در سینمای ایران فیلم‌های پرشماری وجود دارد که تصاویری متفاوت از شخصیت‌های گرفتار اعتیاد به نمایش می‌گذارد. شخصیت‌هایی که علاوه بر نمایش این معضل اجتماعی برای مخاطب همدلی‌برانگیز و به یادماندنی هستند.
کدام شخصیت‌ها از نظر شما بهتر بوده است؟
نوید محمدزاده در ابد و یک روز
برادر ناخلف خانواده که باوجود اعتیاد و تمام مشکلات کوچک و بزرگی که برای خواهر و برادرهای خود ایجاد کرده همچنان برای مخاطب شخصیتی دوست داشتنی‌ست.
باران کوثری در خون بازی
بازی در این نقش برای باران کوثری سیمرغ به همراه داشت. نقشی که تصویری متفاوت و دردناک از اعتیاد ارائه داد.
پارسا پیروزفر در مهمان مامان
پسری از خانواده‌ای مرفه که گرفتار اعتیاد است و از خانواده طرد شده اما همچنان معرفت است و می‌شود رویش حساب کرد.
سارا بهرامی در دارکوب
سارا بهرامی نیز اولین سیمرغش را برای ایفای نقش زنی معتاد گرفت که سال‌ها قبل از همسرش جدا شده و به دنبال فرزندش است.
بهرام رادان در سنتوری
رادان در نقش جوانی که عشق به سنتور و موسیقی دارد بازی کرد، عشقی که باعث شد خانواده علی او را رها کرده و شهرت و محبوبیت او به اعتیاد ختم شود. او نیز برای ایفای این نقش برنده سیمرغ شد.
فریماه فرجامی در تیغ و ابریشم
نام فریماه فرجامی به عنوان اولین زنی که در سینمای ایران نقش یک زن معتاد را جلوی دوربین برد ثبت شده است. تیغ و ابریشم این امکان را به فریماه فرجامی داد تا نام خودش را به عنوان بازیگری توانمند در ایفای نقش‌های مختلف مطرح کند.
حامد بهداد در بوتیک
کوتاه‌ترین نقش این لیست متعلق به حامد بهداد است. بازیگری که شاه نقشش را در بوتیک بازی کرد و دیالوگ‌هایش بر سر زبان‌ها افتاد.
طناز طباطبایی در مرهم
او توانست تصویری تازه از شمایل یک دختر معتاد نشان دهد؛ دختری از قشر متوسط جامعه که ظاهری زیبا دارد و سعی می‌کند شبه مرفه زندگی کند، ولی اسیر اعتیاد است و تا مرحله سقوط پیش رفته.
نظر شما