به گزارش سلام نو و به نقل از روابط عمومی برنامه، احمد محیط طباطبایی گفت: میراث فرهنگی بخش زنده فرهنگ است. ما در میراث فرهنگی به دنیا میآییم، زندگی میکنیم و از دنیا میرویم و با شناسنامه میراث فرهنگی در دنیا حضور مییابیم. باید بدانیم میراث فرهنگی چیست کسانی که به میراث فرهنگی میپردازند افرادی هستند که به آینده و فرزندان خود توجه دارند و نسل بعدی برایشان اهمیت دارد. میراث فرهنگی مانند حافظه تاریخی و پایه توسعه است که آن را به نسل بعدی منتقل میکنیم.
وی افزود: شناخت این میراث تعامل، همگرایی، صلح و همزیستی را برای انسانها رقم میزند؛ جدا شدن از میراث فرهنگی یعنی جدایی از هویت اصلی و زندگی که برای آن آیندهای متصور نیست. میراث فرهنگی فقط موزه نیست، اما موزهای شدن یعنی اثر گذار شدن و تأثیر گذار بودن در حوزه خود؛ وقتی جسمی، شخصی و یا اثری موزهای میشود یعنی میتواند گذشته افراد را به آنها یادآوری کند. به تعبیر افسانهای، موزه چشمهای است که وقتی در آن استحمام میکنید فراموشی را دور میاندازید و یادتان میآید که بوده اید و چه بوده اید.
این کارشناس میراث فرهنگی ادامه داد: وقتی به دنیا میآییم در گوش ما اذان میگویند و وقتی میمیریم در کفن هفت تکه پیچیده میشویم یعنی در سیری هستیم که میراثی را برای نسلهای آینده خود حمل میکنیم.میراث فرهنگی یک نگاه است که میتواند در یک لحظه هویت یابد. اینکه پدران ما افرادی بودند که توانستند یکی از ادوار درخشان بشری را رقم بزنند و فضایی را فراهم کنند که ما در آن زندگی کنیم ناشی از اهمیت میراث فرهنگی است.
طباطبایی بیان کرد: بعد از قبله مسلمین که به عنوان اولین شهر میراث فرهنگی جهان قرار گرفت، دومین شهر با اکثریت آرا اصفهان بود. اگر خودمان هم فراموش کنیم باز هم عناصری هستند که فرهنگ غنی کشورمان را به یاد ما میآورند. میراث فرهنگی برای رسیدن به نقطه مطمئنی است که میخواهیم به آن برسیم و افراد سهمشان را از آینده و گذشته خود بگیرند.
وی گفت: آدمها فکر میکنند موزه یک مکان بسته است که وسایلی در آن وجود دارد در حالی که موزه یعنی هر چیزی که گذشته ما را به ما یادآوری میکند و صرفاً مکان خاصی نیست. حتی میتواند یک موسیقی باشد. فیلمهای سینمایی که مربوط به گذشته است مقطعی از زندگی انسان را نشان میدهد، خودش موزه است؛ یک نگاه موزهای به زندگی را فیلم به ما ارائه میدهد چون مصرف دار نیست و مستدام است.
این کارشناس میراث فرهنگی تصریح کرد: ۲۶ بنای تاریخی از ایران در فهرست جهانی ثبت شده است که موارد ۲۵ و ۲۶ طی چند ماه اخیر اضافه شده اند، به علاوه آن موارد دیگری مثل اشیا و نسخ خطی هم هستند که ثبت جهانی شده اند. کاری که یونسکو میکند این است که میراث فرهنگی را از نکره به معرفه در میآورد و به دیگران آن را معرفی میکند. این وظیفه را میراث فرهنگی در بعد داخلی کشور دارد.
طباطبایی افزود: میراث غنی فرهنگی میتواند جایگاهی را برای شهرها ایجاد کند که یک شهر را به شهر رده اول در جهان تبدیل کند. میراث فرهنگی برگشت به گذشته نیست بلکه نوآوری بر روی پلهها و پایههای گذشته است. اولین ثبت میراث صنعتی که امسال انجام شد راه آهن بود و این اثر فرهنگها و اقلیمهای متفاوت ایران را بهم وصل کرد. بیش از ۲۳۰ تونل بر روی آن وجود دارد و صدها پل دارد ارتفاعی پایینتر از سطح اقیانوس یا ۲۰۰ متر بالای سطح دریا در طول آن وجود دارد؛ بیش از ۴۰ کشور برای ساخت راه آهن ایران تلاش کردند و یکی از طولانیترین راههای آهنهای جهان است. گاهی یک کارخانه مثل کارخانههای نساجی میتواند میراث فرهنگی عمیقی را به جا بگذارد.
وی درباره منطقه هورامان در غرب کشور اظهار داشت: ثبت هورامان منظر طبیعی تاریخی و فرهنگی ما است و نگاه ایرانی به طبیعت آن مهمترین اصل است، چراکه مردم این منطقه هنوز با طبیعت خود مهربانی میکنند. این رفتار هم یادآوری گذشته است. این منطقه مابین کردستان و کرمانشاه است. این رفتار و تفکر از گذشته باقی مانده که در حال پاسداری از این منطقه است و به دیگران هم منتقل میشود.
گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۳:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم میرود. محمد سلوکی و عبدالرضا امیراحمدی مجریانی هستند که هر کدام در شبهای مختلف برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا میکنند. تهیه کنندگان این برنامه نیز کاوه امیری جاوید و یوسف بچاری هستند.
نظر شما