفان FATF می‌گویند که به FATF نپیوندیم تا وقتی فلان کار از سوی فلان کشور انجام نشود؛ اتفاقا آنها دوست دارند که این شروط از سوی ایران مطرح می شود چرا که آنها قطعا این شروط را نمی پذیرند و با این کار ایران از پیوستن به این مجموعه مقررات باز می ماند.