دکتر بهروز شهسواری: زیرا ورزشکاران آماتور خیلی بی تفاوت از کنار مباحثی به این مهمی عبور می کنند و هرگز تلاشی برای بالا بردن استانداردها و سطح آگاهی خویش نمی کنند وشاید هم هیچ اطلاعی مبنی بر این موضوع ندارند.
طبق تجربیات چندین ساله در تیم های مختلف فوتبال ازپایه ها تا لیگ برتر، به کرات با این موضوع روبرو شده ام در اغلب تیم ها،حتی در لیگ برتر روانشناس نداشته اند.وشاید هم اینک هم ندارند.سوال این جاست در لیگ برتر فوتبال، چند تیم ازروانشناسان استفاده می کنند ؟آیا تیم مطرح وپرطرفدارروانشناس دارند؟
اگرورزشکاری عملکردش افت نماید واز شرایط آرمانی دور شود چه باید کند؟ آیا با ذهن آشفته و تمرینات بیشتر، این معضل حل می شود؟ می بایست با این موضوع کنار بیاید؟ حالا این موضوع را از زاویه دیگربررسی می کنیم، اگر بازیکنی بخواهد شرایط کنونی را تغییر دهد و پیشرفت نماید، ازبازیکن ذخیره به یک مهره اصلی در تیم تبدیل شود،آیا صرفا تمرینات برای تحول و پیشرفت بازیکن ذخیره کافیست؟دراین وضعیت می بایست چه کند؟ درحالیکه همواره یک فوتبالیست لیگ برتری بدون کمترین تاخیردرتمرینات حضوردارند ونهایت تلاش خود می کنند، اما آنچنان تحولی ایجاد نمی شود مشکل کارکجاست ؟همه امکانات برای همه بازیکنان یکسان است اما........
موارد فراوانی می تواند دخیل باشد که عمده ترین اینگونه موارد را می توان عدم آمادگی ذهنی و روانی بازیکنان نام برد.مهم ترین نکته قابل توجه این است که در صورت بروزاینگونه اتفاقات به کجا ویا چه کسی و چه منبعی می بایست رجوع نمایند.
با نهایت تاسف علم روانشناسی ورزشی را عرصه ورزش بسیارکم اهمیت شمرده می شود و جایگاهی بسیار کم رنگی در ورزش ما دارد ودر اغلب اوقات آن را نادیده می گیرند هرچند که در پاره ایی ازاوقات شعارهایی مبنی برحرفه ی بودن سر می دهند،اما درپذیرش و همکاری با روانشناسان ورزشی تمایل چندانی نشان نمی دهند، درصورتی تصمیم به همکاری با روانشناس می گیرند، که تیم درشرایط بسیار بحرانی ویا سقوط قراردارد که آن هنگام به روانشناسان مراجعه می کنند، شاید دراین هنگام روانشناس به تواند اندک کمکی نماید اما هرگزنمی تواند معجزه کند...
نظر شما