خطرات باورنکردنی زیاده‌روی در مصرف بادمجان؛ از بروز آلرژی تا سقط جنین

به گزارش سلام نو؛ بادنجان یک گونه از خانواده بادنجانیان است. این خوراکی اگرچه به عنوان سبزی شناخته می‌شود؛ اما از لحاظ گیاه شناسی یک میوه است.

بادنجان بومی هند است؛ هرچند اکنون در بسیاری از نقاط جهان کشت می‌شود و منبع خوبی برای شماری از ویتامین ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان‌ها، فیبرهای رژیمی و سایر ترکیبات است؛ اما بسیار برای ما مفید بوده و منافع فراوانی برای سلامت و زیبایی بدن به همراه دارد.

با این حال باید دانست خوردن زیاد بادنجان برخی از عوارض جانبی را به همراه دارد. در این گزارش قصد داریم تا شما را با برخی از این عوارض جانبی آشنا کنیم:

۱- تحریک قاعدگی بانوان

بادنجان از لحاظ طبیعی ادرار آور است و به همین دلیل، به زنان باردار توصیه می‌شود از مصرف آن به شکل منظم خودداری کنند؛ چرا که می‌تواند قاعدگی را در آن‌ها تحریک کند. علاوه بر این، بادنجان منبع خوبی برای هورمون‌های گیاهی است. اگرچه این مسأله یک مزیت برای بادنجان محسوب می‌شود؛ اما همین مزیت می‌تواند به عنوان یک عامل مضر برای زنان باردار عمل کند.

۲- احتمال سقط جنین

همانطوری که بیان شد، بادنجان منبع خوبی برای شماری از ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر و شماری دیگر از مواد محسوب شود که وجود چنین ترکیباتی، این ماده غذایی را برای سلامتی ما مفید می‌کند. این خوراکی برای زنان باردار توصیه نمی‌شود؛ چرا که مصرف آن ممکن است سبب سقط جنین در زنان باردار شود.

۳- احتمال ایجاد مشکلات اسیدی

مصرف بادنجان ممکن است سبب ایجاد مشکلات اسیدی شود و به همین دلیل توصیه می‌شود در دوران بارداری از مصرف بادنجان خودداری کنید.

۴- احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک

 اگرچه بادنجان خواص فراوانی دارد؛ اما ممکن است سبب ایجاد واکنش‌های آلرژیک در برخی افراد شود. برخی واکنش‌های معمول به بادنجان عبارت از تورم گلو، تهوع، خارش و بثورات پوستی است.

 واکنش آلرژیک به بادنجان به شدت اعضای دیگر خانواده بادنجانیان مانند گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای نیست. این واکنش‌ها  ناشی از بادنجان را می‌توان با مصرف «آنتی هیستامین»‌های معمول درمان کرد؛ اما اگر به بادمجان آلرژی دارید، بهتر است به طور کامل از مصرف بادمجان اجتناب کنید.

۵- احتمال دارا بودن نیکوتین

طبق گزارشی که در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» در سال ۱۹۹۳ به چاپ رسید، بادنجان دارای بالاترین میزان نیکوتین است. نیکوتین همان ماده اعتیادآوری است که در دخانیات یافت می‌شود و سبب می‌شود تا افراد به سیگار و تنبکو معتاد شوند. با این حال، طبق تحقیقاتی که در نشریه نیویورک تایمز منتشر شد، بادنجان حاوی نیکوتین نیست؛ اما دارای «نیکوتینیک اسید» است که ساختار مولکولی شبیه به نیکوتین دارد؛ اما اعتیاد آور نیست و از نیکوتین متفاوت است.

نیکوتینیک اسید به بدن ما آسیبی نمی‌رساند؛ بلکه منبع خوبی برای «نیاسین» است که ویتامینی ضروری برای عملکرد خونی و مغزی ما می‌باشد. بادنجان و گیاه تنباکو متعلق به خانواده بادنجانیان هستند و از این رو بادنجان ممکن است مقداری نیکوتین درخود داشته باشد. برای ایمنی بیشتر، بهتر است تا بادنجان را به مقدار متوسط مصرف کنید.

۶- وجود پتاسیم و فیبر فراوان که مضر است

بادنجان منبع خوبی برای شماری از ترکیبات مانند اسید فولیک، پتاسیم، فیبر و ... است. وجود این ترکیبات در بادنجان، سبب می‌شود این ماده غذایی برای سلامتی ما مفید باشد؛ هرچند مصرف بیش از حد این ترکیبات بد است؛ چرا که عوارضی جانبی با خود به همراه دارد.

مقدار زیاد پتاسیم می‌تواند سبب ناراحتی معده و ایجاد استفراغ شود و بالا رفتن پتاسیم خون (هایپرکالمی) را به دنبال داشته باشد؛ بطور مشابه، مصرف بیش از حد فیبر هم می‌تواند مشکلاتی مانند اسهال، یبوست و مشکل در جذب مواد مغذی را نشان دهد. برای همین توصیه می‌شود تا بادنجان را به میزان متعارف بخورید.

۷- احتمال ابتلا به مسمومیت اسفناج

بادنجان منبع خوبی از نیترات است که به طور طبیعی در معده ما تبدیل به نیتریت می‌شود. بعدا این نیتریت‌ها با اسیدهای آمینه پروتئین‌ها واکنش نشان داده و نیتروسامین (nitrosamines) را ایجاد می‌کند. این نیتروسامین‌های طبیعی برای سلامت افراد می‌تواند خطرناک باشد.

۸- تداخل با داروهای ضد افسردگی

در صورتی که از داروهای ضد افسردگی و کاهش فشار خون استفاده می‌کنید، بهتر است تا خوردن بادمجان را متوقف کنید. این بدان دلیل است که بادنجان دارای کمی تیرامین است که عروق خونی را منقبض می‌کند و فشار خون را افزایش می‌دهد.

۹- ایجاد نتایج مثبت کاذب در تست تومورهای کارسینوئید

بادنجان ممکن است سبب ایجاد تداخل در نتیجه آزمایش تورمورهای کارسینوئید شود؛ بنابراین توصیه می‌شود ۷۲ ساعت قبل از انجام آزمایش، خوردن آن را متوقف کنید. این بدان دلیل است که بادنجان حاوی سرتونین است. توقف مصرف بادنجان پیش از آزمایش این اطمینان را می‌دهد که میزان فعلی سرتونین (که توسط تومورهای کارسینوئیدی ترشح می‌شود) هیچ تداخلی با سرتونینی که از سوی بادنجان آزاد می‌شود، نداشته باشد.