به گزارش سلام نو، شهاب الدین سهروردی، عارف و فیلسوف قرن ششم در سال ۵۴۹ هجری قمری برابر با ۱۱۵۴ میلادی در شهر کوچک سهرورد، نزدیک زنجان، شمال غربی ایران به دنیا آمد. شهابالدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی، "شیخ الاشراق" (استاد اشراق) حکمت، منطق و اصول فقه را که از تحصیلات مقدماتی به شمار می‌فتند، نزد مجدالدین جیلی استادِ فخر رازی در مراغه فراگرفت و و به قوت ذکا، وحدت ذهن و نیک‌اندیشی بر بسیاری از علوم تسلط یافت و در علوم حکمی و فلسفی سرآمد شد.
ایران به فیلسوف بزرگ پارسی و بنیانگذار مکتب اشراقی ایران، در روز ملی سهروردی که در ۸ مرداد برابر با ۳۱ ژوئیه است، افتخار و ادای احترام می‌کند.
روز ملی سهروردی به مناسبت بزرگداشت شهابالدین سهروردی یک رویداد فرهنگی قابل توجه برای ایرانیان در نظر گرفته شده است.
سهروردی متکلم و فیلسوف چهره برجسته مکتب اشراقی فلسفه اسلامی بود.
در سال ۱۱۸۶، در سن سی و دو سالگی، او کار بزرگ خود را با عنوان "فلسفه اشراق" به پایان رساند.
وی به دستور مالک الظاهر، فرزند صلاح الدین، بین سالهای ۱۱۹۱ و ۱۲۰۸ در حلب به اتهام پرورش تعالیم و فلسفه باتینی اعدام شد.
ملاصدرا، حکیم ایرانی عصر صفویه، سهروردی را "احیاگر ردپای حکمای پهلوی (ایرانی)" توصیف کرد و سهروردی، در بزرگترین کار "فلسفه اشراق"، خود را احیاگر می‌پنداشت.
سهروردی، شیخ الاشراق، بسیار بر حکمت باستان و سهم دانشمندان باستان در درک حقیقت تأکید کرد. از یک سو، وی قصد داشت خرد افلاطونی و زرتشتی را با هم تلفیق کند، از سوی دیگر، در پی ایجاد یک خرد عام، واحد و جاودان بود که از آموزههای دینی و اسلامی برخوردار باشد. دانش شهودی در مرکز اندیشه سهروردی است. حکمت حوزوی او بر دو اصل استدلال و شهود استوار است. نگرانی اصلی این مقاله مطالعه رابطه بین اندیشه سیاسی سهروردی و مبانی فلسفی وی است. بنابراین، اندیشه سیاسی سهروردی مجموعه ای منسجم از اصول فلسفی است که در زمان مناسب منجر به تولید نظریه خاصی در مورد دولت شد. این ایده که یک فیلسوف متکلم مجهز به عقل و خرد یک حاکم ایده آل است، اساس تئوری دو برابر، انسانی - الهی یا اشراقی - اسلامی است که جایگزین نظریه مادی - جسمی یک طرفه شد.
شواهد بیوگرافی و نسخه خطی
بهترین منبع کتابشناختی ما درباره نوشته‌های سهروردی، شمس الدین الشهرزوری است که حدود یک قرن پس از مرگ وی درباره او می‌نویسد. شهرزوری یک فرهنگ نامه بیوگرافی مانند از فیلسوفان پیشین معروف به تاریخ حکما نوشت.
"تاریخ حکما"، یا به عبارت بهتر نوذات الاروی، "لذت ارواح"، حاوی زندگینامه طولانی سهروردی است که بهترین منبع در مورد زندگی و آثار به جا مانده از سهروردی است.
تعداد کمی از نسخه‌های خطی برجای مانده از سهروردی وجود دارد به استثنای مجموعه ای از نسخ عرفانی و فلسفی، متون حاوی ده اثر فارسی سهروردی که در سال ۱۲۶۱ به پایان رسید.
اولین اثر به جا مانده در مجموعهای جامع از آثار وی، نسخهای خطی است که در اوایل دهه ۱۳۳۰ در بغداد کپی شده است.
نظر شما