به گزارش سلام نو به نقل از آنا، عزت‌الله مهرآوران جدیدترین مورد از بازیگران مطرح سینما، تئاتر و تلویزیون است که پس از این باید با پیشوند «مرحوم» از او یاد کنیم. بازیگر پیشکسوتی که در طول سال‌های حضورش در هنرهای نمایشی، هم وجهه مردمی خوبی و هم در میان اهالی هنر و رسانه، جایگاه قابل احترامی داشت.
چهارم مهر ماه بود که خبری بستری شدن عزت‌الله مهرآوران در بیمارستان آتیه تهران، منتشر شد. خبری که خیلی زود به یکی از اتفاقات روز تبدیل شد. او دو هفته در بیمارستان بستری بود و در این مدت بسیاری از اهالی رسانه، هنرمندان و مخاطبان سینما و تلویزیون، لحظه به لحظه اخبار مربوط به او را پیگیری می‌کردند تا شاید خبری خوبی از بیمارستان به بیرون منتقل شود. اتفاقی که در نهایت نیفتاد و ۱۷ مهر ماه، خبر درگذشت این بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون به طور رسمی منتشر شد.
آغاز راه بازیگری
مرحوم مهرآوران متولد سال ۱۳۲۸ در شهر مسجد سلیمان است. او با وجود اینکه در سنین کودکی تجربه اجراهای کوچک و بزرگ در دوران تحصیل را داشت، اما از سال ۱۳۵۰ و در سن ۲۲ سالگی به صورت حرفه‌ای وارد عرصه هنرهای نمایشی شد و کارش را با اجرای تئاتر آغاز کرد.
او تا اواخر دهه هشتاد به صورت پیگیر در صحنه تئاتر حضور داشت و در این مدت جدا از بازیگری، در دیگر حوزه‌های تئاتر هم حضور پررنگی پیدا کرد، تا جایی که در رشته نمایشنامه‌نویسی نشان درجه یک هنری دریافت کرد. مهرآوران در این مدت یکی از مهره‌های تاثیرگذار تئاتر بود و هرکجا که می‌توانست برای این هنر و مظلومیت آن در میان دیگر هنرهای نمایشی سخن می‌گفت.
مرحوم مهرآوران در سینما هم سابقه طولانی داشت، اولین اثر او بر پرده نقره‌ای، فیلم سینمایی «سایه به سایه» بود، اثری به کارگردانی ولی محمدی و نویسندگی غلامحسین ساعدی که در سال ۱۳۵۳ تولید شد. تا پیش از انقلاب اسلامی، او فرصت زیادی برای حضور در فیلم‌های سینمایی پیدا نکرد و فقط در یک فیلم دیگر با نام «یک راه» بازی کرد، فیلمی که علی‌اصغر شادروان کارگردانی آن را برعهده داشت.
پس از انقلاب و در دهه ۶۰، او بیشتر زمانش را در تئاتر گذراند اما در دهه هفتاد، حضور پررنگی در هنر هفتم داشت و فیلم‌های زیادی را بازی کرد. ابراهیم حاتمی‌کیا، محمدرضا هنرمند، ابوالحسن داوودی، سیروس الوند و سعید اسدی از کارگردان‌های به نام سینما بودند که در این مدت از حضور او در آثارشان استفاده کردند. فیلم‌هایی همچون «ایلیا، نقاش جوان»، «هتل کارتن»، «مرد عوضی»، «تارهای نامرئی»، «آژانس شیشه‌ای»، «سیب سرخ حوا» و «مومیایی ۳» مجموع آثاری بودند که عزت‌الله مهرآوران در دهه هفتاد در آنها به ایفای نقش پرداخت.
این پر کاری اما در دهه هشتاد ادامه پیدا نکرد و در این مدت او فقط یک فیلم سینمایی به روی پرده داشت، فیلم «بانوی من» که کارگردانی آن را یدالله صمدی برعهده داشت. اوایل دهه ۹۰ هم مهرآوران با بازی در دو فیلم «آتیش بازی» ساخته بهمن گودرزی و «خوابم می‌آد» ساخته رضا عطاران، آخرین حضورش در سینما را تجربه کرد و از آن پس بیشتر زمانش را به بازی در سریال‌های تلویزیونی و آثار شبکه نمایش خانگی گذراند.
سریال، سکوی پرتاب
پربار ترین بخش کارنامه هنری عزت‌الله مهرآوران از نظر کمیت، سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی است که در آنها ایفای نقش کرده است. او بازی در سریال‌ها را ۱۵ سال پس از ورودش به عرصه هنرهای نمایشی آغاز کرد، در سال ۶۵ و با بازی در سریال «داستان زندگی» به کارگردانی صادق عبداللهی. پس از این اثر او در دهه هفتاد، مثل سال‌های حضورش در سینما، در تلویزیون هم پرکار شد و با چند سریال که در آن روزها محبوب شدند، به خانه مخاطبان تلویزیون رفت و نام و چهره‌اش را سر زبان‌ها انداخت. سریال‌های «فروشگاه» ساخته احمد بهبهانی، «بگذار آفتاب برآید»، به کارگردانی حسین مختاری، «هتل پیاده‌رو» اثری از بهمن زرین‌پور و «کژدم ۳۳» از مهدی شمسایی آثاری بودند که او با ایفای نقش در آنها، بیش از پیش مطرح شد.
او در دهه هشتاد هم تقریبا به همین میزان در تلویزیون فعال بود و سریال‌های مختلفی با بازی‌اش روانه آنتن شد. «فقط به خاطر تو» به کارگردانی منصور فلاح، «شاهد عینی» از مسعود آب‌پرور، «غریبانه» ساخته قاسم جعفری، «پیامک از دیار باقی» اثری از سیروس مقدم، «دفترخانه شماره ۱۳» از سید وحید حسینی و «وضعیت سفید» به کارگردانی حمید نعمت‌الله، مهم‌ترین سریال‌هایی بودند که مرحوم مهرآوران در دهه ۸۰ در آنها بازی کرد. از این بین سریال «پیامک از دیار باقی» به دلیل مناسبتی بودن و تیم تولیدی که داشت و «وضعیت سفید» به خاطر حال و هوا و فضای ویژه‌اش جزء کارهای مهم کارنامه مهرآوران به حساب می‌آیند.
دهه ۹۰ او در سریال‌ها، تله فیلم‌ها و آثار تلویزیونی بیشتری حضور پیدا کرد و باتوجه به رونق گرفتن شبکه نمایش خانگی، در چند سریال تولیدی در این فضا نیز حاضر شد. «مسیر انحرافی» ساخته بهرنگ توفیقی، «دزد و پلیس»، «خروس» و «بیمار استاندارد» به کارگردانی سعید آقاخانی، «هفت سنگ» از علیرضا بذرافشان، «لیسانسه‌ها» و «فوق لیسانسه‌ها» از سروش صحت، «ایراندخت» به کارگردانی محمدرضا ورزی و «زیر همکف» از بهمن گودرزی مهم‌ترین سریال‌های تلویزیونی او در دهه نود بودند که باید به آنها آثار مهمش در شبکه نمایش خانگی را نیز اضافه کرد. سریال «هیولا» به کارگردانی مهران مدیری، «خوب، بد، جلف؛ رادیواکتیو» از محسن چگینی و «می‌خواهم زنده بمانم» ساخته شهرام شاه‌حسینی آثاری بودند که با هنرنمایی مرحوم مهرآوران در پلتفرم‌های آنلاین به نمایش درآمدند، آثاری که هر سه مورد آنها در دسته سریال‌های پرطرفدار شبکه نمایش خانگی در سال‌های اخیر قرار می‌گیرند.
عزت‌الله مهرآوران از آن دست هنرمندانی بود که تا روزهای آخر عمرش در بطن جامعه هنری حضور داشت و در سریال‌های مختلف ایفای نقش کرد. او در شش ماهه اول امسال هم بیکار نبود و دو سریال «بچه مهندس ۴» و «زن زندگی مرد زندگی» را برای تلویزیون بازی کرد و برای شبکه نمایش خانگی نیز در پشت صحنه قسمت سوم سریال «ساخت ایران» حضور داشت. مرحوم مهرآوران به جادوی سینما و هنرهای نمایشی باور داشت و سعی می‌کرد همواره با بهره بردن از هنری که وجهه‌های مختلف آن را به خوبی از بَر بود، کاری که دوست داشت را انجام دهد.
مرحوم مهرآوران جدا از اینکه در بین مخاطبان سینما، تئاتر و تلویزیون جایگاه ویژه‌ای داشت، در بین اهالی هنر هم چهره‌ای محبوب بود. او با توجه به سبک ارتباطی‌اش با بقیه هنرمندان و همکارانش در پروژه‌های گوناگون، همواره مورد احترام همه قرار می‌گرفت و دوستداران زیادی در میان بازیگران در نسل‌های مختلف داشت. واکنش‌های فراوان اهالی سینما و تئاتر در زمان بیماری‌اش و پست‌ها و پیام‌های محبت‌آمیز آنها در زمانی که مرحوم مهراوران روی تخت بیمارستان آتیه بود، نشان می‌داد که این هنرمند پیشکسوت چه جایگاه خوبی در میان همکارانش دارد.
خبر درگذشت او نیز یکی از تلخ‌ترین اخباری بود که در این چند وقت اخیر به سرعت در فضای مجازی دست به دست شد و مانند اتفاقی که در دوران بستری بودنش رخ داد، بسیاری از ستارگان سینما، تلویزیون و تئاتر نسبت به آن واکنش نشان دادند و با انتشار عکس‌ها و مطالب مربوط به او، به نوعی خود را در غمی که نسیب خانواده بزرگ سینما شد، شریک دانستند.
این روزها هنرهای نمایشی به از دست دادن عادت کرده است، در همین چند ماه اخیر، بسیاری از پیشکسوتان این حوزه دار فانی را وداع گفتند و سینما همچنان عزادار است.
نظر شما