این گروه خونی بیشتر دچار بیماری قلبی می‌شوند

به هر حال، گروه خونی چیست؟

گروه های خونی A ، B ، AB وO به آنتی بادی های متصل به سلول های خونی مرتبط هستند. B, A دو گروه متفاوت هستند و AB شامل این دو گروه می شود.

به گروه O گروه صفر هم گفته می شود زیرا هیچ آنتی بادی در سطح آن وجود ندارد. اما چگونه بیماری قلبی را تشخیص دهیم؟ آنتی بادی های گروه خونی در سلول بسیاری از اندام ها پیدا می شوند اما نکته مهم وجود آنها در سطح سلولهایی است که عروق خونی را پوشانده اند. آنتی بادی ها پروتئین های چسبناکی در خون هستند که مواد خارجی مانند ویروس ها، باکتری ها و انگل ها را می کشند.

گروه های خونی غیر از O و ریسک بیماری قلبی

بیماری قلبی بیشتر سراغ افراد دارای گروه های خونی A ,B ,AB می رود. دانشمندان دقیقاً چرایی این موضوع را نمی دانند اما برخی می گویند ممکن است به دلیل غلظت بیشتر عوامل انعقادی خون باشد که احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهد.

گروه خونی AB

گلبول های قرمز A ، B یا AB و رگ هایی که از آن ها عبور می کنند چسبناکتر بوده و در برابر جریان خون مقاوم ترند. طبق تحقیقات گروه خونی AB بیشترین خطر بیماری قلبی عروقی را دارد زیرا دارای بیشترین آنتی بادی سطحی است و پس از آن A و B کمتر و O کمترین مقدار آنتی بادی را دارند.

در مورد گروه A , B

مطالعات نشان می دهد افرادی که دارای گروه خونی A یا B هستند؛ 51٪ بیشتر در معرض لخته شدن خون در رگ ها و47٪ بیشتر در معرض لخته شدن خون در ریه ها هستند.

به طور کلی، گروه A حدود 6٪ ، B حدود 15٪، گروه AB حدود 23٪ باعث ابتلای بیماری قلبی می شوند.

فون ویلبراند (VWF)چیست؟

شواهد زیادی وجود دارد که ارتباط بین داشتن گروه خونی غیر O و بیماری قلبی را نشان می دهد. از جمله سطح فون ویلبراند در خون ، سطح کلسترول یا خطر ایجاد لخته خون؛ فون ویلبراند یک پروتئین است که در روند انعقاد خون نقش دارد. سطح فون ویلبراند در افرادی با گروه خونی O کم است.

با این حال، گروه خونی تنها دلیل خطر نیست

طبق تحقیقات هر چیزی که خون را غلیظ کند (کم آبی بدن، دارو های تجویز شده، بیماری های خود ایمنی) می تواند خطر بیماری های قلبی عروقی مانند حملات قلبی، سکته مغزی و لخته شدن خون را افزایش دهد. یعنی اینکه گروه خونی تنها عامل بیماری های قلبی عروقی نیست. عواملی از جمله چاقی، ژنتیک، رژیم غذایی، مصرف ویتامین و ورزش نیز وجود دارند.