به گزارش سلام نو به نقل از همشهری آنلاین، علی دایی بعد از مصاحبه تصویری که اخیرا از او منتشر شد در این مصاحبه از شرایط تیم ملی، انتخابات فدراسیون فوتبال، پرسپولیس و البته ماجرای بازگشتش به مربیگری حرف زده است.
سفر اخیر شما به خارج از کشور گمانه‌زنی‌ها برای حضورتان در تیم اورتون را بیشتر کرد. آیا این انتقال نهایی خواهد شد؟
موضوع پیشنهاد اورتون حضور در پُست‌های مدریریتی این باشگاه بود و قرار نبود به عنوان مربی در این مجموعه فعالیت کنم. با احترام به جناب مشیری به همین خاطر خیلی پیگیر این پیشنهاد نشدم. سفر اخیر من هم خانوادگی به آمریکا بود که حالا هم به ایران برگشته‌ام. در این مدت هم دور از فوتبال و اخبار و احوال مربوط به آن بودم.
اما خیلی‌ها اعتقاد دارند علی دایی می‌تواند یک مدیر کاملا موفق در فوتبال باشد؟
به هیچ‌وجه علاقه‌ای به فعالیت در پُست‌های مدیریتی فوتبال ندارم. اگر هم به فوتبال برگردم تنها برای مربیگری تصمیم خواهم گرفت.
به اورتون که پاسخ منفی دادید. یعنی این بازگشت به فوتبال در ایران اتفاق خواهد افتاد؟
برای بازگشت به فوتبال در حال حاضر اصلا برنامه و فکر کار کردن در ایران را ندارم. باید بگویم که اصلا به بازگشت به فوتبال ایران به عنوان مربی فکر نمی‌کنم که چنین اتفاقی بیفتد. برای فعالیت در خارج از ایران هم که در حال حاضر اغلب لیگ‌ها بازی‌های نیم‌فصل دوم خود را دنبال می‌کنند. امید به خدا اگر شرایط مناسبی پیش بیاید برای ابتدای فصل آینده فوتبالی در خارج از ایران تصمیم خواهم گرفت که می‌توانم فعالیت کنم یا خیر.
پاسخ شما نشانه‌هایی از دل‌آزردگی از فضای فوتبال ایران دارد؟
بحث دل‌آزردگی از افراد و رفتارها نیست. ببینید، بیشتر از پرداختن به خود فوتبال، ما درگیر مسائل دیگری هستیم. در این سال‌های فعالیتم به عنوان مربی در فوتبال ایران، بیشتر از بحث فنی دور بودیم. چون اغلب باشگاه‌های ایران مشکلات عدیده‌ای دارند، به ویژه تیم‌هایی که من در آنها کار کردم. هر روز باید در پی حل مشکلات بازیکنانم باشم. به جای این که تمرکزمان روی پیش‌برد مسائل فنی تیم باشد، باید دنبال حق و حقوق‌شان با باشگاه‌ها وقت می‌گذاشتم. این مسائل غیرفنی به شما اجازه نمی‌دهد که صد در صد توان و تمرکز و انرژی و وقت‌تان را روی مسائل فنی فوتبال و تیم بگذارید.
بله، این موارد را به یاد داریم؛ اعتصاب‌هایی که به دلیل عدم اجرای تعهدات باشگاه‌ها به بازیکنان صورت می‌گرفت و علی دایی باید تاوان این مسائل را می‌داد؟
در تمام این سال‌ها به دلیل همین مسائل غیرفنی که عرض کردم، سی تا چهل درصد فرصت شد از زمان موجود را صرف پیاده کردن مسائل فنی کنم. همیشه موارد غیر فوتبالی جلوی پیشرفت کار فنی ما را می‌گرفت. اگر بخواهم مرور کوتاهی در خصوص مشکلاتی که در پرسپولیس، راه‌آهن، صبا، نفت و سایپا داشتیم بکنم، از حوصله این گفت و گو خارج است. همیشه پیش از تمرین یا بعد از بازی‌ها به جای جلسات آنالیز یا برنامه‌ریزی فنی ناچار به گوش کردن صحبت‌ها و درد و دل بازیکنانم پیرامون مشکلات مالی و عدم پرداخت‌های به موقع باشگاه و از این دست موارد بودم.
پس دل‌خوری از رفتارهای مستقیم با خودتان علت تصمیم به عدم بازگشت به فوتبال ایران نیست؟
خیر؛ برای همین می‌گویم در حال حاضر دوست ندارم به فوتبال ایران برگردم. در این مدت که از فوتبال دور بوده‌ام فرصت مناسبی پیش آمد که به دیگر امور زندگی‌ام رسیدگی کنم.
علی دایی نه وارد کارزار انتخاباتی ریاست فدراسیون فوتبال شد و نه از هیچ یک از کاندیداها حمایت نکرد! آیا این تصمیم علت خاصی داشت؟
همان‌طور که اشاره کردید، خودم وارد رقابت انتخاباتی ریاست فدراسیون فوتبال نشدم. به خود شما قبلا گفتم این تصمیم را در حایی گرفتم که حمایت فیفا و ای‌اف‌سی را هم از هیچ کاندیدی در انتخابات فدراسیون نگرفتم، چون این اقدام من تأثیری در روند کار نمی‌گذاشت. هر کسی که به خوبی به اصطلاح لابی کرده بود، با افراد تأثیرگذار صحبت کرده و در این مسائل وارد بود، می‌توانستند آرای زیادی را به سمت خودشان جذب کنند.
اما همیشه اظهارات شما در بحث‌های فوتبالی مورد توجه قرار می‌گیرد؟
من به این دلیل وارد بحث‌های حمایتی از کاندیداها نشدم، چون اطلاعی از برنامه‌های افراد نداشتم. کسی برنامه خاصی نداده بود، نباید این انتظار را از من می‌داشتند که به صرف اسامی وارد کارزار حمایتی بشوم. فردای روزگار اگر هر انتخابی برای فدراسیون نتیجه نمی‌گرفت، ناکامی‌ها به گردن علی دایی بود و اگر موفق هم می‌شدند دیگر کسی من را نمی‌شناخت.
و البته موفقیت‌ها هم به نام خودشان سند می‌خورد؟
آفرین، همیشه همین‌طور بوده که می‌گویید. به هیچ وجه صلاح نبود چنین اتفاقی رخ بدهد. نه این بار که گذشت، در آینده هم از هیچ کاندیدایی حمایت نمی‌کنم. ما باید این مسائل را درک کنیم و به تصمیم یکدیگر احترام بگذاریم.
روزگاری که یک‌تنه برابر مشکلات داوری ایستادید، چرا کسی از شما حمایت نکرد؟
به قول شما وقتی من مقابل برخی مسائل نادرست در فوتبال ایران ایستادم و تاوانش را هم به تنهایی دادم، چه کسی از من حمایت کرد؟! اگر تا الان کسی بوده، برای من نام ببرید.
یک سوال همیشه در ذهنم بوده که چطور علی دایی در تمام این سال‌های اخیر در مراسم مختلف باشگاه پرسپولیس پیشکسوت این تیم محسوب و دعوت نشده، اما به وقت درخواست دریافت مطالباتش ناگهان پیشکسوتی می‌شود که باید از حق خودش بگذرد؟
همیشه همین‌طور بوده است و باید با این رفتارها بسازم که تا امروز هم همین رویه را در پیش گرفته‌ام. ما ذات‌مان همین است. ما همیشه همین‌جور بوده‌ایم. زمانی که کسی گرفتار است به ندرت کسی سراغش می‌رود و حال و احوالش را می‌پرسد. اما زمانی که یه یک نفر احتیاج داشته باشیم، از سر و کول طرف بالا می‌رویم.
مروری بر لیست بازیکنان لیگ‌برتر، ملی‌پوشان و لژیونرها حکایت از اثرگذاری انکارناپذیر علی دایی بر موفقیت‌های تیم‌های ملی و باشگاهی ایران دارد. در این خصوص چه نظری دارید؟
دلیلی نمی‌بینم بخواهم راجع به این مسائل زیاد صحبت بکنم. من افتخار می‌کنم که توانسته‌ام حداقل چند چهره مستعد را به فوتبال ملی‌مان، به فوتبال اروپا، به فوتبال باشگاهی ایران معرفی کنم. رضا اسدی که الان در لیگ اتریش بازی می‌کند، یک جوان هجده ساله بود در تیم نفت تهران که با هم کار کردیم. علی قلی‌زاده الان در لیگ بلژیک و تیم‌ملی توپ می‌زند. مهدی طارمی که در پورتو شرایط خیلی خوبی دارد و در تیم‌ملی هم عنصر بسیار تأثیرگذاری است و خیلی نام‌های دیگر که نیازی به گفتن نیست. این‌ها و موفقیت‌های این بچه‌ها من را هر جهت راضی و دل‌شاد می‌کند. همین برای من کفایت می‌کند که این استعدادهای ناب ایرانی بتوانند در میادین جهانی و لیگ‌های معتبر اروپایی بدرخشند و موفق باشند.
اما زمانی که علی دایی به جوانان بی‌نام و نشان در تیم‌های مختلف میدان می‌داد، مورد انتقاد خیلی‌ها قرار می‌گرفت. به عنوان مثال استفاده از مهدی طارمی و احمد نوراللهی در ترکیب اصلی پرسپولیس در همان فصل اول حضورشان در این تیم؟
شما آن دوره را به خاطر بیاورید، مهدی طارمی که الان خدا را شکر از نفرات اصلی پورتو است و همین احمد نوراللهی که در حال حاضر از ستون‌های پرسپولیس و بازیکن فیکس تیم‌ملی است را نمی‌توانید منکرش بشوید. اما همان دوره فحش‌هایش را من شنیدم. هیچ ایرادی ندارد. در آرشیو رسانه‌های ورزشی موجود است مصاحبه‌های انتقادی پیشکسوتان عزیز پرسپولیس که ایراد می‌گرفتند جای چنین بازیکنانی در پرسپولیس نیست. اما خب این نظرات آن عزیزان بود و من نظر دیگری داشتم و پای عقیده و اعتمادم به این نفرات ایستادم و خدا را شکر که گذشت زمان ثابت کرد که نظر من درست بوده است.
سایپا از دیگر تیم‌های تحت هدایت علی دایی بود که یک‌بار قهرمان لیگ‌برتر شد و دوبار به لیگ‌قهرمانان آسیا راه پیدا کرد. اما در این دو سالی که از جدایی شما از نارنجی‌پوشان می‌گذرد، هر دو فصل جزو کاندیداهای سقوط به لیگ‌یک بوده است؟
افتخار می‌کنم سایپایی که من عهده‌دار هدایتش بودم، همیشه جزو بهترین‌ها بود. هیچ‌وقت سایپا با هدایت من کاندید سقوط نبود. اما در دو فصل اخیر متأسفانه کاندید سقوط به لیگ‌یک بوده است. متأسفانه مسائلی که همگان آگاه به آنها هستند سبب شد از سایپا بیرون بیایم. خیلی خوشحال می‌شوم یک گروه بیاید هزینه‌هایی که دو فصل حضور من در سایپا و این دو سال اخیر را بررسی کند. من با چه هزینه‌ای چه کارهایی انجام دادم و الان چه اتفاقی افتاده است.
پروژه جوان‌گرایی در سایپا را علی دایی کلید زد. حسین نخودکار جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ‌برتر در زمان شما بود. اما پس از شما این مورد تنها به شعار بدل گردید که ما می‌خواهیم تأمین کننده بازیکن برای دیگر تیم‌ها باشیم؟
زمانی که من در سایپا بودم به معنی واقعی جوان‌گرایی کردم. الان جوان‌های مستعدی با من آمدند برای این تیم بازی می‌کنند. بعضی وقت‌ها شعارهایی می‌دهند که تیم جوان است، فلان و بهمان است. مگر شما با بازیکن قرارداد حرفه‌ای بسته‌اید که آنها را به دیگر تیم‌های لیگ‌برتر انتقال بدهید؟! آیا باشگاه تدبیری داشته که از این مسائل منفعتی نصیبش بود؟! متأسفانه چنین شعارهایی هست و ما تنها خودمان را فریب می‌دهیم. تریبون دست کسانی است که صحبت‌های‌شان را می‌کنند.
اما قهرمان ششمین دورۀ لیگ‌برتر اکنون شرایط خوبی در جدول ندارد؟
من خیلی ناراحت تیمی هستم که بعد از سال‌ها که قهرمان لیگ‌برتر شده بود را به روزهای خوب خودش برگرداندم و موفق شدیم سهمیۀ آسیایی بگیریم. با این حال برای مجموعه سایپا در ادامه رقابت‌های لیگ‌برتر آرزوی موفقیت دارم. حیف است یک تیم خوب از تهران از جدول مسابقات لیگ‌برتر کنار برود. امیدوارم همه افراد حاضر در این تیم دست به دست هم بدهند و کاری بکنند که سایپا تا انتهای فصل جاری با نتایجی که کسب می‌کند، بتواند در رقابت‌های لیگ‌برتر بماند.
شاید بتوان گفت بعضی‌ها موقعیت و موفقیت‌های خود در فوتبال را مدیون علی دایی هستند. اما همین بعضی‌ها این حقیقت را امروز روز فراموش کرده‌اند؟
من چنین فکری نمی‌کنم. به طور حتم همه گرفتار هستند. متأسفانه گرفتاری‌ها خیلی زیاد شده است. من اصلا و ابدا از این صحبتی که کردید ناراحت نیستم. آرزو دارم که این عزیزان بیشتر از این که هستند، بتوانند موفق باشند. من وظیفه اخلاقی و انسانی‌ام را انجام داده‌ام. من کاری را کردم که وجدان و انسانیت به من حکم کرده انجام بدهم. هیچ زمان هم دنبال قدردانی و قدرشناسی و چشم‌داشت به چنین رفتارهای نبوده و نیستم. همین که در فوتبال به موفقیت رسیده‌اند من خوشحال و راضی هستم و خدا را شکر می‌کنم به عهدی که با خدای خودم بسته‌ام به خوبی عمل کرده‌ام.
در سالگرد اولین و آخرین قهرمانی سایپا در لیگ‌برتر در صفحه اینستاگرام باشگاه سایپا مطلب و عکس‌هایی منتشر شد که نه نام نه تصویری از علی دایی در آنها به چشم نمی‌آمد؟
این مسائل برای من اهمیتی ندارد. ایرادی هم نمی‌گیرم. این‌ها کوچک بودن آدم‌ها را نشان می‌دهد. آدم‌های بزرگ، کوچک فکر نمی‌کنند. اصلا برای من مساله‌ای ندارد که نامی از من در جایی برده شود. من در افکارم به دورترها فکر می‌کنم. اما بعضی‌ها تنها جلوی پای خودشان را می‌بینند.
انتخابات فدراسیون انجام شد و میزبانی نه مقدماتی جام‌جهانی و نه لیگ‌قهرمانان آسیا را به ایران ندادند؟
ما ساختار مناسبی برای میزبانی بازی‌های بین‌المللی ملی و باشگاهی نداریم که بتوانیم پذیرای میهمانان خارجی باشیم. در تهران تنها یک ورزشگاه آزادی را داریم. به غیر از این در کدام ورزشگاه تهران می‌خواهیم بازی آسیایی برگزار کنیم؟ ورزشگاه شهرک اکباتان؟ کجا را سراغ دارید که بتواند شأن بازی‌های آسیایی را به نمایش بگذارد؟ کدام امکانات تمرینی را برای تیم‌های میهمان فراهم کنیم؟ الان که ورود تماشاگر ممنوع است. اما برای ورود بانوان چه کرده‌ایم؟ جز فینال لیگ‌قهرمانان آسیا که پرسپولیس برگزار کرد، آن هم با آن شرایط سخت، تعداد کمی از بانوان را به ورزشگاه راه دادند. یا بازی تیم‌ملی برابر کامبوج! که تازه این موارد هم تحت فشار فیفا صورت گرفت و دیگر اتفاق نیفتاد تا کرونا آمد و ورود تماشاگر به ورزشگاه‌ها قدغن شد.
یعنی امکانات ما از هند که جایی در میان قدرت‌های فوتبال آسیا ندارد هم کمتر است؟
خیلی مسائل وجود دارد که تا برطرف نکنیم، باید خواب میزبانی رقابت‌های ملی و باشگاهی آسیایی را در ایران ببینیم. از قبل هم وقوع چنین اتفاقی قابل پیش‌بینی بود. پس بی‌دلیل وقت‌مان را برای متهم کردن فیفا و ای‌اف‌سی به دشمنی با ایران تلف نکنیم و به فکر انجام کارهای اصولی و زیربنایی باشیم تا بتوانیم با دست پر از حق‌مان در مجامع بین‌المللی و آسیایی دفاع کنیم. ما نهایت امر بتوانیم در فوتسال و هندبال و ورزش‌های سالنی میزبان رقابت‌های بین‌المللی بشویم. اما در خصوص فوتبال خیلی مشکل داریم تا بتوانیم به استانداردهای لازم در این امر برسیم.
حالا انتخابی جام‌جهانی 2022 متمرکز در بحرین برگزار خواهد شد. آیا اقدامات غیرفوتبالی و جنگ‌های روانی میزبان می‌تواند برای تیم‌ملی ایران مشکل‌ساز بشود؟
به طور حتم با وجود برگزاری بازی‌ها در بحرین شانس خوبی برای صعود از گروه‌مان بین تیم‌های آسیایی هست. توجه کنید به لژیونرهای موفقی که در تیم‌های‌شان فیکس بازی می‌کنند و در کنار آنها بازیکنانی که در لیگ‌برتر خودمان توپ می‌زنند و شایستگی‌های فنی‌شان کمتر از لژیونرها نیست. برای همین بازی برابر سوریه تازه ما چند مهره خوب و مطرح‌مان را نداشتیم. علی‌رضا جهانبخش، امیر عابدزاده، مرتضی پورعلی‌گنجی به خاطر شرایط کرونایی نتوانستند بیایند. چند تن از چهره‌های داخلی هم نبودند. این نسل از فوتبال ایران می‌تواند بیشتر از یک تیم خوب تشکیل بدهد.
در برابر غنای استعداد در فوتبال ایران، حریفان امکانات و مدیریت قوی و صاحب نفوذ در ای‌اف‌سی دارند؟
فوتبال ایران بزرگترین منابع انسانی و استعدادهای بزرگ را در اختیار دارد. به طوری که می‌توانستیم و می‌توانیم خیلی بیشتر از این‌ها پیشرفت کنیم، اما متأسفانه تصمیمات اشتباه باعث شد ما الان دغدغۀ این را داشته باشیم که نتوانیم از گروه خودمان صعود کنیم. ما آن‌قدر بازیکن خوب در این نسل تیم‌ملی داریم که قبلا هم گفته‌ام، پیش از این بدون مربی هم می‌توانستیم نتایج بهتری مقابل بحرین و عراق کسب کنیم. اما متأسفانه دست‌های پشت پرده کارهایی کردند که الان به این روز دچار شویم و دغدغۀ صعود به دور بعد بازی‌ها را داشته باشیم.
زمان زیادی صرف انتخاب سرمربی جدید پس از مارک ویلموتس شد؟
به جز این، این همه پول از جیب بیت‌المال رفت برای مارک ویلموتس و کسی هم جواب‌گو نیست. نمی‌دانم چه زمانی می‌خواهند با مردم روراست باشند؟! چه زمانی می‌خواهند این مسائل را برای مردم شفاف‌سازی کنند که مسببین اتفاقاتی که افتاد و فوتبال ما را به این روز انداخت چه کسی یا کسانی مسئول این همه ضرر و زیان مالی و فوتبالی است.
اگر به جام‌جهانی 2022 صعود نکنیم، نسل خوبی از فوتبال ایران خواهد سوخت. این‌طور نیست؟
من شک ندارم بازیکنان تیم‌ملی اگر اراده و عزم خود را جزم کنند در بازی‌های پیش روی این توانایی را دارند که از سد عراق و بحرین با وجود تمام ناملایمات عبور کنند.
چندی پیش وحید هاشمیان اظهار داشت که علی دایی راه را برای حضور سایر فوتبالیست‌های ایرانی در فوتبال اروپا باز کرد؟
آن برهۀ خاص از تاریخ فوتبال ایران این خواست خدا بود که به آن شکل مسیر فوتبال من تغییر پیدا کند. خداوند راهی را پیش روی من قرار داد که در بازی برابر کره‌جنوبی مربیانی از بوندس‌لیگا به امارات بیایند تا بازیکنان حریف ما را ارزیابی کنند، به لطف بازی بی‌نقص بازیکنان تیم‌ملی و همکاری بی‌نظیری که با من داشتند، موفق شدم چهار گل به ثمر برسانم. بعد از آن بازی‌ها به آلمان رفتم و مسیر فوتبالی‌ام به طور کل شکل دیگری به خودش گرفت.
اما وحید هاشمیان شخصیتی است که بدون تعارف صحبت می‌کند؟
آقاوحید به من لطف دارند که این صحبت را کردند. ما بازیکنان کمی داشتیم که نتوانستند در اروپا موفق عمل کنند. خود آقای هاشمیان لقب هلی‌کوپتر ایرانی بوندس‌لیگا را با عملکرد موفق خودش گرفت؛ یا مهدی مهدوی‌کیا و خداداد و علی کریمی که از لژیونرهای موفق ایران در فوتبال اروپا بودند. حالا هم آرزوی من این است که مثل برزیلی‌ها در تمام کشورهای اروپایی به خصوص لیگ‌های سطح اول اروپا شاهد درخشش لژیونرهای ایرانی باشیم.
اگر قرار به انتخاب سه لژیونر برتر ایران باشد، شما نام چه نفراتی را تأیید خواهید کرد؟
به نظر من همۀ لژیونرهای ما در حال حاضر عالی عمل می‌کنند. اخبار آنها را تا حد ممکن دنبال می‌کنم. واقعا نمی‌توانم به نام سه نفر از لژیونرهای‌مان اشاره کنم. امیر عابدزاده عالی کار می‌کند و لایق حضور در سطح بالاتری است. مهدی طارمی، سردار آزمون، علی قلی‌زاده و کاوه رضایی در بلژیک، شهاب زاهدی که بی‌صدا از فوتبال ایران رفت. همه بازیکنان‌مان که در خارج از ایران توپ می‌زنند خوب هستند.
لژیونرهای آسیایی‌مان هم دست‌کمی از لژیونرهای اروپایی‌مان ندارند؟
بله با نظر شما موافق هستم. حتی پورعلی‌گنجی که در چین بازی می‌کند. بنابراین می‌توانم بگویم الان ما می‌توانیم با این سرمایه‌ها دو،سه تیم‌ملی تشکیل بدهیم. در هر پستی که دقت کنید چند بازیکن آماده و هم‌سطح داریم. حتی نفراتی که در داخل ایران بازی می‌کنند، هیچ چیزی از لژیونرهای هم‌پست خودشان کم ندارند. با این تفاسیر واقعا حیف است این تیم‌ملی نتواند از گروه خودش صعود کند. بی‌شک تیم‌ملی به جام‌جهانی صعود کند، پس از آن لژیونرهای بیشتری در فوتبال اروپا و آسیا خواهیم داشت.
و لیگ ستارگان قطر که برخلاف اظهارات قدیمی دیگر پول بی‌دلیل خرج هر بازیکن خارجی نمی‌کند؟
بله، چون قطری‌ها با برنامه‌ریزی علمی و اصولی پیش آمده‌اند. همین تیم‌ملی قطر که قهرمان جام‌ملتها شد از پایه کنار هم بوده‌اند. مربی‌شان سال‌هاست با این نفرات کار می‌کند. دیدگاه کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس به فوتبال تغییر کرده است. بازیکنانی را که هزینه می‌کنند برای جذب‌شان، انتظارات خیلی بالایی از آنها دارند، وگرنه بازیکنان بومی خودشان هستند. از تمام دنیا بازیکنان خوبی را جذب می‌کنند تا سطح فوتبال تیم‌های باشگاهی‌شان را ارتقا بدهند. تیم ملی‌شان قهرمان آسیا شده است. الان لژیونرهای ما در قطر کمتر از لژیونرهای اروپایی‌مان زحمت نمی‌کشند.
پرسپولیس با یک سابقۀ خوب از حضور در لیگ‌قهرمانان آسیا به هند رفت. شرایط پیش‌روی تیم سابق‌تان در این دوره از بازی‌ها را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
پایان یافتن محرومیت عیسی آل‌کثیر و حضور مجدد مهدی ترابی در کنار سایر نفرات پرسپولیس، باعث شدند تیم ما برای حضور در هند به خوبی تقویت بشود. این پرسپولیس تیم خیلی قدرتمندی شده است. با اُخت شدن این بازیکنان با یکدیگر هیچ تیمی توان ایستادگی برابر پرسپولیس را نخواهد داشت. پرسپولیس بدون شک به راحتی از این گروه به عنوان تیم نخست بالا می‌آید. چون کادرفنی خوب و باتجربه‌ای دارد. یحیی گل‌محمدی و همکارانش در کادرفنی به خوبی با تفکرات هم آشنا هستند و این امتیاز بزرگی محسوب می‌شود.
و نقش تأثیرگذار و غیرقابل انکار سیدجلال حسینی در مدیریت داخل مستطیل سبز را چگونه می‌بینید؟
به طور حتم سیدجلال حسینی ستون پرسپولیس است. خوبی این پرسپولیس در این است که نفراتی با کیفیت بالا در اختیار دارد که در واقع ضروری می‌توانند خلأ بازیکن بزرگی مثل سیدجلال را تا بازگشت دوباره‌اش خالی نگذارند. همین احمد نوراللهی هم می‌تواند ستون این تیم باشد. هستند نفراتی که بتوانند در زمین عهده‌دار رهبری تیم بشوند. به نظر من مثل سیدجلال در خط دفاع در فوتبال‌مان خیلی کم داشته‌ایم.
چطور می‌شود بازیکنی که قهرمانی‌های متعدد در کارنامه دارد، هنوز با قدرت و انگیزۀ یک جوان تازه‌کار در زمین مسابقه حاضر می‌شود؟
دلیل اصلی‌اش هم می‌تواند آن تفکر حرفه‌ای و درست و زندگی سالم و اصولی که دارد باشد. همۀ این موارد توانسته به سیدجلال کمک کند ه در 39 سالگی با این قدرت بازی کند. به اعتقاد من همین الان هم اگر خودش بخواهد می‌تواند به عنوان مهرۀ فیکس تیم‌ملی بازی کند. امیدوارم همیشه همین شرایط را داشته باشد تا بتواند به پرسپولیس کمک کند.
چهار قهرمانی پیاپی در لیگ‌برتر و شرایط فصل جاری، هواداران پرسپولیس را به کسب پنجمین قهرمانی سریالی امیدوار کرده است. آیا این اتفاق رُخ خواهد داد؟
ببینید به طور حتم پرسپولیس می‌تواند این فصل هم مانند چهار فصل گذشته شرایط قهرمانی را داشته باشد. با این که امسال سپاهان و استقلال هم خوب کار کرده‌اند، به نظر من پرسپولیس با تمام احترامی که برای دیگر مدعیان قائل هستم، یک سر و گردن بالاتر از تمام تیم‌های ایران است. حرفه‌ای فوتبال بازی می‌کند. با بازگشت عیسی و مهدی و دیگر نفرات خوبی که این فصل جذب شدند و بازیکنان تأثیرگذاری که از قبل در سختی‌ها با تیم بوده‌اند روند رو به رشدی را طی خواهد کرد. این تیم می‌تواند خیلی بهتر و سریع‌تر به آن چه می‌خواهد برسد. ما کادر فنی خیلی خوبی داریم که می‌توانند به رشد کیفی و فنی بازیکنان خیلی کمک کنند.
طی چند سال اخیر برچسب تیم حکومتی به قهرمان چهار فصل اخیر لیگ‌برتر می‌زنند. این واژه به پرسپولیس می‌چسبد؟
من اصلا و ابدا نمی‌توانم اطلاق این واژه نسبت به پرسپولیس را بپذیرم. پرسپولیس یک تیم مردمی است و به غیر از این چیز دیگری نمی‌توان به پرسپولیس نسبت داد.
طی این دو سال دوری شما از فوتبال و با توجه به محبوبیت‌تان در بین رجال سیاسی، آیا درخواستی مبنی بر بازگشت به فوتبال ایران داشته‌اید؟
من دنبال این چیزها نیستم. در این مدت چندین پیشنهاد شد. اما من خودم نپذیرفتم که بخواهم دوباره برگردم و در فوتبال ایران فعالیت کنم.
نظر شما