موضوع سال ۲۰۲۱ "ارزش ویژه دیجیتال برای همه سنین" نیاز به دسترسی و مشارکت معنیدار افراد مسن در دنیای دیجیتال را تأیید میکند.
چهارمین انقلاب صنعتی که با نوآوری سریع دیجیتالی و رشد نمایی مشخص میشود ، تمام بخشهای جامعه، از جمله نحوه زندگی، کار و ارتباط با یکدیگر را متحول کرده است. پیشرفت های تکنولوژیکی امیدواری زیادی برای تسریع پیشرفت به سوی اهداف توسعه پایدار (SDGs) ایجاد میکند.
اهداف
· آگاهی از اهمیت گنجاندن دیجیتالی افراد مسن و در عین حال مقابله با کلیشهها، تعصبات و تبعیضهای مرتبط با دیجیتالی شدن، با در نظر گرفتن هنجارهای فرهنگی، اجتماعی و حق خودمختاری.
· برجسته کردن سیاستهای استفاده از فناوریهای دیجیتال برای دستیابی کامل به اهداف توسعه پایدار (SDGs).
· برای رسیدگی به منافع عمومی و خصوصی، در زمینههای دسترسی، اتصال طراحی، قیمت مناسب، ظرفیت سازی، زیرساختها و نوآوری.
· بررسی نقش سیاستها و چارچوبهای قانونی برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی و ایمنی افراد مسن در دنیای دیجیتال.
· برای برجسته کردن نیاز به یک ابزار قانونی الزامآور در مورد حقوق افراد مسن و یک رویکرد حقوق بشری مبتنی بر شخص متقابل برای یک جامعه برای همه سنین.
گنجاندن دیجیتال برای همه
شکاف دیجیتالی همچنان بین کشورها، جوامع و مردم کم و بیش متصل است. توانمندسازی همه مردم جهان برای دسترسی و استفاده از فناوریهای دیجیتالی و بستن شکافهای دیجیتالی همچنان چالشی است که اگر جامعه جهانی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد ( SDG ) تا سال ۲۰۳۰ برسد، باید به آن توجه شود .
تاریخچه
در ۱۴ دسامبر ۱۹۹۰، مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۱ اکتبر را به عنوان روز جهانی افراد مسن تعیین کرد.
در سال ۱۹۹۱، مجمع عمومی اصول سازمان ملل متحد برای افراد مسن را تصویب کرد. قعطنامه در سال ۲۰۰۲ ، دومین مجمع جهانی پیری برنامه بین المللی اقدام مادرید در مورد پیری را تصویب کرد تا به فرصتها و چالشهای پیری جمعیت در قرن ۲۱ پاسخ دهد و توسعه یک جامعه را برای همه سنین ارتقا دهد.
ترکیب جمعیت جهان در دهههای اخیر به طور چشمگیری تغییر کرده است. بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۲۰۱۰ ، امید به زندگی در سراسر جهان از ۴۶ به ۶۸ سال افزایش یافت. در سراسر جهان ، ۷۰۳ میلیون نفر در سن ۶۵ سال یا بیشتر در سال ۲۰۱۹ وجود داشته است. منطقه شرقی و جنوب شرقی آسیا بیشترین افراد مسن (۲۶۱ میلیون)، و پس از آن اروپا و آمریکای شمالی (بیش از ۲۰۰ میلیون) محل زندگی آنها بوده است.
طی سه دهه آینده، تعداد افراد مسن در سراسر جهان بیش از دو برابر پیش بینی میشود و در سال ۲۰۵۰ به بیش از ۱.۵ میلیارد نفر میرسد.
در میان گروههای توسعهای، کشورهای کمتر توسعه یافته به استثنای کمتوسعهترین کشورها در سال ۲۰۵۰ محل زندگی بیش از دو سوم جمعیت مسن جهان (۱.۱ میلیارد نفر) خواهند بود. با این حال پیش بینی می شود سریعترین افزایش در کم توسعهترین کشورها رخ دهد. تعداد افراد ۶۵ ساله یا بیشتر از ۳۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۲۰ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ (۲۲۵ درصد) افزایش مییابد.
آیا میدانستید؟
· تا سال ۲۰۲۰ تعداد افراد ۶۰ سال به بالا بیشتر از کودکان زیر ۵ سال خواهد بود.
· طی سه دهه آینده، تعداد افراد مسن در سراسر جهان بیش از دو برابر پیش بینی میشود و در سال ۲۰۵۰ به بیش از ۱.۵ میلیارد نفر میرسد و ۸۰ درصد آنها در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی خواهند کرد.
· آمار و ارقام مبتنی بر نظرسنجی از ۸۳،۰۳۴ نفر در ۵۷ کشور نشان میدهد که از هر دو نفر یک نفر دارای نگرش متوسط یا بسیار سن گرایانه است (یعنی کلیشهها و تعصبات).
سالمندی و سلامت
زندگی طولانیتر نه تنها برای افراد مسن و خانوادههای آنها بلکه برای کل جوامع فرصتهایی را به همراه دارد. سالهای اضافی فرصتی را برای پیگیری فعالیتهای جدید مانند تحصیلات بیشتر، شغل جدید یا دنبال کردن اشتیاق غفلت شده طولانی مدت فراهم میکند. افراد مسن نیز به طرق مختلف به خانوادهها و جوامع خود کمک میکنند. با این حال، میزان این فرصتها و مشارکتها به شدت به یک عامل بستگی دارد: سلامتی.
دهه پیری سالم
دهه پیری سالم (۲۰۲۱-۲۰۳۰) فرصتی است برای گردهم آوردن دولتها، جامعه مدنی، آژانسهای بینالمللی، متخصصان، دانشگاهها، رسانهها و بخش خصوصی برای ده سال اقدام هماهنگ، کاتالیزوری و مشارکتی برای بهبود زندگی مردم افراد مسن، خانوادههای آنها و جوامعی که در آن زندگی میکنند.
مسائل جهانی: پیری
پیری جمعیت به یکی از مهمترین تحولات اجتماعی قرن بیست و یکم تبدیل میشود که تقریبا برای تمام بخشهای جامعه، از جمله بازارهای کار و مالی، تقاضای کالا و خدمات، مانند مسکن، حمل و نقل و حمایت اجتماعی، همچنین ساختارهای خانوادگی و روابط بین نسلی پیامدهایی را دارد.
نظر شما